Πολλές φορές έχουμε ανάγκη από υπεράσπιση και κατανόηση, σαν Μουσουλμάνοι, όταν βομβαρδιζόμαστε από έντονες κριτικές κατά της πίστης μας. Το πικρό συναίσθημα ότι κάνεις δεν σε καταλαβαίνει πολλές φορές δικαιολογείται και άλλες φορές παραπλανά κάνοντας τον πιστό (Μουσουλμάνο) να υιοθέτει προβληματικές απόψεις άλλων που υπονομεύουν την Ισλαμική θεολογία όταν την ίδια στιγμή παρουσιάζονται ως υπέρμαχοι των Μουσουλμάνων. Το πρόβλημα ξεκινά όταν η «υπεράσπιση» αυτή απορρέει από δήθεν φίλους που στην ουσία εχθρεύονται τα θεμέλια της πιστής του Ισλάμ.
Ας αναφέρουμε ένα παράδειγμα: Όλοι σαν Μουσουλμάνοι γνωρίζουμε την πολεμική αυτή που θέλει το Ισλάμ να είναι μια θρησκεία βίας η καταπίεσης των γυναικών. Σε καθημερινή σχεδόν βάση ακούμε λασπολογίες και κριτικές. Σε κάποιο σημείο, κάποιος, μη Μουσουλμάνος κυρίως, ανεβαίνει στο βήμα και υπερασπίζεται τους Μουσουλμάνους. Όμως η υπεράσπιση αυτή, με μια δεύτερη αναλυτική ματιά, ίσως να υπονομεύει το Ισλαμικό πιστεύω.
Πιο συγκεκριμένα, όταν ο κουμουνιστής, για παράδειγμα, από την μια υποστηρίζει τους Μουσουλμάνους για κοινωνικά δικαιώματα και από την άλλη αρνείται την ύπαρξη του Θεού τότε πως είναι δυνατόν ο Μουσουλμάνος να νιώθει συναισθηματική ικανοποίηση από/προς αυτό το άτομο η πόσο μάλλον να καθιερώνει «φιλικές» σχέσεις μαζί του; Πως επαναπαυόμαστε σε διάφορες «θετικές» δηλώσεις διαφόρων οργανώσεων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα «δικαιώματα» όταν σε άλλες δηλώσεις τους εναντιώνονται σε βασικές Ισλαμικές (προφητικές) παραδόσεις;
Ο φανερός εχθρός είναι προτιμότερος από έναν δήθεν φίλο. Τον πρώτο τον ξέρω και τουλάχιστον δεν κρύβεται, ο δεύτερος μου το παίζει φίλος όταν στην ουσία, υπογείως, μισεί την πιστή μου και τα θεμέλια της και μάλλον στα κρυφά χλευάζει ιερές έννοιες.
Οφείλουμε να προσέχουμε σαν Μουσουλμάνοι ποιον θεωρούμε «συμπαθητικό» και ποιόν όχι. Το να υποστηρίζει κάποιος τα κοινωνικά μας δικαιώματα όταν στην ουσία απεχθάνεται την πίστη μας (ιδεολογικά) είναι το λιγότερο αντιφατικό και προδίδει μια ασυνέπεια στον συλλογισμό από μεριά μας. Ένα τέτοιο άτομο είναι στην ίδια ακριβώς «μοίρα» με έναν που ανοιχτά και φανερά μας εχθρεύεται. Ο δήθεν υποστηρικτής είναι πιο επικίνδυνος από τον φανερό πολέμιο.
Σαν Μουσουλμάνοι ορίζουμε την συμπάθεια και την αντιπάθεια μας με βάση αυτά που επιθυμεί ο Ύψιστος από εμάς όχι με βάση αυτά που θέλουν οι επιθυμίες μας. Διαβάζουμε στο Κοράνι:
«Δεν θα βρεις κανέναν, που να πιστεύει στον Αλλάχ και στην Έσχατη Ημέρα, να αγαπά αυτούς που εναντιωθήκαν στον Αλλάχ και τον Απόστολο Του, ακόμα και αν είναι από τους πατεράδες τους, τα παιδιά τους, τα αδέλφια τους και τα μέλη της οικογενείας τους. Γιαυτούς ο Αλλάχ έχει ορίσει την πίστη να αναπτυχτεί στις καρδιές τους και την έχει δυναμώσει» {Κοράνι 58:22}
Τέλος, μια διευκρίνηση. Το δεν αγαπώ και δεν συμπαθώ για χάρη του Αλλάχ δεν σημαίνει ότι θέλω να κάνω κακό η να βιαιοπραγήσω κατά του διπλανού μου που δεν είναι Μουσουλμάνος. Διαβάζουμε στο Κοράνι για την ευγένεια και την καλοσύνη που πρέπει να δείχνουμε προς τους άπιστους ακόμα:
«Δεν σας απαγορεύει ο Αλλάχ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη (σας), κι ούτε σας βγάζουν από τα σπίτια σας. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια.» (Κοράνι 60:8)
Δείτε περισσότερα περί βίας εδώ και εδώ.
Άχμαντ Ελντίν
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Είσαι εχθρός, όπως εχθρός είναι κάθε θεοκράτης αντιδημοκράτης (μουσουλμάνος-χριστιανός-ινδουϊστής κλπ), και σκοπός του κινήματος πρέπει να είναι η διάλυση και απαγόρευση όλων των θρησκευτικών οργανώσεων, εκκλησιών, και η απαγόρευση της συστηματικής θεολογικής-θεοκρατικής προπαγάνδας από όπου κι αν προέρχεται, και η ποινικοποίησή της ως εγκληματικής προπαγάνδας εναντίον του ανθρώπινου γένους. Σκοπός του ελευθεριακού και δημοκρατικού κινήματος πρέπει να είναι και θα είναι στο μέλλον να τεθείτε όλοι σε παρανομία και να επιτρέπεται η πίστη μόνον ως προσωπική και κοινωνικά ελεγχόμενη δραστηριότητα. Τα άλλα, τα αγαπουλίστικα και τα «ειρηνιστικά», να τα λές σε τίποτα ηλίθιους που σε (σας) πιστεύουν.
Ζήτω το Κουρδιστάν
Θάνατος στο ISIS..
Είσαι το καλύτερο παράδειγμα για να περιγράψει κανείς τον ορισμό της εξτρεμιστικής Αθεΐας. Βασικά είσαι μια από τα ίδια με την ΙΣΙΣ, ένας αθεοταλιμπάν…
Και οι Πολιτικές: Κομμουνισμός, Ναζισμός, Καπιταλισμός κ.α. – Οικονομικές Ιδεολογίες: Φιλελευθερισμού, Καπιταλισμού, κ.α. καταστρέφουν τις ζωές των ανθρώπων. Μήπως θα ήταν καλύτερα να συμπεριληφθούν πρώτα αυτές στον κατάλογό σου;
Όσο για τις θρησκείες που θα πρέπει να απαγορευτούν, ξέρεις ότι είναι συγκεκριμένες, όσες περιγράφουν στα βιβλία τους τον θάνατο των αντιπάλων τους. Ας μην τα τσουβαλιάζουμε όλα μαζί, αγαπητέ. Δεν σου φταίνε οι θρησκείες που λατρεύουν την Φύση και τα Δημιουργήματα Της.