Στον σύγχρονο κόσμο η επιφανειακή αναγνώριση της αξίας ανθρώπων και περιστάσεων μέσα από «επετειακές ημέρες» αποτελεί έναν κανόνα στη δυτική κοινωνία. Η ημέρα της μητέρας, της γυναίκας, των ερωτευμένων, του παιδιού, των ηλικιωμένων, ονομαστικές γιορτές, γενέθλια και πολλές άλλες,  είναι στιγμές που προβάλλονται ως ευκαιρίες για έκφραση σεβασμού, φροντίδας ή αγάπης. Ωστόσο, αυτή η πρακτική αποκαλύπτει μια βαθύτερη κοινωνική αντίφαση. Γιατί να θυμόμαστε και να τιμούμε αυτές τις αξίες/πρόσωπα μόνο μία ημέρα το χρόνο; Πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι η τιμή, όταν δεν συνοδεύεται από μια σταθερή, καθημερινή δέσμευση; Το Ισλάμ αντίθετα προσφέρει μια βαθύτερη και πιο διαρκή προσέγγιση, όπου η τιμή και η αφοσίωση δεν είναι επετειακά φαινόμενα, αλλά ουσιαστικές, καθημερινές υποχρεώσεις. Οι διδαχές του Ισλάμ τοποθετούν την τιμή, τη φροντίδα και την αφοσίωση στο κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης, όχι ως μία περιοδική υποχρέωση, αλλά ως μια διαρκή πραγματικότητα. Συνέχεια ανάγνωσης «Ημέρα των ερωτευμένων, της μητέρας, του παιδιού: Το Ισλάμ τιμά καθημερινά ό,τι η Δύση θυμάται μόνο μια φορά τον χρόνο» →