Δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πάνω στον πλανήτη μας που να μην πιστεύει σε κάτι ως ιερό και απαραβίαστο. Αυτό είναι ένα από τα πολλά χαρακτηριστικά του ανθρώπου. Μην μας παραπλανά ο άθεος και ο κοσμικός που αρνείται την θρησκεία και τα ιερά. Και οι άθεοι και οι κοσμικοί έχουν τους δικούς τους «θεούς». Αυτοί οι θεοί, τις περισσότερες φορές, είναι τα θέλω τους και οι επιθυμίες τους. Ο Ύψιστος λέει: «Μήπως δεν είδες εκείνον, που πήρε τις επιθυμίες του για θεό;» {Κοράνι 25:43}
Εάν τους προσβάλεις αυτά «τα ιερά», τις επιθυμίες τους και τα θέλω τους, τις κοσμοθεωρίες τους, θα ξεσηκωθούν, θα εξοργιστούν και θα αρχίζουν να σε χαρακτηρίζουν ως «απαράδεκτο», «ανήθικο», ανάρμοστο. Αρκεί να βρεις ποιον θεό λατρεύουν (χρήματα, φιλοσοφία, πολιτική, κόμματα, κτλ) διότι όλοι μας λατρεύουμε κάτι, χωρίς καμία εξαίρεση.
Η ελευθερία έκφρασης είναι μια θεωρία, τίποτα παραπάνω. Μια θεωρία η οποία δεν μπορεί να μπει σε εφαρμογή διότι συγκρούεται με την ίδια την ανθρώπινη φύση και λογική. Ο καθένας δεν μπορεί να λέει ότι θέλει και να κάνει ότι επιθυμεί, υπάρχουν νόμοι και κανόνες, ακόμα και άγραφοι κανόνες, που πρέπει να τηρηθούν. Δεν μπορείς να προσβάλεις και να σατιρίζεις τα ιερά του άλλου. Δεν γίνεται να επικαλείσαι ελευθερίες όταν περιορίζεις την ελευθερία του άλλου.
Μην μας εξαπατούν αυτοί που δήθεν καλούν στην ελευθερία της έκφρασης. Είναι μέχρι να προσβάλεις τα δικά τους ιερά και αξίες. Ο κάθε ένας έχει τον «θεό» του, τα ιερά του και τα όρια του. Και όταν τους τα προσβάλεις, ξαφνικά, ξεκινά η ηθικολογία και τα περί σεβασμού.
Την ελευθερία της έκφρασης, σχεδόν πάντα, την συναντάμε στα πλαίσια της προσβολής και της βλασφημίας των τριών γνωστών θρησκειών (Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Ισλάμ). Κατά ένα περίεργο τρόπο, αυτή η ελευθερία, απουσιάζει ως δικαίωμα όταν κριτικάρονται δυτικές/κοσμικές «αξίες», για παράδειγμα η Δημοκρατία. Στη Γάλλια, για παράδειγμα, η στην Δανία θα στηρίξουν σθεναρά την γελοιοποίηση του Προφήτη του Ισλάμ αλλά θα ποινικοποιήσουν το δικαίωμα της Μουσουλμάνας στην μαντίλα. Για γέλια και για κλάματα η ασυνέπεια τους. Η Μουσουλμάνα δεν έχει το δικαίωμα της θρησκευτικής έκφρασης;
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ελευθερία έκφρασης υπάρχει μόνο για την αθεΐα και τους άθρησκους. Από την άλλη, οι θρησκευτικές εκφράσεις όλο ένα και πρέπει να περιορίζονται.
Ο Μουσουλμάνος εξαναγκάζεται να δεχτεί την προσβολή της πίστης του στο όνομα της ελευθερίας. Όταν θέλει όμως να εκφραστεί θρησκευτικά ενοχοποιείται ως υπερβολικός, ακραίος κτλ. Πολλές φορές, εξαιτίας του παγκόσμιου κατεστημένου, τον εξαναγκάζουν (με δημοκρατικούς τρόπους) να αλλαξοπιστήσει (με την μέθοδο της αφομοίωσης) υιοθετώντας τα δυτικά πρότυπα. Εάν δεν δυτικοποιηθεί αργά η γρήγορα θα μπει στο περιθώριο. Πράγματι, είναι φοβερή αυτή η έννοια της ελευθερίας από την Δύση, μπράβο τους.
