Στον σύγχρονο κόσμο η επιφανειακή αναγνώριση της αξίας ανθρώπων και περιστάσεων μέσα από «επετειακές ημέρες» αποτελεί έναν κανόνα στη δυτική κοινωνία. Η ημέρα της μητέρας, της γυναίκας, των ερωτευμένων, του παιδιού, των ηλικιωμένων, ονομαστικές γιορτές, γενέθλια και πολλές άλλες,  είναι στιγμές που προβάλλονται ως ευκαιρίες για έκφραση σεβασμού, φροντίδας ή αγάπης. Ωστόσο, αυτή η πρακτική αποκαλύπτει μια βαθύτερη κοινωνική αντίφαση. Γιατί να θυμόμαστε και να τιμούμε αυτές τις αξίες/πρόσωπα μόνο μία ημέρα το χρόνο; Πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι η τιμή, όταν δεν συνοδεύεται από μια σταθερή, καθημερινή δέσμευση; Το Ισλάμ αντίθετα προσφέρει μια βαθύτερη και πιο διαρκή προσέγγιση, όπου η τιμή και η αφοσίωση δεν είναι επετειακά φαινόμενα, αλλά ουσιαστικές, καθημερινές υποχρεώσεις. Οι διδαχές του Ισλάμ τοποθετούν την τιμή, τη φροντίδα και την αφοσίωση στο κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης, όχι ως μία περιοδική υποχρέωση, αλλά ως μια διαρκή πραγματικότητα. Συνέχεια ανάγνωσης «Ημέρα των ερωτευμένων, της μητέρας, του παιδιού: Το Ισλάμ τιμά καθημερινά ό,τι η Δύση θυμάται μόνο μια φορά τον χρόνο» →

Πως η ρητορική της “καταπιεσμένης γυναίκας” στο Ισλάμ καταρρέει και πως η πραγματικότητα και τα δεδομένα συντρίβουν τις ισλαμοφοβικές αφηγήσεις

Η έννοια της απελευθέρωσης της γυναίκας αποτελεί κεντρικό πυλώνα της δυτικής αφήγησης για την πρόοδο και την ισότητα. Ωστόσο, ένα φαινόμενο που αμφισβητεί αυτή την ιδεολογία είναι η αυξανόμενη τάση γυναικών στη Δύση να ασπάζονται το Ισλάμ και να υιοθετούν πρακτικές όπως το χιτζάμπ. Η επιλογή αυτή συχνά προκαλεί αμηχανία σε δυτικές κοινωνίες που αντιλαμβάνονται το Ισλάμ ως σύμβολο καταπίεσης, ιδιαίτερα για την θέση της γυναίκας. Το φαινόμενο αυτό μας οδηγεί σε ένα βασικό και λογικό ερώτημα για το πώς μπορεί μια θρησκεία, που από πολλούς στη Δύση θεωρείται οπισθοδρομική και καταπιεστική, να ελκύει τόσες πολλές γυναίκες; Συνέχεια ανάγνωσης «Γιατί οι γυναίκες της Δύσης επιλέγουν το Ισλάμ» →

Στο παρακάτω βίντεο σχολιάζουμε την πρόσφατη απαγόρευση της αμπάγιας στα Γαλλικά σχολεία και αναλύεται η πραγματική πηγή του μισογυνισμού Συνέχεια ανάγνωσης «Η απαγόρευση της αμπάγιας στην Γαλλία και ο δυτικός μισογυνισμός» →

Τα πρόσφατα γεγονότα στο Ιράν γέννησαν ένα νέο κύμα Ισλαμοφοβικής επίθεσης προς τις Μουσουλμάνες και συγκεκριμένα προς το Χιτζάμπ. Στο παρακάτω βίντεο απαντάμε ασυμβίβαστα προς τους εχθρούς και πολέμιους του Χιτζάμπ και του Ισλάμ. Συνέχεια ανάγνωσης «Η Ισλαμική ασυμβίβαστη απάντηση προς τους εχθρούς του Χιτζάμπ» →

Για άλλη μια φορά τα σύμβολα του Ισλάμ, όπως το χιτζάμπ, γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης στα χέρια διάφορων πολιτικών, στο όνομα της προοδευτικότητας, έτσι ώστε να κερδίσουν ψήφους και αυτοπροβολή. Κάθε φορά που πλησιάζουν οι εκλογές, κάποιος απο δαύτους, έχει και κάτι να μας πει για το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους. Η ρητορική τους έχει δυο κύριες μορφές: Η πρώτη είναι η πολεμική τάση και η στοχοποίηση. Οι «κακοί» Μουσουλμάνοι ως αποδιοπομπαίος τράγος για όλα τα κακά της κοινωνίας. Η δεύτερη μορφή, η ύπουλη, είναι η ανεκτικότητα προς τους Μουσουλμάνους, εις το όνομα της προοδευτικότητας και του φιλελευθερισμού. Συνέχεια ανάγνωσης «Η μαντίλα, η καταπίεση και η πολιτική σκοπιμότητα» →