Διάβασα στο Liberal.gr ένα άρθρο κάποιου Άγγελου Αγοραστού (άλλος ένας «ειδικός» περί Ισλάμ) με τίτλο «Ισλάμ και Αριστερά: Μία ανίερη συμμαχία». Το άρθρο του Αγοραστού είναι ένα συνονθύλευμα αντι-Μουσουλμανικής ρητορικής δίχως καμία πρωτοτυπία η αξιόλογη κριτική. Παραθέτει την αναμασημένη καραμέλα περί «κακού Ισλάμ» και Μουσουλμάνων που απειλούν την «καλή» Δύση. Πουλάει και λίγο λαϊκισμό με αρκετή δόση πατριωτισμού, και έτοιμο το άρθρο-προπαγάνδα. Έτοιμο να καταναλωθεί από το επίσης απληροφόρητο αναγνωστικό κοινό.
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τους σκοπούς αυτής της αρθρογραφίας. Στην ουσία ο στόχος δεν είναι τόσο Ισλάμ και οι Μουσουλμάνοι, όσο η κυβέρνηση της χώρας. Η Ισλαμοφοβική ρητορική που ενστερνίζεται ο αδαής αρθρογράφος σχετίζεται άμεσα με πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, όπως συμβαίνει σχεδόν όλες τις φορές, κάθε φόρα που γινόμαστε μάρτυρες μιας αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Το Ισλάμ και ο Μουσουλμάνος αποτελεί πάντα γιαυτούς τους προπαγανδιστές τον καλύτερο αποδιοπομπαίο τράγο.
Ας δούμε λεπτομερειακά τι γράφει ο Αγοραστός και να απαντήσουμε:
Λέει:
Το Ισλάμ δεν είναι μία θρησκεία ανεκτικότητας και αγάπης όπως η δική μας. Μην κοιτάζετε που εμείς οι Χριστιανοί πηγαίνουμε χαλαρά στην εκκλησία – όσοι πηγαίνουμε – λέμε χαλαρά ένα πάτερ ημών και είμαστε ελεύθεροι εάν θέλουμε να μην πιστεύουμε κιόλας ή και να βρίζουμε τα Θεία. Αυτοί δεν πιστεύουν χαλαρά, η πίστη τους είναι υποχρεωτική και η θρησκεία τους αποτελεί ένα ολοκληρωμένο νομικό και αξιακό σύστημα που καθορίζει τον τρόπο ζωής των οπαδών της. Ο απώτερος σκοπός οποιουδήποτε πιστού μουσουλμάνου είναι η επιβολή Θεοκρατικού καθεστώτος τόσο στη Διοίκηση όσο και στη Δικαιοσύνη (Σαρία). Το Ισλάμ και η Δημοκρατία για την οποία υποτίθεται ότι αγωνίζεται η Αριστερά, πόσο μάλλον η σύγχρονη αναρχο-Δημοκρατία, είναι έννοιες παντελώς ασύμβατες μεταξύ τους.
Απάντηση:
Το να πηγαίνεις χαλαρός στην Εκκλησία, όποτε θέλεις, να λες όποτε νομίζεις εσύ ένα «πάτερ ημών» και να είσαι ελεύθερος στην τελική να μην πιστεύεις και να βρίζεις τα Θεια, τότε καμιά μορφή Χριστιανισμού (αιρέσεις, σέχτες, ομολογίες κτλ) δεν το επιτρέπει. Αυτό που περιγράφει ο αρθογράφος είναι η κοσμική αντίληψη της θρησκείας και όχι το τι λέει η ίδια η θρησκεία. Είναι η θρησκεία του άθεου και όχι του θρησκευόμενου. Κάθε θρησκεία υποχρεώνει τον πιστό της στους κανόνες της πίστης, άσχετα αν θα τηρηθεί πραγματικά η όχι από τον πιστό. Δεν υπάρχει θρησκεία που να επιτρέπει την βλασφημία στα ιερά και στα όσια και να λέει στον πιστό της «να κάνει ότι θέλει» δίχως περιορισμούς. Αυτά βρίσκονται μόνο στην φαντασία του αρθρογράφου ο οποίος περιγράφει κοσμικές αντιλήψεις. Όμως ο κάθε ένας έχει τον «θεό» του και το αντικείμενο λατρείας, το οποίο αν κάποιος το προσβάλει σίγουρα θα δεχτεί έντονη κριτική και εναντίωση, αρκεί να βρεις αυτόν τον «θεό» που λατρεύει. Ο Αγοράστος, από ότι φαίνεται δεν είναι θρησκευόμενος, παρολαυτα λατρεύει σίγουρα κάτι, το αγαπά και το θέτει ως ύψιστη αρχή. Αν του το προσβάλεις σίγουρα δεν θα είναι και τόσο ανεκτικός όσο παρουσιάζεται με την θρησκεία. Για παράδειγμα, αν προσβάλει κάποιος την σημαία της πατρίδας πως θα του φάνει; Αν κάποιος του προσβάλει την πατρίδα; Θα ήταν τόσο ανεκτικός όσο δείχνει με την θρησκεία; Είναι μέχρι να βρεις στον καθένα τον «θεό» αυτόν που λατρεύει, έπειτα του τον προσβάλεις έτσι ώστε να γίνεις μαρτυράς της ασυνέπειας που διακατέχεται όταν κάνει λόγο περί ανεκτικότητας και χαλαρότητας άλλων πεποιθήσεων.