Η ελευθερία έκφρασης που καλούν ορισμένοι «προοδευτικοί», είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι, στην ουσία είναι η φίμωση την θρησκευτικής έκφρασης των άλλων υποχρεώνοντας τους να αποδεχτούν την γελοιοποίηση στα ιερά τους. Αυτό τι είναι; Φασισμός η ελευθερία;
Άχμαντ Ελντίν
Δείτε επίσης:
- «Δημοκρατικοποίηση του Μουσουλμανικού κόσμου είτε το θέλουν η δεν το θέλουν οι Μουσουλμάνοι»
- Ο αμπελοφιλόσοφος Pascal Bruckner: Το Ισλάμ πρέπει να γίνει αντικείμενο κριτικής
Κάνετε εύκολα ένα λογικό άλμα. Λέτε: «Ο καθένας δεν μπορεί να λέει ότι θέλει και να κάνει ότι επιθυμεί». Κάποιος το βλέπει αυτό σαν μία πρόταση και αφού προφανώς συμφωνεί με το δεύτερο δέχεται σαν αλήθεια και το πρώτο, δεν είναι έτσι. Ο καθένας φυσικά και δεν κάνει ότι επιθυμεί. Σε μία Δημοκρατία φυσικά και υπάρχουν κανόνες στο τι ΚΑΝΕΙΣ και είμαστε υποχρεωμένοι να τους τηρούμε αλλιώς έχουμε συνέπειες. Ο καθένας όμως μπορεί να ΛΕΕΙ ότι επιθυμεί χωρίς πρόβλημα. Μπορεί να σε κοροϊδέψει ο οποιοσδήποτε και μπορείς να κοροϊδέψεις τον οποιονδήποτε. Για τις κοροϊδίες των άλλων έχετε ότι δικαίωμα θέλετε να τους κοροϊδέψετε, να τους κριτικάρετε να τους βλασφημήσετε αν θέλετε. Δεν έχετε όμως δικαίωμα να τους δείρετε, να τους φυλακίσετε ή να τους σκοτώσετε, τόσο απλά. Την ελευθερία λόγου εμείς στην Δύση την έχουμε πετύχει. Έχουμε πετύχει να έχω δικαίωμα να σε κοροϊδεύω και να έχεις δικαίωμα να με κοροϊδεύεις. ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ πολύ αυτή την ελευθερία. Αν δεν σας αρέσει μην την εξασκείτε. Αφήστε όμως εμάς να την εξασκούμε, οκ?
Κάνεις μεγάλο λάθος. Δεν έχεις δικαίωμα να παρακινείς στην βία, να απειλείς λεκτικά, να σατιρίζεις νεκρούς, να ασκείς λεκτική ψυχολογική βία, να βρίζεις τον διπλανό σου (όταν δεν θέλει). Δεν μπορείς επίσης να σατιρίσεις έναν με νοητικές ανάγκες, με ψυχολογικά προβλήματα, το ολοκαύτωμα. Δεν έχεις δικαίωμα, βάση της δύσης, στη ρητορική μισούς. Όλα αυτά γίνονται με την γλώσσα και όχι με τα χέρια και νομικά τουλάχιστον, διώκονται (υποτίθεται) στην Ευρώπη. Την γλώσσα λοιπόν, οφείλεις να την συγκρατείς και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα εναντίωση στην ελευθερία του λόγου. Ο γενικός κανόνας είναι ότι είσαι ελεύθερος να κάνεις και να λες αυτό που επιθυμείς χωρίς όμως να προσβάλεις και να ενοχλείς τους άλλους σε αυτό που θεωρούν ιερό και απαραβίαστο, αυτό ορίζεται διαφορετικά σε κάθε χώρα και κουλτούρα. Το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι η Charlie Hebdo που δέχτηκε την επίθεση και στηρίζει σθεναρά την ελευθερία έκφρασης, απέλυσε παλαιοτέρα σκιτσογράφο της με την δικαιολογία του αντισημιτισμού. (δες εδώ). Ο αντισημιτισμός λοιπόν είναι έγκλημα και τιμωρείται, είναι ρητορική μίσους. Ενώ η Ισλαμοφοβία και ο αντιΜουσουλμανισμός είναι ελευθερία έκφρασης. Υποκρισία…
1ον) Σε μία κλειστή ομάδα μπορείτε να βάζετε ότι κανόνες θέλετε. Άρα, για τα μέλη σας μπορείτε να βάλετε κανόνες και αν τους παραβιάσουν να τους αποβάλλετε από την θρησκεία σας. Αναλογική και η Charlie Hebdo μπορεί να βάλει όποιους κανόνες θέλει στους υπαλλήλους της και δεν έχει να κάνει με την ελευθερία λόγου στην κοινωνία.
