Η συνέντευξη μου στο news.makedonias.gr

Ακολουθεί η συνέντευξη μου στο news.makedonias.gr 

Πώς είναι να είσαι ταυτόχρονα Έλληνας και Ισλαμιστής; Έρχονται σε σύγκρουση αυτές οι δύο έννοιες μεταξύ τους στην καθημερινότητά σας;

Θα προτιμούσα την λέξη Μουσουλμάνος από το Ισλαμιστής μιας και η λέξη «Ισλαμιστής» απευθύνεται πιο πολύ για τον πολιτικοποιημένο και κομματικοποιημένο Μουσουλμάνο. Το Ισλάμ, πέρα από θρησκεία και πίστη, είναι και ένας τρόπος ζωής που απευθύνεται σε όλη την οικουμένη, όχι μόνο σε μεμονωμένες εθνικότητες, χώρες η ομάδες ανθρώπων.

Συνεπώς, η εθνικότητα και η καταγωγή δεν αποτελεί κανένα εμπόδιο ούτε δημιουργεί συγκρούσεις η αντιφάσεις. Κάποιες δυσκολίες βεβαίως και υπάρχουν στην καθημερινότητα αλλά αντιμετωπίζονται, με τον έναν τρόπο η τον άλλον, με την άδεια του Υψίστου. Από κάποιο σημείο και μετά τα θεωρείς και δεδομένα.

Κάποιος μπορεί να πει ότι το Ισλάμ είναι μια δύσκολη θρησκεία για να τηρηθεί στην Ελληνική κοινωνία ή στη Δύση γενικά. Όμως το Ισλάμ είναι εύκολο ως προς την τήρηση του, απλά η αμαρτία έχει αυξηθεί (όχι μόνο στην Ελλάδα) και έχει γίνει κανόνας. Εκεί φαινομενικά να εντοπίζεται κάποια δυσκολία.

Μπορούν λοιπόν να συνυπάρξουν Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι στον ίδιο τόπο;

Η ιστορία μαρτυρά ότι μια ειρηνική συνύπαρξη είναι εφικτή. Δεν είναι λίγες οι ιστορικές πηγές που καταγράφουν τους Μουσουλμάνους ως προστάτες των Χριστιανών και των Εβραίων από διώξεις και κακομεταχειρίσεις. Το Ισλάμ καλεί στη δικαιοσύνη και την καλοσύνη προς τους μη Μουσουλμάνους: «Δεν σας απαγορεύει ο Αλλάχ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη (σας), κι ούτε σας βγάζουν από τα σπίτια σας. Γιατί ο Αλλάχ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια.» (Κοράνι 60:8).

Τα σημεία σύγκρουσης που υπάρχουν είναι θεολογικά, κυρίως έχουν να κάνουν με τον Μονοθεϊσμό (για παράδειγμα δεν πιστεύουμε σε τριαδικό θεό αλλά σε απόλυτα Έναν και Μοναδικό) και την λατρεία προς τον Κύριο (λατρεία μόνο σε Αυτόν και όχι σε άλλους, όπως για παράδειγμα επικλήσεις σε αγίους, προσκύνηση σε εικόνες κτλ).

Από την άλλη υπάρχουν και σημεία σύγκλισης. Η πίστη στον Θεό, η πίστη στον Ιησού τον Μεσσία ως Προφήτη και Απόστολο του Θεού, η πίστη σε όλους τους Προφήτες του Θεού, τις αποκαλύψεις, τους αγγέλους, την Ημέρα της Κρίσης κτλ είναι κοινή και στις δύο θρησκείες.

Να σημειωθεί όμως ότι σ’ αυτά τα σημεία σύγκλισης παραμένει η διαφορετικότητα ως προς τις έννοιες. Για παράδειγμα πιστεύουμε στον Ιησού ως Απόστολο του Θεού αλλά δεν τον θεοποιούμε. Και αγαπάμε την ευλογημένη μητέρα του (την Μάριαμ) και την αποδεχόμαστε αλλά δεν την επικαλούμαστε.

Πώς σας αντιμετωπίζουν οι άλλοι Έλληνες; Έχουν δίκιο κατά τη γνώμη σας;

Γενικά δεν μπορώ να πω ότι έχω παραπόνα από τους συμπατριώτες μου. Εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά παραμένουν… εξαιρέσεις. Οι φοβικές αντιδράσεις και η καχυποψία είναι λογικές από την στιγμή που βομβαρδίζονται με τόνους παραπληροφόρησης για το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους.