Ουδέποτε έχει παρατηρηθεί ούτε έχει εκφραστεί από τους Μουσουλμάνους κάποια μορφή επιβολής της Σαρίας. Βασική αρχή του Μουσουλμάνου είναι να τηρεί την θεολογία του και τις επιταγές της πίστης του. Το νομικό σύστημα του Ισλάμ εκτελείται αποκλειστικά από τα αρμόδια όργανα μιας Μουσουλμανικής χώρας, με Μουσουλμάνο κυβερνήτη, από Μουσουλμανικά δικαστήρια, νομολόγους κτλ. Σε μια μη Ισλαμική χώρα ο Μουσουλμάνος καλείται μόνο να τηρεί την πίστη του δίχως να παρεμβαίνει στο σύνταγμα της.
Δείτε το άρθρο: «Το 45% των Μουσουλμάνων στην Ευρώπη που «θέτουν υπεράνω των ευρωπαϊκών νόμων τους θρησκευτικούς τους κανόνες»
Συμφωνούμε ότι Ισλάμ και Δημοκρατία είναι έννοιες ασύμβατες μεταξύ τους, και είμαστε περήφανοι σαν Μουσουλμάνοι γιαυτο, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε «κακοί» η αποτελούμε απειλή επειδή έχουμε διαφορετική κοσμοαντίληψη. Δείτε την ομιλία/παρουσίαση «Τι λέει το Ισλάμ για την Δημοκρατία»
Λέει:
Το Ισλάμ και η χειραφέτηση των γυναικών δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Στο Κοράνι τονίζεται ξεκάθαρα ότι η παντρεμένη γυναίκα είναι κυριολεκτικά κτήμα του άνδρα και πως δεν νοείται να βγαίνει από το σπίτι ασυνόδευτη, πόσο μάλλον να κυκλοφορεί ημίγυμνη και μεθυσμένη κατά τη νυχτερινή της έξοδο. Μόλις εγκαθίστανται κάπου απαιτούν να εφαρμοσθεί αυτά που λέει το κοράνι. Κόψιμο της κλειτορίδας στα 13, γάμος στα 14, και θάνατος δια λιθοβολισμού για την γυναίκα που θα διανοηθεί να κοιτάξει άλλον άνδρα.