2ον) Πάλι κάνετε λογικό άλμα. Η ρητορική μίσους είναι άλλο από την ελευθερία έκφρασης. Η ρητορική μίσους είναι παρότρυνση σε ΠΡΑΞΕΙΣ βίαιες και παράνομες. Παράδειγμα είναι ο Κος Πλεύρης που φυσικά όλοι το γνωρίζουμε και μπορεί να αποδειχτεί εύκολα πως είναι αντισημίτης παρ’ όλα αυτά δεν είναι φυλακή γιατί δεν λέει «σκοτώστε τους Εβραίους». Είναι άλλο να εκφράζουμε μία οποιαδήποτε άποψή μας και άλλο να προτρέπουμε ανθρώπους σε παράνομες πράξεις. Αν προτρέπεις κάποιον σε παράνομη πράξη και αυτή η πράξη γίνει τότε είσαι υπεύθυνος (εν μέρη) για την πράξη ως ηθικός αυτουργός. Είναι εντελώς διαφορετικό από το να κοροϊδεύεις κάποιον.
3ον) Ποιος είπε πως δεν μπορείς να σατιρίζεις νεκρούς, άτομα με νοητική υστέρηση ή ψυχολογικά προβλήματα? Μπορεί να το θεωρούμε ανήθικο και να το στηλιτεύουμε αλλά ποτέ κανείς δεν πήγε φυλακή γιατί σατίρισε κάποιον με ψυχολογικά προβλήματα ή νοητική υστέρηση! Όσον αφορά το Ολοκαύτωμα (δυστυχώς) έχεις δίκιο. Είναι ένα μικρό πρόβλημα στην ελευθερία του λόγου και της επιστήμης να απαγορεύεται κάποιος να αμφισβητήσει το Ολοκαύτωμα. Λόγω όμως ενός προβλήματος δεν θα ισοπεδώσουμε την ελευθερία, καλύτερα είναι να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε αυτό το πρόβλημα.
4ον) Όταν κάποιος Μουσουλμάνος βιάζει, κλέβει, σκοτώνει κ.ο.κ. είμαι μαζί σας και όλοι πρέπει να υπερασπίζουμε το να μην γενικεύουμε και να αφηνόμαστε στην Ισλαμοφοβία. Όταν όμως οι αιτίες των απεχθών αυτών φόνων αναφέρονται πως οφείλονται στην θρησκεία σας και το επιβεβαιώνετε (σε έναν βαθμό) με το να επιμένετε πως θα έπρεπε να υπάρχουν (κάποιες – όποιες) συνέπειες για τους σκιτσογράφους, τότε έχουμε πρόβλημα και πρέπει να αναλάβετε την ευθύνη και να κάνετε το μέρος σας για να εξαλείψετε αυτά τα φαινόμενα.
1) Λάθος αναλογία της κλειστής ομάδας με την Charlie. Δεν είναι κλειστή ομάδα που τα μέλη μεταξύ τους μπορούν να πουν ότι θέλουν. Είναι μια εφημερίδα που μοιράζεται σε μια κοινωνία που περιέχει αρκετούς Μουσουλμάνους. Και εδώ μιλάμε για τα δυο μέτρα και σταθμά που υποβάλουν στους υπάλληλους όχι αυτοί κάθε αυτοί οι κανόνες. Όταν λες ότι στηρίζεις την ελευθερία έκφρασης γενικώς, χωρίς περιορισμούς και «αλλά» και έπειτα απολύεις τον υπάλληλο που τόλμησε να θίξει τους Εβραίους τότε για ποια ελευθερία έκφρασης μιλάμε; Επίσης, θες να μου πεις ότι οι κανόνες της εφημερίδας είναι σατιρίζεται τους πάντες εκτός από τους Εβραίους; Φυσικά και όχι. Υποτίθεται ότι σατιρίζουν τους πάντες και πάντα. Γιαυτο μην προσπαθείς να υποστηρίξεις την ασυνέπεια τους και την αντίφαση τους, δεν φαίνεται ωραίο από μεριά σου.
