بسم الله الرحمن الرحيم
Η εθνολαϊκιστική ρητορική αρέσκεται συχνά να προπαγανδίζει ένα συγκεκριμένο αφήγημα για την «απειλή» του Ισλάμ και των Μουσουλμάνων. Ο συλλογισμός τους πάει κάπως έτσι: «Οι Μουσουλμάνοι αποτελούν απειλή η εν δυνάμει απειλή για μια δυτική κοινωνία διότι η θρησκεία τους είναι μια πολιτική ιδεολογία με σημείο αναφοράς την Σαρία. Συνεπώς, οι Μουσουλμάνοι δεν μπορούν να αφομοιωθούν σε μια δυτική κοινωνία μιας και δεν θα συμμορφώνονται στους τοπικούς νόμους»
Η συγκεκριμένη αστήριχτη και τρομολαγνική υπόθεση έχει απαντηθεί αναλυτικά στο παρόν ιστολόγιο και στην ιστοσελίδα, δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ περαιτέρω ως προς την αποδόμηση του ισχυρισμού. Έχει όμως ενδιαφέρον να την δούμε και από μια διαφορετική σκοπιά, αυτής της συγκριτικής. Νομίζω είναι αναπόφευκτο να γίνονται οι συγκρίσεις μεταξύ ομάδων, είτε θρησκευτικών, είτε πολιτικών η ιδεολογικών και πολλές φορές η ίδια η πραγματικότητα στέκεται ως ο καλύτερος απολογητής απέναντι στα στερεότυπα.
Εχθές έλαβα ένα μήνυμα από έναν Χριστιανό ακαδημαϊκό, με τον οποίο διατηρώ εξαιρετικές σχέσεις. Το μήνυμα του περιείχε ένα βίντεο με έναν ιερέα (χριστιανό ορθόδοξο) να προσκαλεί τους Χριστιανούς να αδιαφορήσουν για τα περιοριστικά μέτρα της μετακίνησης και να προσέλθουν έτσι ώστε να γιορταστεί η Χριστιανική εορτή των φώτων. Δείτε το βίντεο:
Ο ιερέας δοξάστηκε στα σχόλια από χιλιάδες Χριστιανούς σχολιαστές οι οποίοι έσπευσαν να τον επικροτήσουν. Ούτε λέξη δεν ειπώθηκε για «εναντίωση στους νόμους», ούτε λέξη για δυσπροσαρμοστικότητα στους νόμους. Ούτε λέξη δεν ακούστηκε και από τους εθνολαϊκιστές Ισλαμοφοβηκούς για τον «σεβασμό στους κανονισμούς μιας χώρας που διέπεται από το κοσμικό στοιχείο». Βλέπετε, το κοσμικό στοιχείο καταπατάται μόνο από την Ισλαμική θρησκευτική έκφραση. Ένα παράδειγμα θα μας βοηθήσει.
Για μια στιγμή φανταστείτε να βρίσκομαι εγώ στο Μίνμπαρ (στο βήμα του Τζαμιού) και να προσκαλώ τους ομόθρησκους μου και τους παρευρισκόμενους να αψηφήσουν τα μέτρα και τις απαγορεύσεις και να προσέλθουν κανονικά στην προσευχή της Παρασκευής η να προσέλθουν στις αντίστοιχες Ισλαμικές εορτές. Να είχα έναν παρόμοιο λόγο, με αυτόν του Χριστιανού ιερέα, με τις ανάλογες ισλαμικές ορολογίες. Θα ήταν κάπως έτσι η τοποθέτηση:
«…Η πίστη μας (το Ισλάμ) είναι πάνω από το Σύνταγμα, είναι πάνω και από τους νόμους, είναι πάνω από τους πολιτικούς (ηγεσία), είμαστε πολίτες πρώτα του Ισλάμ και μετά της γης, υπακούμε τους πάντες, αλλά δεν γίνεται να εγκαταλείψουμε τα πνευματικά μας δικαιώματα. Ούτε φοβόμαστε κανέναν…Δεν μπορεί να υπάρχει πιστός Μουσουλμάνος φυλακισμένος στο σπίτι του και να μην προσεύχεται στο Τζαμί. Γι αυτο θα έρθει στο Τζαμί να κάνει την προσευχή του κανονικά. Να μην φοβηθούμε κανέναν, ούτε να μας νοιάζει κανείς, διότι στο φινάλε εμείς πρέπει να τηρήσουμε την πίστη μας. Ακόμα και αν χρειαστεί να θυσιαστούμε. Είναι τιμή μας και καμάρι μας να μαρτυρήσουμε για χάρη του Αλλάχ έτσι όπως μας έμαθε η πίστη μας…»
Να σας μεταφέρω λίγο τις σκηνές που θα επακολουθούσαν. Καταρχάς, πριν καν να ολοκληρώσω τον λόγο μου, έξω από το Τζαμί θα στεκόντουσαν τρεις κρατικές «φιλικές» υπηρεσίες ασφαλείας: ΕΥΠ, ΕΛ.ΑΣ, Αντιτρομοκρατική. Στην καλύτερη περίπτωση θα μου άφηναν ένα σημείωμα με πρόσκληση για «φιλικές κουβέντες» έτσι ώστε να «αποσαφηνιστούν» τα λεγόμενα μου. Στην χειρότερη περίπτωση θα βρισκόμουν πεταμένος σε φυλακές τύπου Γκουατάναμο. Ενώ σε μια πιο «μετριοπαθής» προσέγγιση του σεναρίου θα υπήρχε εισαγγελική παρέμβαση.