Απάντηση:
Πουθενά στο Κοράνι δεν αναγράφεται ότι η γυναίκα είναι κτήμα του άνδρα. Μάλλον τα μπέρδεψε ο Αγοραστός με την επιστολή του Παύλου στην Καινή Διαθήκη που λέει «γυναίκες υποτάσσεστε στους άνδρες σας» {Εφεσίους 5:22}. Εάν η χειραφέτηση των γυναικών ταυτίζεται με τις μεθυσμένες ημίγυμνες γυναίκες, τότε ναι (και δόξα τω Θεώ) είμαστε περήφανοι σαν Μουσουλμάνοι που δεν επιτρέπουμε τέτοιου είδους «χειραφέτηση». Από την άλλη, το Ισλάμ είναι ίσως το μόνο σύστημα ως θρησκεία που προστατεύει την γυναίκα από το να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης στα χέρια των ανδρών σε όλα τα επίπεδα. Δείτε την ομιλία-παρουσίαση: «Η θέση της γυναίκας στο Ισλάμ» και το άρθρο για τους μύθους της κλειτοριδοεκτομής
Λέει:
Το Ισλάμ θεωρεί τους ομοφυλόφιλους και γενικά τις μειοψηφίες σεξουαλικού προσανατολισμού – που τόσο σθεναρά υπερασπίζεται η Αριστερά – ως απόβλητους και ιερόσυλους. Οι περισσότερες Ισλαμικές χώρες διατηρούν αυστηρότατες ποινές για ομοφυλοφιλικές πράξεις: φυλάκιση, πρόστιμο, δημόσιο μαστίγωμα, έως θανατική ποινή.
Απάντηση:
Η ομοφυλοφιλία στο Ισλάμ είναι αμάρτημα και συγκαταλέγεται στα μεγάλα αμαρτήματα όπως αυτό της μοιχείας (μεταξύ γυναίκας και άνδρας) το οποίο επίσης τιμωρείται αυστηρά σε μουσουλμανικές χώρες που εφαρμόζουν το Ισλαμικό δίκαιο. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μουσουλμάνος έχει το δικαίωμα να παρενοχλήσει τον ομοφυλόφιλο γείτονα του σε μια μη Ισλαμική/Δυτική χώρα. Στα μάτια του Μουσουλμάνου ο ομοφυλόφιλος είναι απλώς αμαρτωλός, όπως αμαρτωλοί είναι μοιχοί, αυτοί που καταναλώνουν αλκοόλ κτλ. Μου κάνει εντύπωση όμως η υποκριτική ευαισθησία του Αγοραστού για τους ομοφυλόφιλους, όταν ο ίδιος καταφέρεται εναντίον της συγκεκριμένης ομάδας αποκαλώντας τους «ανώμαλους»:
Λέει:
Το Ισλάμ περιορίζει σημαντικά την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, πολιτικής, θρησκευτικής, καλλιτεχνικής. Απαγορεύει τη ζωγραφική και την καλλιτεχνική απεικόνιση όχι μόνον του Προφήτη αλλά γενικώς έμψυχων όντων. Η Δυτική ανθρωποκεντρική τέχνη, πόσο μάλλον η σύγχρονη και πολλές φορές χυδαία τέχνη των κουλτουριάρηδων θα ήταν αδιανόητη στις Ισλαμικές κοινωνίες. Η υποστήριξη της Αριστεράς στην Ισλαμική λαθρομετανάστευση των εκατομμυρίων ανειδίκευτων φθηνών εργατικών χεριών πώς ακριβώς συνάδει με τους κοινωνικούς αγώνες της για τα δικαιώματα των εργατών; Ο ίδιος ο Μαρξ καταδίκαζε απερίφραστα τη μαζική Ιρλανδική μετανάστευση στις ΗΠΑ ως όργανο του Κεφαλαίου που θα έριχνε τους μισθούς και θα έσπερνε διχόνοια στην εργατική τάξη. Πώς λοιπόν εξηγείται αυτή η «ανιδιοτελής αγάπη» της αριστεράς προς τους μουσουλμάνους «αδερφούς;» Το κλειδί της ανίερης αυτής συμμαχίας αποτελεί ο κοινός στόχος της κατάλυσης της αστικής Δημοκρατίας μέσω της δημογραφικής αλλοίωσης και η δημιουργία μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, η οποία όμως εάν καταλήξει Ισλαμική, δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση με την αριστερά. Θεωρώντας τους Ισλαμιστές ως ταξικούς αδερφούς, οι ηγέτες της Αριστεράς ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν τον Ισλαμισμό ως «πολιορκητικό κριό» για να προκαλέσουν την πτώση του καπιταλισμού. Στη διαδικασία αυτή, βλέπουν τη θυσία των ατομικών δικαιωμάτων – ιδίως των γυναικών και των ομοφυλόφιλων – ως ένα αποδεκτό τίμημα έναντι του υπέρτερου στόχου που είναι η καταστροφή του καπιταλισμού.