2) Όρισε μου την διαχωριστική γραμμή μεταξύ ρητορική μίσους και ελευθερία έκφρασης. Ο καθένας μπορεί να τα ερμηνεύσει όπως θέλει διότι δεν υπάρχει αντικειμενικός ορισμός η κανόνας. Οι διαφορές είναι μηδενικές η και ανύπαρκτες. Επίσης, κάνεις λάθος όταν λες ότι η ρητορική μίσους είναι μόνο παρότρυνση σε βίαιες πράξεις. Έχουμε και ρητορική μίσους χωρίς να υπάρχει το στοιχείο της βίας. Το παράδειγμα του Πλευρη σε αναιρεί και δείχνει ότι η ρητορική μισούς δεν \ περιέχει απαραίτητα βία. Δε λέει σκοτώστε τους, όπως λες, αλλά εναντιώνεται στη φυλή αυτή με μίσος και έχθρα. Θες να μου πεις δηλαδή ότι ο Πλευρης δεν έχει ρητορική μίσους προς τους Εβραίους αλλα αγάπης;
3) Εάν θεωρείται ανήθικο τότε απλά δεν μπορείς. Διότι όταν το κάνεις θεωρείσαι ακριβώς αυτό, ανήθικος. Και δεν μιλάμε ούτε συζητάμε στο να πάει κάποιος στην φυλακή (αυτό ορίζεται από τους κανόνες της χώρας). Μιλάμε ότι αυτό είναι ανήθικο προς τον άλλον, κακό, άσχημο, αισχρό. Μίλησα και για τους άγραφους κανόνες αν παρατήρησες. Και από την στιγμή που αναγνωρίζεις ότι η ελευθερία του λόγου έχει πρόβλημα με το ολοκαύτωμα τότε θα πρέπει να ξανασκεφτείς εάν η ελευθερία αυτή είναι αντικειμενική. Διότι ακόμα και ένα θέμα (που φυσικά δεν είναι μόνο ενα, είναι γενικά οι αξίες που μπορεί να έχει ο κάθε ένας, η κοινωνία, εσύ ο ίδιος σίγουρα έχεις ιερά και απαραβίαστα θέματα, εάν όχι, τότε δεν είσαι άνθρωπος με αισθήματα γιαυτες τις αξίες σου που επιτρέπεις να γίνουν αντικείμενο χλευασμού κτλ) αρκεί να ισοπεδωθεί ο ορισμός. Όταν λες ελευθερία έκφρασης τότε εννοείς απόλυτη ελευθερία έκφρασης όχι με «αλλά», ούτε «ίσως», ούτε «μπορείτε να σατιρίζετε τα πάντα εκτός από το/τον/την τάδε. Η έχεις η δεν έχεις.
4) Μάλλον δεν παρακολουθείς το ιστολόγιο. Είμαστε από τους πρώτους λόγω Ισλαμικής Ορθόδοξης θεολογίας που αντικρούσαμε αυτές τις συμπεριφορές μέσα από τις πηγές του Ισλάμ. Και αυτές οι συμπεριφορές κάνουν περισσότερο κακό σε εμάς τους Μουσουλμάνους από ότι στους Δυτικούς. Και κανείς δεν είπε ότι πρέπει να υπάρχουν συνέπειες στους σκιτσογράφους από την στιγμή που ζουν με βάση τους νόμους της χώρας τους. Μην βάζεις σκέψεις και λεγόμενα που δεν μας ανήκουν σαν Μουσουλμάνοι και σαν Ισλάμ. Το Ισλάμ είναι αθώο από αυτούς τους Τρομοκράτες. Και η πράξη τους καταδικάζεται. Όμως, επειδή καταδικάζεται η πράξη των τρομοκρατών αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μιλήσουμε ενάντια στην γελοιοποίηση του Προφήτη μας. Δεν πρόκειται ποτέ να το αποδεχτούμε, σε νόμιμα πάντα πλαίσια όπως ορίζει η κάθε χώρα που μπορεί να ζούμε, είτε Μουσουλμανική είτε όχι. Θα ασκήσουμε κριτική στην ανηθικότητα των σκιτσογράφων που γελοιοποιούν την πίστη μας, θα ξεμπροστιάσουμε τα δυο μέτρα και σταθμά τους. Άλλο λοιπόν να μιλάμε εναντίον της τρομοκρατίας και των τρόπο αυτό των φονιάδων (που έτσι πρέπει) και άλλο η υπεράσπιση της πίστης μας.