Τα σενάρια αυτά δεν είναι φανταστικά, αλλά πραγματικά διότι τα έχω βιώσει εγώ και ο πατέρας μου στο παρελθόν, δεκάδες φορές (συλλήψεις, δικαστήρια, «φιλικές κουβέντες»). Και όλα αυτά βεβαίως, με τα Τζαμιά στην Αθήνα να εξακολουθούν να βρίσκονται σε καθεστώς λουκέτου και διωγμού, είτε λόγω του ψευτο Τζαμιού του Βοτανικού είτε λόγω στοχοποίησης των Μουσουλμανικών κοινοτήτων.
Ο συγκεκριμένος ιερέας δεν είναι ο μόνος στο «αντάρτικο». Η Εκκλησία (ΔΙΣ) σήμερα επίσημα αποφάσισε να εναντιωθεί στους νόμους και στα μέτρα της κυβέρνησης, λέγοντας πως θα ανοίξουν οι ναοί για τα θεοφάνεια. Ποια η αντίδραση του συστήματος; Απλώς εξέφρασε την αντίθεση του. Στην περίπτωση όμως των Μουσουλμάνων θα είχε εξαντληθεί οποιαδήποτε αυστηρότητα.
Όπως προανέφερα, πολλές φορές η πραγματικότητα είναι ο καλύτερος απολογητής, δίνει τις καλύτερες απαντήσεις. Αυτή η πραγματικότητα έδειξε, και δεν είναι η πρώτη φορά, οτι δεν είναι οι Μουσουλμάνοι αυτοί που παραβιάζουν τους νόμους, όπως επίσης η θρησκεία τους δεν αποτελεί εμπόδιο για την υγιή ενσωμάτωση τους. Η πραγματικότητα αυτή ξεμπρόστιασε και τα δυο μέτρα και σταθμά στο πως αντιμετωπίζονται οι Μουσουλμάνοι και πως ποινικοποιείται η θρησκευτική τους έκφραση.
Όποιος αμφιβάλει, ας κάνει εικόνα το σενάριο που παρέθεσα: Εγώ, ανεβαίνω στο Μίνμπαρ (βήμα του Τζαμιού) για το καθιερωμένο κήρυγμα της Παρασκευής και λέω στους πιστούς μας «Το Ισλάμ είναι πάνω από το Σύνταγμα, η Σαρία είναι πάνω από τους νόμους», τι θα γινόταν; Ας μην κοροϊδευόμαστε, όλοι ξέρουμε τι θα επακολουθούσε.
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
έχετε απόλυτο δίκιο κύριε Ελ Ντιν. τα ζούμε καθημερινά σε αυτή την χώρα. το γελοίο είναι ότι η Ελλάδα δηλώνει ανοιχτή χώρα σε διάλογο και απόψεις ενώ δείχνουν συνεχώς το στίγμα του ρατσισμού απέναντι σε ότι δεν τους βολεύει. ALLAHOU AKBAR!!! είθε ο ALLAH να μας βοηθήσει να αντέξουμε το μίσος που μας δείχνουν.
Η Ισλαμική θεοκρατία είναι πραγματική απειλή, γιατί υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες αυτή έχει εγκαθιδρυθεί (με διαφορετικά ποσοστά η κάθε μια συμόρφωσης στην Σαρία προφανώς) ΣΉΜΕΡΑ , στον εικοστό πρώτο αιώνα! Επίσεις έχουμε διάφορα ενοπλα κινήματα για την εγκαθίδρυση της σε πολλές χώρες.
Ο κάθε βαρεμένος ιερωμένος είναι απλά γραφικός γιατί η τελευταία χριστιανική θεοκρατία ήταν στον ΜΕΣΑΙΩΝΑ. Ενώ παράλληλα δεν υπάρχουν ούτε ένοπλες, ούτε άοπλες προσπάθειες για την εγκαθίδρυση ενός τέτοιου τύπου διακυβέρνησης ΠΟΥΘΕΝΑ.
