Καταδικάζοντας τη βαρβαρότητα των Χαριτζητών που χτύπησαν Χριστιανική Εκκλησία στη Συρία. Ξεμπροστιάζουμε την υποκρισία της Δύσης, αποκαλύπτουμε το βρόμικο παιχνίδι των μυστικών υπηρεσιών και θυμίζουμε την πραγματική στάση του Ισλάμ απέναντι στην προστασία των αθώων.

Αυτή η τρομοκρατία δεν είναι δική μας, δεν είναι της Συρίας, είναι εργαλείο των εχθρών μας. Συνέχεια ανάγνωσης «Το τρομοκρατικό χτύπημα σε Εκκλησία της Δαμασκού έχει πολύ συγκεκριμένο στόχο» →

Το παρόν βίντεο αποτελεί μια απάντηση στις δηλώσεις του δημοσιογράφου Τάκη Χατζή και των καλεσμένων του στην εκπομπή Talk (20/06/2025), οι οποίοι, με αφορμή τις εξελίξεις στο Ιράν, διολίσθησαν σε μια στοχευμένη επίθεση κατά του Ισλάμ. Η ανάλυση καταδεικνύει πώς η υποτιθέμενη γεωπολιτική ανάλυση μετατρέπεται σε ιδεολογική επίθεση στην θρησκευτική ταυτότητα των Μουσουλμάνων. Μέσα από παραδείγματα ρητορικών στρεβλώσεων, ψευδών ειδήσεων και στερεοτυπικών αφηγήσεων, αποκαλύπτεται ο βαθύτερος ισλαμοφοβικός πυρήνας του λόγου τους που προβάλλεται ως «ανάλυση». Η παρέμβαση μου δεν αποσκοπεί στην υπεράσπιση του ιρανικού καθεστώτος (μιας και το καταδικάζω), αλλά στην προάσπιση της αλήθειας. Συνέχεια ανάγνωσης «Το πρόβλημα τους είναι το Ιράν η το Ισλάμ; – Απάντηση στον Τάκη Χατζή» →

Είναι κάτι παραπάνω από κατανοητό να ευφραίνεται η καρδιά, όταν το δολοφονικό σιωνιστικό ψευδο-κράτος δέχεται επιθέσεις με πυραύλους, όποιος κι αν είναι εκείνος που τους εκτοξεύει. Η καρδιά ευφραίνεται, γιατί αυτοί οι δολοφόνοι έκαιγαν κυριολεκτικά παιδιά, εξολόθρευαν ολόκληρες οικογένειες, διέπραξαν φρικαλεότητες με την κάλυψη της Δύσης. Αυτό το συναίσθημα είναι φυσικό. Αλλά είναι παράλογο και επικίνδυνο, αν μέσα σε αυτή τη συναισθηματική φόρτωση ξεχάσουμε ποιο είναι το Ιράν. Ξεχάσουμε ποιο είναι το άλλο πρόσωπο του εχθρού. Συνέχεια ανάγνωσης «Πόλεμος Ιράν – Ισραήλ: Η στάση του Μουσουλμάνου» →

Η Σαουδική Αραβία βρίσκεται εδώ και δεκαετίες στο στόχαστρο μιας καλά οργανωμένης και διαρκώς επαναλαμβανόμενης δυτικής προπαγάνδας. Μέσα από τα μεγαλύτερα δημοσιογραφικά δίκτυα και αναπαραγωγικά μέσα (όπως ο Guardian και οι εγχώριοι μιμητές του), οι θεσμοί κοινωνικής πειθαρχίας της σαουδαραβικής κοινωνίας παρουσιάζονται ως «κολαστήρια», ενώ η εφαρμογή της Σαρία (ισλαμικού νόμου) δαιμονοποιείται συλλήβδην, ανεξαρτήτως του ιστορικού, κοινωνικού και πολιτισμικού της πλαισίου. Επικρατεί η λογική ότι η όποια μορφή ελέγχου, νουθεσίας ή πειθαρχίας προς τις γυναίκες δεν μπορεί παρά να είναι σύμπτωμα μισογυνισμού και ολοκληρωτικής βαρβαρότητας, μια στάση που περισσότερο αποκαλύπτει δυτική πολιτισμική αλαζονεία παρά ουσιαστικό ενδιαφέρον για τα δικαιώματα. Συνέχεια ανάγνωσης «Το παραμύθι με τα Σαουδαραβικά «κολαστήρια» και τα πραγματικά κολαστήρια της Δύσης: Μια συγκριτική πολιτισμική μελέτη» →

Το ζήτημα της Μονής Σινά, οι λεγόμενες θρησκευτικές ελευθερίες και τα δύο μέτρα και σταθμά της εποχής μας. Συνέχεια ανάγνωσης «Μονή Σινά και θρησκευτικές ελευθερίες» →