Από την άλλη δεν μπορώ να δικαιολογήσω αυτόν που ασκεί κριτική με άγνοια, χωρίς ποτέ του να έχει κάνει τον κόπο να εκθέσει τον εαυτό του και το σκεπτικό του σε αυθεντικές Ισλαμικές πηγές η να ρωτήσει γνώστες Μουσουλμάνους. Για παράδειγμα ποτέ δεν πρόκειται να ασκήσω κριτική στον Χριστιανισμό με βάση τις κακές πράξεις ενός Χριστιανού ιερέα. Θα κοιτάξω όμως τι λέει το πιστεύω του, αυτό καθε αυτό, τις πηγές του και θα ρωτήσω τις αυθεντίες του. Αυτό θέλω και από τον συμπατριώτη μου κάθε φορά που επιχειρεί να εκφέρει γνώμη για την πίστη μου.

Σύμφωνα με το Κοράνι, ένας οργανωμένος πόλεμος ανάμεσα στις διαφορετικές θρησκείες, πρέπει αργά ή γρήγορα να συμβεί. Σε μια τέτοια περίπτωση ποια θα είναι η στάση των Ελλήνων Ισλαμιστών; Τι θα πρέπει να κάνουν και με ποιον να ταχτούν;

Ο Μουσουλμάνος οφείλει να μείνει προσκολλημένος σε αυτό που επιθυμεί ο Ύψιστος και να μείνει απόμακρος από τυχόν γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά συμφέροντα. Πιο συγκεκριμένα οφείλει να απομακρύνεται από κάθε είδους «φίτνα» (κατάσταση που φέρνει αναταραχές, εμφυλίους, συγκρούσεις).

Η στάση του Έλληνα Μουσουλμάνου πρέπει να είναι όμοια με την στάση του κάθε Μουσουλμάνου: Να ταχθεί υπέρ σε αυτό που επιθυμεί ο Ύψιστος με συνείδηση και ειλικρίνεια και όχι υπέρ πολιτικών/κομματικών συμφερόντων, γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών παιχνιδιών.

Θα επιμείνουμε λίγο παραπάνω, γιατί είναι κάτι που απασχολεί πάρα πολλούς Χριστιανούς Έλληνες και για το οποίο υπάρχει έντονη προπαγάνδα κατά των Ελλήνων Ισλαμιστών: Ποια θα ήταν η θέση των Ελλήνων Ισλαμιστών στην περίπτωση που ένα μουσουλμανικό κράτος, βλέπε πχ Τουρκία, κυρήξει πόλεμο ενάντια στην Ελλάδα; Θα πολεμούσατε οι Ισλαμιστές εναντίον των Ισλαμιστών;

Η προηγούμενη απάντηση πιστεύω ότι καλύπτει και αυτήν την ερώτηση, ιδιαίτερα για ένα τέτοιο συγκεκριμένο πολεμικό σενάριο (Τουρκία εναντίον Ελλάδος). Θα ταχθούμε υπέρ σε αυτό που επιθυμεί ο Ύψιστος με συνείδηση και ειλικρίνεια και όχι υπέρ πολιτικών/κομματικών συμφερόντων, γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών παιχνιδιών.

Έχετε προβλήματα ρατσιστικής συμπεριφοράς απέναντί σας; Από την άλλη, υπάρχουν άτομα ανάμεσα στις δικές σας κοινότητες που ασκούν ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι σε άλλους;

Ο ρατσισμός στο Ισλάμ είναι μεγάλο αμάρτημα και θεωρείται χαρακτηριστικό ανοησίας. Οι συμπατριώτες μου, από όσο τους έχω βιώσει, δεν είναι ρατσιστές. Εξαιρέσεις υπάρχουν βεβαίως (ιδιαίτερα με την άνοδο της ακροδεξιάς) όπως σε όλες τις χώρες του κόσμου. Ορισμένες φορές ακούμε περιστατικά ρατσισμού που έχουν δεχτεί αδέλφια μας, που προέρχονται από άλλες χώρες, αλλά αυτό όπως ανέφερα είναι η εξαίρεση στον γενικό κανόνα.