Και μόνο που σκανδαλιστήκαν μερικοί από το άρθρο αυτό, οι οποίοι δηλώνουν υπέρμαχοι της ελευθερίας της έκφρασης, αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα δεν πολύ πιστεύουν πραγματικά στην πραγματική ελευθερία του καθένα να λέει ότι θέλει.
Δεν έχουν καμία σχέση οι άγραφοι νόμοι με τους γραπτούς νόμους. Δεν έχουν καμία σχέση οι νομικές και οι σωματικές «τιμωρίες» από τις «ηθικές τιμωρίες». Φυσικά και μπορείς να ασκήσεις κριτική στους σκιτσογράφους. Μπορείς να μην αγοράσεις το περιοδικό τους, μπορείς να παροτρύνεις τους πιστούς σου επίσης να μην αγοράζουν το περιοδικό τους. Μπορείς επίσης να μην τους μιλάς αν τους δεις στον δρόμο. Δεν μπορείς όμως να τους χτυπάς και να τους σκοτώνεις, δεν μπορείς να παροτρύνεις τους πιστούς να τους χτυπάνε και να τους σκοτώνουν. Θα μου πεις «μα φυσικά δεν κάνω κάτι τέτοιο». Ωραία λοιπόν, μπράβο. Το πρόβλημα ποιο είναι? Εσύ πιστεύεις πως η κοινωνία, το κράτος ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ νομικά να έχει τιμωρήσει αυτούς τους σκιτσογράφους για βλασφημία? Πιστεύεις πως θα έπρεπε ο νόμος να αλλάξει και οι σκιτσογράφοι να τιμωρούνται? Πιστεύεις πως ο Θεός σου θεωρεί ενόχους τους σκιτσογράφους και το κράτος που δεν τους τιμωρεί? Αν ναι, τότε έχουμε το πρόβλημα. Γιατί με την ρητορική σου αυτή παροτρύνεις τους πιστούς να πάρουν αυτοί την θέση του Θεού και να τον υπερασπιστούν με τον τρόπο τους, με τον τρόπο που «θα το έκανε ο Θεός». Εκτός αν η θέση σου είναι: Όχι, το κράτος πρέπει να τους το επιτρέπει και εμείς θα τους κριτικάρουμε όμως, οπότε συμφωνούμε.
Το παράδειγμα του Πλεύρη που το παραδέχεσαι ακριβώς με δικαιώνει. Γιατί ο Πλεύρης (όπως παραδέχεσαι) εναντιώνεται στην φυλή (είναι αντισημίτης δηλαδή) αλλά δεν προτρέπει άμεσα σε πράξεις βίας. Γι’ αυτό δεν είναι φυλακή. Αν απαγορευόταν ο αντισημιτισμός (όπως λες) τότε θα ήταν φυλακή, αλλά δεν είναι. Γιατί έχουμε ελευθερία έκφρασης.
«Εάν θεωρείται ανήθικο τότε απλά δεν μπορείς.» Στην δύση επίσης δεν καταδικάζουμε ΌΛΑ τα ανήθικα πράγματα. Κάποια τα θεωρούμε σε πλειοψηφία ανήθικα αλλά δεν κινούμαστε ΝΟΜΙΚΑ εναντίων τους. Για παράδειγμα η μοιχεία. Ακόμη το θεωρούμε ανήθικο αλλά πλέον δεν πάμε φυλακή για αυτό. Κι αυτό μπορείς να το κριτικάρεις αν θέλεις και να αλλάξεις τον νόμο αυτόν για τους πιστούς της θρησκείας σου. Άφησε όμως τους υπόλοιπους να κάνουν ότι θέλουν.
Το ότι έχουμε ελευθερία έκφρασης ξέρεις πως αποδεικνύετε? Πως διατηρείς ιστολόγιο με το όνομά σου, βάζεις βιντεάκια με το πρόσωπό σου και λες τις ιδέες σου χωρίς να φοβάσαι. Θα μπορούσες να το κάνεις αυτό στην Σαουδική Αραβία και το Ιράν που είναι Μουσουλμανικές χώρες χωρίς να μαστιγώνεσαι δημόσια λέγοντας κάτι εναντίων του Μουσουλμανισμού? Οι δημιουργοί των σκίτσων του Μωάμεθ στην Δανία αν δεν είχαν αλλάξει το όνομά τους και αυτή την στιγμή ζούσαν σαν κυνηγημένοι, θα ζούσαν? Όταν όμως βγήκαν τα σκίτσα και τα κριτικάρατε (και μπράβο σας) δεν έμεινε ο Μουσουλμανισμός εκεί αλλά στον Ιράν του επικύρηξαν και είπαν να τους σκοτώσουν όπου τους βρουν. Αυτοί ήταν οι ακραίοι? Ωραία, πες μου ποιος Ορθόδοξος βγήκε και είπε «μισό λεπτό, να ξέρετε πως όποιος Μουσουλμάνος τους σκοτώσει ΑΥΤΟΣ δεν θα δει παράδεισο» (όπως έκανες εσύ τώρα αλλά εκ των υστέρων). Έτσι θα βοηθούσατε πρακτικά.