Απάντηση:
Καταρχήν, να ξεκαθαριστεί ότι δεν υπάρχει καμία συμμαχία Αριστεράς και Ισλάμ, για τον απλό λόγο ότι είναι εντελώς αντίθετες οι κοσμοαντιλήψεις τους. Το Ισλάμ καταδικάζει κάθε πολιτική/ιδεολογική κατεύθυνση (δεξιά, αριστερά, κέντρο, κτλ) και κάθε μορφή κομματικοποίησης. Η Αριστερά παγκοσμίως δεν έχει κάνει κάτι το ιδιαίτερο υπέρ των Μουσουλμάνων, πέρα από πορείες συμπαράστασης κατά ακροδεξιών και με προφορικές συμπαραστάσεις, οι οποίες είναι στο πλαίσιο της ουμανιστικής ιδεολογίας της Αριστεράς. Τέτοιες συμπαραστάσεις δεν απευθύνονται μόνο στους Μουσουλμάνους αλλά και σε κάθε μειοψηφία. Η προφορική (μόνο στα λόγια) συμπαράσταση, με γενικεύσεις προς όλες τις κατευθύνσεις και ομάδες, για ιδεολογικούς σκοπούς, δεν μπορεί να μεταφράζεται σε συμμαχία «Αριστεράς και Ισλάμ». Δείτε: «Η στάση του Μουσουλμάνου απέναντι στα πολιτικά κόμματα» και την ομιλία «Ισλάμ και πολιτικός ακτιβισμός» – . Επίσης δείτε την ανάρτηση: «Ισλάμ και ελευθερία έκφρασης» . Άρα λοιπόν δεν υπάρχει «Ισλαμο-αριστερός» όπως και δεν υπάρχει «Ισλαμο-δεξιός». Να πούμε επίσης ότι δεν υπάρχει «Ισλαμική» μεταναστευτική η Ισλαμική λαθρομεταναστατευτική ροή. Η μετανάστευση δεν έχει θρησκεία ούτε συγκεκριμένη σημαία.
Λέει:
Οι Ισλαμιστές πάλι, προσποιούνται ότι ενώνονται με την Αριστερά υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, ως μία κίνηση τακτικής για να επιτύχουν τον αληθινό στόχο τους που είναι η επιβολή της ολοκληρωτικής Θεοκρατίας τους. Το μεταναστευτικό κύμα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη πιθανότατα αποτελεί συνειδητή κίνηση των πιστών που ακολουθούν τις εντολές του Προφήτη που από την Μέκκα «μετανάστευσε» στη Μεδίνα. 93 στίχοι στο Κοράνι δίνουν κατευθύνσεις για τον σκοπό αυτό. «θα πλημμυρίσουμε τη Δύση με μετανάστες ώστε να κυριαρχήσουμε στις κοινωνίες αυτές από μέσα», Χαλίφης Ισλαμικού Κράτους, Φεβρουάριος 2015. Οι μουσουλμάνοι μουσαφίρηδες δεν βλέπουν τους Ισλαμο-αγαπούληδες ως ταξικά τους αδέρφια αλλά ως άπιστους μεσο-αστούς.
Απάντηση:
Οι Μουσουλμάνοι (και όχι οι Ισλαμιστές) δεν «προσποιούνται» ειρηνική συνύπαρξη, μιας και οι πηγές του Ισλάμ καλούν σε αρμονική συνύπαρξη με τους μη Μουσουλμάνους (με αυτούς που διαβιούν ειρηνικά). Στόχος των Μουσουλμάνων είναι να τηρούν το Ισλάμ για την σωτηρία της ψυχής τους και όχι να επιβληθούν σε μη Ισλαμικές χώρες. Επιθυμούν να προσκαλέσουν, στα πλαίσια της διάδοσης του πιστεύω τους όπως είναι πολύ φυσικό και θεμιτό, και όχι να εξαναγκάσουν. Ο αδαής αρθογράφος περί Ισλάμ επιχειρεί να μας ερμηνεύσει την μετανάστευση του Προφήτη, από την Μέκκα στην Μεδίνα, ταυτίζοντας την με το μεταναστευτικό κύμα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη στις ημέρες μας. Το μεταναστευτικό κύμα όμως κατευθύνεται προς μη Μουσουλμανικές χώρες, ενώ η μετανάστευση του Προφήτη σκοπό είχε την μετακίνηση σε ένα Ισλαμικό περιβάλλον. Επίσης, η μετανάστευση του Προφήτη έγινε διότι διωκόταν από τους εχθρούς του στην Μέκκα. Συνεπώς, το παράδειγμα της μετανάστευσης αναιρεί τον ανίδεο Αγοραστό. . Επίσης, ο ψευτο-Χαλίφης τρομοκράτης της ΙΣΙΣ δεν αποτελεί πηγή εγκυρότητας ούτε εκφράζει το Ισλάμ, όπως τον Χριστιανισμό δεν τον εκφράζουν οι χριστιανικές τρομοκρατικές ομάδες στην Αφρική (δες το παράδειγμα του Κόνι), η της Κου Κλουξ Κλαν κτλ.