Σας δημιουργεί πρόβλημα η κατάσταση όπως εξελίσσεται σήμερα στη Μέση Ανατολή εξαιτίας των λεγόμενων “Τζιχαντιστών” του ISIS; Έχουν στοχοποιηθεί Έλληνες Ισλαμιστές εξαιτίας αυτής της κατάστασης;

Από όσο γνωρίζω εδώ στην Ελλάδα Μουσουλμάνοι δεν έχουν στοχοποιηθεί συγκεκριμένα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προσπάθειες στοχοποίησης από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους η γενικά από πολέμιους.

Το μόνο πρόβλημα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε είναι αυτό της αμαύρωσης του Ισλάμ που προκύπτει από τέτοιες τρομοκρατικές συμπεριφορές. Άλλο ένα δηλαδή στερεότυπο που οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε.

Από την άλλη όμως υπάρχουν και θετικά μιας και κάνει τον συμπατριώτη μας να μπει στην διαδικασία να ψάξει το τι είναι πραγματικά το Ισλάμ. Από αυτήν την πλευρά η δυσφήμιση είναι καλή μιας και αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση.

Η δική σας άποψη για το ISIS ποια είναι; Είναι δικαιολογημένο όλο αυτό που συμβαίνει;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε να κάνουμε με τρομοκράτες δολοφόνους, είθε ο Ύψιστος να τους καταστρέψει. Είναι «χαριτζήτες»: μια αίρεση στο Ισλάμ που ο οπαδός της θεώρει ως ύψιστη αξία την αιματηρή επανάσταση προς τον ηγέτη του Μουσουλμανικού κράτους (εξαιτίας μικρών αμαρτιών). Δεν είναι τυχαίο που τα θύματα τους είναι κυρίως Μουσουλμάνοι.

Οι Χαρητζήτες παρουσιάζονται ως Μουσουλμάνοι που αδιαφορούν να διδαχτούν και να διδάξουν τα θεμέλια της πίστης και της Ισλαμικής Δογματικής διδασκαλίας. Επικεντρώνονται στα πολιτικά, στους νόμους και κυρίως στο πόλεμο (γι’ αυτο και η υπερβολική χρήση βίας). Αυτά είναι η σημαία τους με αποτέλεσμα όχι μόνο να παραπλανούνται αλλά και να παραπλανούν άλλους. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό των «αδελφών Μουσουλμάνων», της Χίζμπατ Ταχρίρ, των Κουτμπιστών, της αλ Κάιντα, και των λοιπών αιρετικών που η σημαία τους είναι όχι το Ισλάμ αλλά η καρεκλά και η εξουσία.

Επίσης, αυτά τα άτομα κατά περίεργο τρόπο (μάλλον όχι και τόσο περίεργο) εξυπηρετούν άψογα τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της Δύσης. Μια από τα ίδια δηλαδή με την Αλ Κάιντα, βλέπε πχ 11η Σεπτέμβρη και το τι επακολούθησε.

Η “ορθόδοξη” ισλαμική άποψη για το Jihad ποια είναι; Δικαιολογούνται αυτά που συμβαίνουν στα πλαίσια του Jihad;

Η λέξη Τζιχάντ βγαίνει από τις λέξεις Τζαάχαντα – Τζιχαάνταν, γλωσσολογικά δηλώνει την δυσκολία που αντιμετωπίζει κάποιος όταν αγωνίζεται για κάτι ενάρετο (την υπακοή προς τον Κύριο). Θεολογικά στο Ισλάμ σημαίνει το να αγωνίζεσαι εναντίον αυτών που φέρνουν εμπόδια στο να διαδοθεί η αλήθεια και η ορθή καθοδήγηση (Ισλάμ).

Το Τζιχάντ χωρίζεται σε πολλές κατηγορίες. Δεν έχει να κάνει μόνο με την πολεμική σύγκρουση. Για παράδειγμα υπάρχει το Τζιχάντ εναντίον του κακού εαυτού μας και το Τζιχάντ εναντίον του σατανά.

Όταν όμως υπάρχει πολεμική σύγκρουση τότε είτε θα είναι αμυντικός η επιθετικός. Και στην μια και στην άλλη περίπτωση (ειδικά στον επιθετικό) δεν υπάρχει η πρόθεση της κατάκτησης της εξουσίας αλλά της εξάπλωσης της αλήθειας (Ισλάμ).

