Πως η ευμάρεια ενός λαού μετατρέπεται σε ένδεια

«Κι ο Αλλάχ έδωσε ένα παράδειγμα: Ένα χωριό χαιρόταν ασφάλεια κι ησυχία, και του δόθηκαν τα πιο άφθονα αγαθά, από κάθε τόπο και μεριά. Κι όμως έδειξε αγνωμοσύνη για τις χάρες του Αλλάχ. Γι’ αυτό κι ο Αλλάχ το έκανε να δοκιμάσει την σκληρή πείνα και το φόβο εξ αιτίας των πράξεων που έκαναν» {Κοράνι 16:112}

Η ασφάλεια και η συντήρηση ενός λαού καθορίζεται από το πώς αυτός ο λαός θα συμπεριφερθεί στον Ύψιστο όσον αφορά την διαχείριση των ευλογιών. Ο πρώτος και ο χειρότερος τρόπος για να αρνηθείς τις χάρες του Υψίστου είναι να διαπράξεις πολυθεΐα και ειδωλολατρία, με τον έναν τρόπο η τον άλλον. Άλλοι τρόποι αγνωμοσύνης και αχαριστίας στις χάρες και τις ευλογίες του Αλλάχ είναι η αμαρτία, η αίρεση, η απιστία και η ανυπακοή. Όταν λοιπόν πράττονται αυτά, η ασφάλεια και η ησυχία που μπορεί να απολαμβάνει μια κοινωνία μετατρέπονται σε φόβο και πείνα.

Ο φόβος αυτός και η πείνα «επισκέπτονται» την κοινωνία με πολλούς και διάφορους τρόπους. Είτε με άδικες πολιτικές, είτε με δυσβάστακτες φορολογίες, είτε με τυραννικά καθεστώτα, είτε με το άγχος και τον πανικό για το μέλλον, είτε με την άνοδο των τιμών που κάνουν απλησίαστα ορισμένα βασικά προϊόντα πρώτης ανάγκης, είτε με τον εχθρό που σου αρπάζει την περιουσία και την γη σου, και άλλα πολλά παραδείγματα που πραγματικά μόνο ο Ύψιστος γνωρίζει.

Μια κοινωνία λοιπόν για να κρατήσει η να κτίσει ασφάλεια, γαληνή και συντήρηση προς τον λαό, είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει στις εντολές του Δημιουργού. Ξεκινώντας, κυρίως, από τις αρχές του Μονοθεϊσμού (Ταουχίντ). Οι σχεδιασμοί, τα πλάνα, η οργάνωση, η μελέτη και η πρόθεση για να λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα, από μόνα τους, δεν φτάνουν.

«Να Με θυμάστε, για να σας θυμάμαι. Να είστε ευγνώμονες σε Μένα και μην αρνείστε την πίστη» {Κοράνι 2: 151-152}

«Αν είστε ευγνώμονες, θ’ αυξήσω περισσότερη (χάρη) σε σας. Αν όμως είστε αχάριστοι, (τότε) – στ’ αλήθεια η τιμωρία μου είναι βαριά»» {Κοράνι 14:7}

Απλές διδασκαλίες από τον Ύψιστο για μια κοινωνία η οποία θα είναι σε θέση να απολαμβάνει ασφάλεια, συντήρηση, ειρήνη και γαλήνη. Και πόσο πλανεμένος είναι ο άνθρωπος που επικεντρώνεται και διοχετεύει όλη του την ενεργεία σε ανούσια πράγματα (πολιτικά κόμματα, διαδηλώσεις, εξεγέρσεις) για να αλλάξει και δήθεν να καλυτερεύσει την μίζερη κατάσταση του.

Πηγή: Από το άρθρο «Κοινωνική ασφάλεια και Ταουχίντ (Μονοθεϊσμός)» 

Άχμαντ Ελντίν