Οι ισχυροί δεσμοί μεταξύ Ιράν και Αδελφών Μουσουλμάνων

Αίγυπτος 1928

Ο Χασάν αλ Μπάνα εγκαθιδρύει την ομάδα της Μουσουλμανικής αδερφότητας 

Τεχεράνη 1979

ο Αλ Χομέινι γυρνάει από την εξορία για να ιδρύσει την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.

Παρόλη τη πολυπολιτισμικότητα o Μπουζάιρ, ο Αλ Μπάνα, ο αλ Χομέινι, και οι διάδοχοί τους συνεδρίασαν σε ευνοϊκά εδάφη, έχοντας ριζωμένη την επιθυμία να απαλλαχτούν από όλες τις παραδοσιακές ισλαμικές ιδεολογίες, κάνοντας τη Σαρία την πρωτοβάθμια δικαστική αρχή, αντί του κοινωνικού συστήματος.

Πριν το θάνατό του ο Ιρλανδός  Φρέντερικ Χόλινταϊ, δημιουργεί ένα ερευνητικό έγγραφο με τίτλο : «Ιράν και Αδελφότητα: Σχέσεις σε αναταραχή». Σύμφωνα με αυτόν το δόγμα της Αδελφότητας έχει υπονομεύσει τις διακρίσεις μεταξύ των Σούννι και των Σίια , στη βάση της ένωσης του Ισλαμικού έθνους, παρόλες τις πολλές διαφορές τους. Αυτό έχει φέρει το Ιρανικό Σιιτικό Κίνημα και την Αδελφότητα πιο κοντά, όπως η ολοφάνερη επίσκεψη στο Κάιρο από τον εξτρεμιστή Σίια κληρικό, και ιδρυτή του κινήματος Μάρτυρες του Ισλάμ Ναούι Σαφαουί και η συνάντησή του με το Σαγίντ Κούτουμπ, το έτος 1945. Η απόδειξη επίσης βρίσκεται στην ίδρυση της ‘Ένωσης Επαναπροσέγγισης Μεταξύ των Ισλαμικών Σεκτών’ το 1948 από τον Χασάν αλ Μπάνα. 

Επίσης στη φάτουα που εκδόθηκε από τον Ιμάμη του Αλ Άζχαρ, Μαχμούντ Σαλτούτ επιτρέπεται η υιοθέτηση του δόγματος των 12 Σιιτών ιμάμηδων ως μορφή λατρείας και οι διδασκαλίες τους στο Αλ Άζχαρ. Το πέρασμα του χρόνου φέρνει κάποιες αλλαγές στο σύστημα της Αιγύπτου και του Ιράν. Η Αιγυπτιακή Αδερφότητα μεταμορφώνεται σε ένα ρεύμα που δε διστάζει να χρησιμοποιήσει βία για να ανατρέψει την κυβέρνηση, οδηγώντας τον Χομέίνι να αποκτήσει τον έλεγχο μιας πολιτικής επανάστασης που ξεσήκωσε τους ανθρώπους. Σε κάθε περίπτωση η Αδελφότητα κράτησε μυστικές δραστηριότητες, ενώ ο Χομέινι και οι υποστηρικτές του έκαναν δημόσια την παρουσία τους. Εκ πρώτης όψεως οι ομοιότητές τους φαινόταν να άλλαξαν, όμως σε ένα βαθύτερο επίπεδο και οι δυο πλευρές, διατήρησαν την αδελφότητα τους. Αυτό που συνέβη, σύμφωνα με το δόγμα της Αδελφότητας, δεν ήταν η σύνδεση μεταξύ δυο διαφορετικών σεκτών, αλλά μια επιχειρηματική συμφωνία που αγωνιζόταν για δύναμη και εξουσία. 

«Θα αναλάβω την κυβέρνηση, θα χαστουκίσω το πρόσωπο της σημερινής κυβέρνησης και θα εφαρμόσω μια νέα κυβέρνηση. Θα εφαρμόσω την κυβέρνηση με την υποστήριξη των ανθρώπων, όσο αυτοί με υποστηρίζουν. Ο Μπαχτιάρ λέει ‘Δε μπορούν να υπάρχουν δυο κυβερνήσεις σε μια χώρα, είναι ξεκάθαρο, και λέω δεν μπορούν να υπάρξουν δυο κυβερνήσεις σε μια χώρα. H παράνομη κυβέρνηση πρέπει να φύγει, είσαι παράνομη. Η κυβέρνηση που μιλάτε είναι αυτή που εξαρτάται από τη γνώμη των ανθρώπων, η άλλη βασίζεται στο νόμο του Αλλάχ. Πρέπει να αποφασίσετε θέλετε το νόμο των ανθρώπων ή του Αλλάχ;» – Αλ Χομέινι