Όταν λοιπόν υπάρχει ο επιθετικός πόλεμος, με όλες τις νόμιμες προϋποθέσεις να είναι παρών τότε πριν την επίθεση υπάρχει το κάλεσμα στο Ισλάμ, εάν ο εχθρός ανταποκριθεί τότε δεν υπάρχουν περαιτέρω εχθροπραξίες και ο εχθρός γίνεται αδελφός μας.

Εάν αρνηθούν το Ισλάμ τότε οφείλουν να καταβάλουν κάθε έτος ένα χρηματικό πόσο το οποίο θα δηλώνει ότι είναι προστατευόμενο μέλος των Μουσουλμάνων (ποσό που είναι σύμφωνα με τις δυνατότητες του καθένα και εξαιρούνται οι γέροι, οι γυναίκες, τα παιδιά, οι ανήμποροι, οι άρρωστοι κτλ) καθώς επίσης θα δηλώνει την ελευθερία να πιστεύουν στο θρήσκευμα τους.

Εάν αρνηθούν και αυτό τότε ο Μουσουλμάνος κυβερνήτης (και όχι καθένας αυθαίρετα) προχώρα, εφόσον έχει την ικανότητα, στην πολεμική σύγκρουση, εκτός αν ο εχθρός επιθυμεί να συνάψει συνθήκη ειρήνης.

Το Ισλάμ είναι ένας ολοκληρωτικός τρόπος ζωής που φτιάχνει και “τρέχει” κοινωνίες και συστήματα για τον πολίτη. Από μια κοινωνία δεν μπορεί να λείπει το στρατιωτικό σύστημα. Είτε για αμυντικές καταστάσεις είτε για επιθετικές. Πρέπει όμως να δοθεί έμφαση στο γιατί και στο πότε γίνεται η επιθετική σύγκρουση στο Ισλάμ (δηλαδή καθόλου για συμφέροντα καθώς επίσης υπάρχει χώρος για ειρηνευτικές προσεγγίσεις).

Το Τζιχάντ το κηρύττει ο Μουσουλμάνος ηγέτης μιας Μουσουλμανικής χώρας με τον νόμιμο στρατό της χώρας αυτής. Κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα να κηρύξει Τζιχάντ ειδάλλως θα προκύψει χάος, αδικία κατά αθώων και τρομοκρατία.

Ο σωστός όρος για αυτά που συμβαίνουν από τους χασάπηδες της ΙΣΙΣ η της Αλ Κάιντα, είναι τρομοκρατία, κτηνωδία και φρικαλεότητες. Καμία σχέση δεν έχουν με το ευλογημένο Τζιχάντ του Ισλάμ.

Όλα αυτά και αλλά πολλά κομβικά σημεία επεξηγούνται αναλυτικά στην διάλεξη μου «Τζιχάντ: Ανάμεσα στην Ισλαμική Ορθοδοξία και την Τρομοκρατία» που μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα μας.

Παρόλα αυτά, από την προσωπική σας εμπειρία και γνώση, υπάρχουν ισλαμικές σέχτες που δρούν με ανορθόδοξους στόχους και πρακτικές στην Ελλάδα;

Ναι, η πρώτη και «καλύτερη» είναι η Μουσουλμανική αδελφότητα. Οι αδελφοί «Μουσουλμάνοι» (Ιχουάν αλ Μουσλιμήν) είναι μια οργάνωση που δημιουργήθηκε στην Αίγυπτο το 1928 με ιδρυτή τον Χάσαν Αλ Μπάνα ο οποίος άνηκε στην αίρεση του Σουφισμού και του Ασαριτισμού. Ένας από τους σημαντικούς ιδεολογικούς πατέρες αυτής της οργάνωσης, μαζί με τον Χάσαν αλ Μπάνα, είναι και ο Σαήντ Κούτμπ που η ιδεολογία του, πέρα που έθεσε τα θεμέλια για την μεθοδολογία της οργάνωσης, αποτελεί και την μήτρα που γέννησε την σημερινή «Ισλαμιστική» τρομοκρατία.

Οι αδελφοί Μουσουλμάνοι αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για την δημιουργία χάους και διαφθοράς, τόσο σε θρησκευτικό επίπεδο (λόγω αίρεσης και πλάνης) όσο και σε κοσμικό. Ο σκοπός τους δεν είναι το Ισλάμ αλλά οι πολιτικές τους φιλοδοξίες

Έχει ακουστεί επίσης ότι η Ελλάδα είναι “πέρασμα Τζιχαντιστών”. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Το σίγουρο είναι ότι αποτελεί πέρασμα μεταναστών αλλά δεν πιστεύω ότι είναι πέρασμα εξτρεμιστών τρομοκρατών. Από αυτά που βλέπω και ακούω στις κοινότητες τουλάχιστον δεν έχει προκύψει κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής.