Προφανώς και η αντίδραση δεν θα ήταν ίδια αν κάποιος μουσουλμάνος ηγέτης εξέφραζε δημόσια την θέση ότι η πίστη του είναι πάνω από το Σύνταγμα και τους νόμους, γιατί απλά δεν είναι το ίδιο ένας γραφικός ιερωμένος και κάποιος που εκπροσωπεί μια θρησκεία που αποδεδιγμενα έχει επιχηρησει να επιβάλει τον θρησκευτικό νόμο και έχει επιτύχει σε αυτή την προσπάθεια σε πολλές χώρες.
Εσείς δεν νομίζω ότι θα προκαλούσατε αντιδράσεις γιατί ήσαστε άγνωστος στο κοινό και μάλλον ως γραφικός θα αντιμετωπιζόσασταν και εσείς.
Όλες οι χώρες της δύσης μια από τις οποίες είναι και η Ελλάδα, θεωρούν τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους τεράστιο τους επίτευγμα, είμαστε περήφανοι για αυτό και θα κάναμε τα πάντα για να προστατεύσουμε την κατάκτηση μας αυτή.
Λυπόμαστε για λογαριασμό τους, όταν βλέπουμε λαούς που δεν έχουν κατακτήσει αυτό το αγαθό και θα θέλαμε να τους βοηθήσουμε να τα καταφέρουν.
Είναι λογικό να είμαστε ευαίσθητοι στην προσπάθεια κάθε θρησκείας να μας επαναφέρει σε μια κατάσταση που στα δικά μας μάτια είναι βάρβαρη και υπανάπτυκτη. Να είσαστε σίγουρος λοιπόν πως αν ο μέσος δυτικός άνθρωπος ένοιωθε πως υπάρχει πραγματική απειλή σε αυτόν τον τομέα από κάποιους βαρεμένους ιερωμένους , θα είχαμε και την ανάλογη αντίδραση, δεν υπάρχει όμως.
Δεν υπάρχουν θεοκρατικές χριστιανικές χώρες, δεν υπάρχει θεοκρατική χριστιανική διδασκαλία, δεν υπάρχει ΙΣΙΣ, δεν υπάρχει Μπόκο Χαράμ , δεν , δεν , δεν ……
Συνεπώς για εσένα η ισονομία και η υπακοή στους νόμους, όταν έχουμε να κάνουμε με την Εκκλησία και γενικότερα τον Χριστιανισμό, μπορούν να αγνοούνται ελευθέρα. Για ποιο λόγο συμφωνά με το σκεπτικό σου; Επειδή ο Χριστιανισμός δεν αποτελεί απειλή στο κοσμικό στοιχείο. Όμως ακριβώς αυτό πρόσβαλε η απόφαση της Εκκλησιάς όταν εναντιώθηκε στους κοσμικούς νόμους για την απαγόρευση των Θεοφανείων.
Το Ισλάμ και οι διδασκαλίες του, δεν αποτελούν καμία απολύτως απειλή, εκτός αν φοβάστε την ιδεολογική του δυναμική η οποία κερδίζει συνεχώς τον κόσμο, καθιστώντας την ως την γρηγορότερη αναπτυσσόμενη θρησκεία. Όσον αφορά όμως την βία, το Ισλάμ και οι Μουσουλμάνοι είναι οι πρώτοι που πλήττονται από το τρομοκρατικό στοιχείο. ΙΣΙΣ, Μπόκο Χάράμ, Αλ Κάιντα όχι απλά δεν σχετίζονται στο ελάχιστο με το Ισλάμ, αλλά δολοφονούν Μουσουλμάνους.
Είναι το λιγότερο ανιστόρητη η τοποθέτηση ότι μόνο το Ισλάμ διέπραξε επεκτατικούς πολέμους. Όλες οι ιδεολογίες και τα πιστεύω το εφάρμοσαν και δεν πρέπει να συγχέεται ο επεκτατισμός με την τρομοκρατική βία. Ελληνισμός, Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός και πολλοί άλλοι είχαν εμπλακεί στην ένοπλη σύγκρουση για την επέκταση των αυτοκρατοριών τους. Το κοσμικό στοιχείο, για το οποίο καυχιέσαι, χρησιμοποιείσαι και αυτό την βία (και εξακολουθεί να την χρησιμοποίει) σε θρησκευόμενους περιορίζοντας την θρησκευτική τους έκφραση.
Από μεριά μας λυπόμαστε το κοσμικούς που έχουν υιοθετήσει τον σκοταδισμό της αθεΐας και του υλισμού. Από μεριά μας θα θέλαμε και εμείς να τους βοηθήσουμε να κατακτήσουν το πραγματικό αγαθό που λέγεται πίστη στον Θεό.
Τέλος, το γεγονός ότι μια χώρα είναι «θεοκρατική» αυτό δεν σημαίνει ότι οι πολίτες της, σε μια μη θεοκρατική χώρα, θα αποτελούν απειλή. Αυτό το έχουμε εξηγήσει αναλυτικά εδώα