Η σύναξη έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν η κυβέρνηση του Χομέινι, εξέφρασε τη συμπάθειά της για τον Χάλιντ αλ Ισλαμπούλι, που είχε δολοφονήσει τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Ανουάρ Σαντάτν το 1981 και άφησαν το όνομά του σε έναν από τους δημόσιους δρόμους της Τεχεράνης. Και δεν είναι μυστικό ότι η σχολή σκέψης της Αδελφότητας, είχε μια δυνατή επίδραση στο Ιρανικό σύνταγμα, ένα σημείο που φάνηκε όταν ο Αλί αλ Χαμανέι,ο Ανώτατος Μάρζα του Ιράν, μετέφρασε τα βιβλία του Σαγίντ Κούτουμπ στη Φαρσί γλώσσα.

Ωστόσο στη δεκαετία του 80, αποκαλύφτηκε ότι το Ιράν είχε κάποιους επεκτατικούς σκοπούς, που πήγαιναν πέρα από τα κοινά ενδιαφέροντα με την Αδελφότητα, βλέποντας ότι η αδράνεια ποτέ δε διέκοψε τους δεσμούς των σχέσεών τους. 

Ξανά ο χρόνος περνά μαρτυρώντας το ξέσπασμα του πολέμου Ιράκ Ιράν. Ο Χομέινι φεύγει από τη ζωή το 1989 στις 3 Ιουλίου. Επίσης ο Λιβανέζος Πρωθυπουργός Ραφίκ αλ Χαρίρι δολοφονείται το 2005. Η Χεζμπολά οδηγεί το Λίβανο σε ένα νέο πόλεμο με το Ισραήλ το 2006. Η Αραβική Άνοιξη κάνει την εμφάνισή της και το Ιράν αυξάνει τις παρεμβάσεις του, κάτω από το δόγμα της Ισλαμικής νομικής προστασίας. Δίνει όλα τα ηνία στους δημοκρατικούς φρουρούς και αγωνίστηκε να αποσταθεροποιήσει το Μπαχρέιν και το Κουβέιτ. Όπλισε τους Χούθι στην Υεμένη, παραβιάζοντας τα σύνορα με τη Σ. Αραβία και επιβαρύνοντας τον πόλεμο με τη Χεζμπολά και άλλες Σιίτικες πολιτοφυλακές, πέραν του Μπασάρ αλ Άσαντ και τον εξορισμό εκατοντάδων χιλιάδων Σύριων.

Ξανά η Αδελφότητα κυλιόταν σε ένα σωρό από αντιφάσεις, που περιοδικά εξέφρασε την απογοήτευσή της με τον Ιρανικό ρόλο, αλλά χωρίς να φτάνει σε μια ξεκάθαρη λύση. Παρόλαυτα ενίσχυσε το Ιράν βοηθώντας τους Χούθι να έρθουν αντιμέτωποι με τη Σ. Αραβία το 2009 και φέρνοντας το Κατάρ σε κρίση με τη Σ. Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και την Αίγυπτο. 

Η ομάδα της Αδελφότητας υποστηρίζει τις σχέσεις της με το Ιράν κάτω από το πρόσχημα της υποστήριξής της στην Αντίσταση της Χεζμπολά και της Χαμάς στο Ισραήλ, τα οποία τους οδηγούν στο δρόμο των κολακειών, με τον τελευταίο αρχηγό της Αδερφότητας Φάτχι Γιακάν να λέει: «Η Ισλαμική αφύπνιση αντλεί το δόγμα της από τρεις σχολές σκέψεις: τον Χάσαλ αλ Μπάνα, το Σάγιντ Κούτουμπ και τον Χομέινι. Κάτω από το πρόσχημα της αντίστασης προς το Ισραήλ, το Ιρανικό καθεστώς ιδρύει τις δυνάμεις Κουντς. Ωστόσο οι περισσότερες σαρωτικές επιχειρήσεις της δεν περιλάμβαναν την Παλαιστίνη και για χάρη των στόχων του το καθεστώς, καλωσορίζει κάθε υποψήφιους συμμάχους, σαν όπλα και όχι σαν αδέρφια. 

alarabiya.net