Κατά τη γνώμη σας υπάρχει φόβος εξάπλωσης του ISIS και στην Ελλάδα;

Έχω εκφράσει δημόσια την ανησυχία μου για την ανεξέλεγκτη δράση της Μουσουλμανικής αδελφότητας στην Ελλάδα. Πιστεύω ακράδαντα ότι η Μουσουλμανική αδελφότητα αποτελεί απειλή όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά γενικά για την Ευρώπη. Το ΙΣΙΣ στην ουσία εκφράζει την ίδια σχεδόν ιδεολογία με την Μουσουλμανική αδελφότητα. Από μεριά μας κάνουμε ότι μπορούμε για να εμποδίσουμε οποιοδήποτε τέτοια τερατογένεση με το να παρουσιάζουμε το Ισλάμ ορθόδοξα από τις αυθεντικές πηγές του.

Για να κλείσουμε, ποια είναι η σωστή, κατά τη γνώμη σας πάντα, ισλαμική ευχή για το μέλλον των Ελλήνων ανεξαρτήτων θρησκειών;

Επιτρέψτε μου να μοιραστώ ένα Κορανικό εδάφιο διότι με βάση αυτό απορρέει και η ευχή μου:

«Κι ο Αλλάχ έδωσε ένα παράδειγμα: Ένα χωριό χαιρόταν ασφάλεια κι ησυχία, και του δόθηκαν τα πιο άφθονα αγαθά, από κάθε τόπο και μεριά. Κι όμως έδειξε αγνωμοσύνη για τις χάρες του Αλλάχ. Γι” αυτό κι ο Αλλάχ το έκανε να δοκιμάσει την σκληρή πείνα και το φόβο εξ αιτίας των πράξεων που έκαναν» {Κοράνι 16:1

Το μάθημα που περιέχει είναι γενικό και αφορά οποιαδήποτε πόλη, χώρα, χωριό, ακόμα και μέλη μιας οικογένειας.

Η ασφάλεια και η συντήρηση ενός λαού (η τόπου) καθορίζεται από το πώς αυτός ο λαός θα συμπεριφερθεί στον Ύψιστο όσον αφορά την διαχείριση των ευλογιών. Ο πρώτος και ο χειρότερος τρόπος για να αρνηθείς τις χάρες του Ύψιστου είναι να διαπράξεις πολυθεΐα και ειδωλολατρία, με τον έναν τρόπο ή τον άλλον.

Άλλοι τρόποι αγνωμοσύνης και αχαριστίας στις χάρες και τις ευλογίες του Αλλάχ είναι η αμαρτία, η αίρεση, η απιστία και η ανυπακοή. Όταν λοιπόν πράττονται αυτά, η ασφάλεια και η ησυχία που μπορεί να απολαμβάνει μια κοινωνία μετατρέπονται σε φόβο και πείνα.

Ο φόβος αυτός και η πείνα επισκέπτονται την κοινωνία με πολλούς και διάφορους τρόπους. Είτε με άδικες πολιτικές, είτε με δυσβάστακτες φορολογίες, είτε με τυραννικά καθεστώτα, είτε με το άγχος και τον πανικό για το μέλλον, είτε με την άνοδο των τιμών που κάνουν απλησίαστα ορισμένα βασικά προϊόντα πρώτης ανάγκης, είτε με τον εχθρό που σου αρπάζει την περιουσία και την γη σου, και άλλα πολλά παραδείγματα που πραγματικά μόνο ο Ύψιστος γνωρίζει.

Μια κοινωνία λοιπόν για να κρατήσει η να κτίσει ασφάλεια, γαληνή και συντήρηση προς τον λαό, είναι υποχρεωμένη να επιστρέψει στις εντολές του Δημιουργού. Ξεκινώντας, κυρίως, από τις αρχές του Μονοθεϊσμού (Ταουχίντ). Οι σχεδιασμοί, τα πλάνα, η οργάνωση, η μελέτη και η πρόθεση για να λυθούν τα κοινωνικά προβλήματα, από μόνα τους, δεν φτάνουν.

Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την φιλοξενία σας…