Προς το τέλος του άρθρου ο ανίδεος αρθρογράφος κάνει λόγο για την «Μουσουλμανική διείσδυση» και για τους Μουσουλμάνους που μένουν στην Ελλάδα
Λέει:
Και εάν τον δεχθούμε, τότε θα πρέπει να προσαρμοσθεί στους κανόνες και στους νόμους του οικοδεσπότη που τον φιλοξενεί και όχι να απαιτεί να επιβάλει τους δικούς του. Δεν θα αλλάξουμε ούτε τη θρησκεία μας, ούτε τον τρόπο ζωής μας. Αυτοί θα προσαρμοσθούν σε εμάς και όχι εμείς σε αυτούς.
Απάντηση:
Είναι εντυπωσιακό πως οι Ισλαμοφοβικοί μιλάνε με μια άνεση ότι δήθεν δέχονται εξαναγκασμό από τους Μουσουλμάνους, δίχως να το τεκμηριώνουν. Σε ποιο σημείο η Ελλάδα και οι Έλληνες εξαναγκάστηκαν από τους Μουσουλμάνους και σε τι ακριβώς τους εξανάγκασαν. Κανείς από αυτούς δεν απαντά με συγκεκριμένα παραδείγματα που να αποδεικνύουν μια, έστω, μορφή εξαναγκασμού. Αντιθέτως, ο αρθρογράφος είναι αυτός που καλεί στον εξαναγκασμό των Μουσουλμάνων να προσαρμοστούν, όπως υποστηρίζει, στον κοσμικό τρόπο ζωής του. Επιβάλει δηλαδή την «θρησκεία» του στους Μουσουλμάνους. Όμως όλοι αυτοί οι τρομολάγνοι οφείλουν κάποια στιγμή να μας απαντήσουν σε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα. Εμείς που είμαστε Έλληνες Μουσουλμάνοι (Θράκη – Κομοτηνή), Μουσουλμάνοι δεύτερης και τρίτης γενιάς, Έλληνες Χριστιανοί που ασπάστηκαν το Ισλάμ, Μουσουλμάνοι από μεικτούς γάμους, όλοι εμείς έχουμε η δεν έχουμε δικαιώματα; Πρέπει να προσαρμοστούμε και εμείς; Έχουμε δικαιώματα ως Έλληνες πολίτες, Έλληνες που ανήκουν σε διαφορετικό θρήσκευμα;
Συνοψίζοντας και κλείνοντας το άρθρο-απάντηση, να πούμε ότι ο Άγγελος Αγοραστός (και ο κάθε τυχάρπαστος) επιτίθεται στο Ισλάμ δίχως καμία γνώση και πάνω από όλα δεν παρουσιάζει καμία απολύτως τεκμηριωμένη θέση γιαυτα που υποστηρίζει. Συγχέει τα πολιτικοκοινωνικά θέματα, με αυτά του Ισλάμ, εξυπηρετώντας κομματικές σκοπιμότητες, καταλήγοντας σε άκυρο τρόπο σκέψης με άκυρο συμπέρασμα.
Άχμαντ Μ.Ελντίν
Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας
Τζαμί «Σάλαφ ους Σάλιχ» (Αρ Ραχμάν)
IslamForGreeks.org – AhmadEldin.blog
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Ενδιαφερουσα αναρτηση.