Αυτό είναι ελευθερία έκφρασης στην Δύση, όπως εσύ είσαι ελεύθερος να έχεις ιστολόγια και να δείχνεις το πρόσωπό σου να μπορούσαν να το κάνουν κι αυτοί. Αυτοί όμως δεν μπορούν, γιατί κάποιοι (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ) αποφάσισαν πως δεν μπορούν. Αυτή είναι η διαφορά μας στην ελευθερία της έκφρασης αγαπητέ μου και όχι το ότι κριτικάρω τα λεγόμενά σου.
Νομίζω οτι επαναλαμβάνεσαι χωρίς να μου απαντάς. Τονίζω για τρίτη φορά ότι κανείς δεν καλεί στην σωματική τους βλάβη εφόσον ζουν στη χώρα τους, την κουλτούρα τους και οι νόμοι τους το επιτρέπουν. Για το τι θα έπρεπε να γινόταν, αυτό είναι αναλόγως που ζουν και κατω από ποιους νόμους περιβάλλονται. Σε Ισλαμική χώρα με Ισλαμικούς νομούς αυτά τα άτομα έπρεπε να τιμωρηθούν έτσι όπως ορίζει το Ισλάμ διότι βλασφήμησαν στα ιερά. Ισλαμικά νομικά, ναι, θα έπρεπε να υπήρχε τιμωρία, εφόσον ζούσαν σε Ισλαμική χώρα. Ξαναλέω ότι δεν επικεντρώνομαι στο νομικό πλαίσιο, μιλάμε για την φύση της πράξης αυτής (της βλασφημίας προς τα ιερά) που είναι απαράδεκτη και αντιφατική με την ίδια την έννοια της ελευθερίας έκφρασης.
Με ρωτάς και λες: «Πιστεύεις πως ο Θεός σου θεωρεί ενόχους τους σκιτσογράφους και το κράτος που δεν τους τιμωρεί? Αν ναι, τότε έχουμε το πρόβλημα. Γιατί με την ρητορική σου αυτή παροτρύνεις τους πιστούς να πάρουν αυτοί την θέση του Θεού και να τον υπερασπιστούν με τον τρόπο τους, με τον τρόπο που «θα το έκανε ο Θεός». Εκτός αν η θέση σου είναι: Όχι, το κράτος πρέπει να τους το επιτρέπει και εμείς θα τους κριτικάρουμε όμως, οπότε συμφωνούμε»
Ναι, Ο Θεός μου και ο Θεός σου, Αυτός που έπλασε τον άνθρωπο και ότι υπάρχει γύρω του, απαγορεύει να βρίζεις Αυτόν και τους Προφήτες του και τα σύμβολα της πίστης. Και αν το κάνεις θα τιμωρηθείς, εφόσον βρίσκεσαι σε χώρες που τηρείται ο Νόμος Του. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα «μας», είναι δικό σας πρόβλημα. Έχουμε τους νόμους μας, τις αξίες μας και τον πολιτισμό μας στις χώρες του Ισλάμ. Και έτσι όπως ο Μουσουλμάνος σε μια δυτική χώρα είναι υποχρεωμένος να τηρήσει τους νόμους έτσι και ο δυτικός είναι υποχρεωμένος να τηρήσει τους νόμους της Ισλαμικής χώρας.
Δεν μου απάντησες για τον Πλευρη. Ο Πλευρης έχει η δεν έχει ρητορική μίσους; Φυσικά και έχει. Σύμφωνα με το προηγούμενο σου μήνυμα, λες ότι η ρητορική μίσους περιέχει απαραίτητα βία προς τον άλλον. Και σου απάντησα οτι αυτό είναι λογικό σφάλμα, διότι η ρητορική μισούς δεν συνοδεύεται απαραίτητα και πάντα με την βία. Εάν εσύ μισείς η απεχθάνεσαι κάτι/κάποιον σημαίνει απαραίτητα οτι είσαι και βίαιος προς αυτό/αυτόν; Από μόνος σου έδωσες το παράδειγμα του Πλευρη, ο οποίος έχει μεν ρητορική μίσους αλλά δεν επιτίθεται στους Εβραίους σωματικά. Συνεπώς κάποιος μπορεί να έχει ρητορική μίσους χωρίς το στοιχείο της βίας, άλλες περίπτωσης τέτοιας ρητορικής περιέχουν και βία προς τους άλλους. Για άλλη μια φορά το θέμα το προσεγγίζεις μόνο νομικά. Και σου ξαναλέω ότι κάνεις δεν μιλάει νομικά. Σε κάθε χώρα υπάρχει και το νομικό πλαίσιο και κρίνεται η περίπτωση ανάλογα. Εάν ο αντισημιτισμός επιτρέπεται τότε πες μου γιατί δέχονται ποινικές η κοινωνικές (αποκλεισμούς, κτλ) κυρώσεις όσοι τον εκφράζουν; Ακόμα και κυρώσεις όμως να μην υπήρχαν, η να μην τηρούνται κατά καιρούς, τότε και πάλι ηθικά απαγορεύεται.
Λες ότι στην δύση δεν καταδικάζουμε όλα τα ανήθικα πράγματα. Είπα ότι καταδικάζονται όλα; Έστω αυτά που καταδικάζονται αρκεί ως απόδειξη ότι δεν υφίσταται ουσιαστικά απόλυτη ελευθερία έκφρασης. Και το ότι δεν κινούμαστε νομικά σε ορισμένα από αυτά δεν σημαίνει τίποτα απολύτως. Διότι για άλλη μια φορά ΔΕΝ μιλάμε σε νομικά πλαίσια, διότι αυτό είναι υποκειμενικό για την κάθε χώρα. Το ξέρεις ότι στην Ελλάδα υπάρχει τιμωρία για εξύβριση, συκοφαντία και δυσφήμηση; Επικαλείσαι εδώ ελευθερία έκφρασης η όχι;
Λες: «Για παράδειγμα η μοιχεία. Ακόμη το θεωρούμε ανήθικο αλλά πλέον δεν πάμε φυλακή για αυτό. Κι αυτό μπορείς να το κριτικάρεις αν θέλεις και να αλλάξεις τον νόμο αυτόν για τους πιστούς της θρησκείας σου. Άφησε όμως τους υπόλοιπους να κάνουν ότι θέλουν»
Γιατί ποιος τους εμποδίζει; Ποιος είπε ότι δεν μπορούν να κάνουν αυτό που θέλουν; Γιατί εξακολουθείς να βάζεις ιδέες και σκέψεις που δεν τις συμμεριζόμαστε σαν Μουσουλμάνοι; Ουδέποτε εμποδίσαμε κανέναν. Βασικά το αντίθετο συμβαίνει, η Δύση είναι αυτή που προσπαθεί να επιβάλει στους Μουσουλμάνους να εγκαταλείψουν τις Ισλαμικές τους αξίες έτσι ώστε να ενστερνιστούν της δυτικές. Είτε βίαια (Ιράκ, Αφγανιστάν) είτε «δημοκρατικά».
Διατηρώ ιστολόγιο τηρώντας με σεβασμό τους νόμους της εταιρίας που μου παρέχει τον χώρο αυτό. Εάν τους παραβίαζα τους νόμους, ακόμα και σε ορισμένα θέματα έκφρασης, τότε θα το έκλειναν και καλά θα έκαναν. Η Σ. Αραβία έχει νόμους οπου απαγορεύεται να προσβάλεις το Ισλάμ και τα σύμβολα της πίστης και ο κάθε ένας κάτοικος της χωράς αυτής οφείλει να το σεβαστεί αυτό. Σεβόμαστε τους νόμους και αν δεν μας αρέσει την εγκαταλείπουμε. Όμως εδω, ίσως για 10η φορά πάλι πέφτεις σε αντίφαση. Στο δεύτερο σου μήνυμα είπες:
«Σε μία κλειστή ομάδα μπορείτε να βάζετε ότι κανόνες θέλετε. Άρα, για τα μέλη σας μπορείτε να βάλετε κανόνες και αν τους παραβιάσουν να τους αποβάλλετε από την θρησκεία σας»
Γιατί λοιπόν εσύ δεν σέβεσαι (έστω και αν διαφωνείς) τους κανόνες αυτής της κοινωνίας (Σ. Αραβίας); Αυτοί είναι νόμοι της και ο κάθε ένας οφείλει να τους σεβαστεί ως πολίτης η κάτοικος. Δέχεσαι την επίλεκτη ελευθερία έκφρασης της υποκριτικής Charlie με την δικαιολογία ότι «αυτός ήταν ο κανόνας τους», ενώ δεν δέχεσαι τους κανόνες μιας χώρας. Γιατί τους πρώτους τους δικαιολογείς ενώ όχι τους άλλους; Με ποιο δικαίωμα η δύση παρεμβαίνει σε νομοθεσίες μη δυτικών χωρών; Και αν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει γιατί εμείς σαν Μουσουλμάνοι να μην έχουμε δικαίωμα να παρεμβαίνουμε στα εσωτερικά δυτικών χωρών;
Όσον αφορά τους σκιτσογράφους της Δανίας (και κάθε μη Μουσουλμανικής χώρας), από την στιγμή που η χώρα τους το επιτρέπει ,τότε κανένας Μουσουλμάνος δεν έχει δικαίωμα να πάρει το νόμο στα χέρια του παρά μόνο να ασκήσει κριτική έτσι όπως του επιτρέπει η χώρα στην οποία βρίσκεται. Βεβαίως, ακόμα και σε Ισλαμική χώρα δεν του επιτρέπεται να πάρει το νόμο στα χέρια του. Όλες αυτές οι βίαιες αντιδράσεις (από μεριά των πολιτών) είναι απαράδεκτες. Ο νόμος φροντίζει στο τι πρέπει να γίνει από τους αρμόδιους όχι από ενοχλημένους πολίτες.
Λες: «Όταν όμως βγήκαν τα σκίτσα και τα κριτικάρατε (και μπράβο σας) δεν έμεινε ο Μουσουλμανισμός εκεί αλλά στον Ιράν του επικύρηξαν και είπαν να τους σκοτώσουν όπου τους βρουν»
Ο Μουσουλμανισμός; Δηλαδή κατηγορείς το Ισλάμ; Το Ισλάμ επικήρυξε τον σκιτσογράφο; Άλλο το Ιράν και άλλο το Ισλάμ. Το Ιράν είναι σιίτες, αίρεση και σέκτα η οποία αποτελεί το 8% του Μουσουλμανικού πληθυσμού. Το Ιράν, οι Ιρανοί και οι σιίτες δεν πρεσβεύουν το Ορθόδοξο Ισλάμ. Όταν η Αμερική μπήκε σε Ιράκ και Αφγανιστάν και κατάσφαξε γυναίκες και παιδιά, όταν το Ισραήλ σφαγιάζει καθημερινά παλαιστίνιους αυτό είναι Χριστιανισμός η Δυτικός πολιτισμός; Εκφράζει εσένα; Και το πιο γελοίο είναι ότι αυτοί οι δολοφόνοι παιδιών λένε «Είμαι Σαρλί»
Λες: Αυτοί ήταν οι ακραίοι? Ωραία, πες μου ποιος Ορθόδοξος βγήκε και είπε «μισό λεπτό, να ξέρετε πως όποιος Μουσουλμάνος τους σκοτώσει ΑΥΤΟΣ δεν θα δει παράδεισο» (όπως έκανες εσύ τώρα αλλά εκ των υστέρων). Έτσι θα βοηθούσατε πρακτικά.
Όλοι οι Ορθόδοξοι το είπαν. Όλοι οι λόγιοι μας (Ουλεμά). Το ότι εσύ δεν το είδες η είσαι απορροφημένος από την προπαγάνδα των ΜΜΕ, τότε δεν φταίμε εμείς γιαυτο. Να ξέρεις πάντως ότι το να ζητάς να απολογηθούμε σαν Ορθόδοξοι Μουσουλμάνοι για κάτι που έκαναν οι τρομοκράτες, αυτό από μόνο του είναι απαράδεκτο και προκλητικό. Διότι έμμεσα υπονοείς ότι είμαστε από αυτούς. Δε ξέρω εάν αντιλαμβάνεσαι την πλύση εγκέφαλου που έχεις δεχτεί. Χωρίς να το καταλαβαίνεις συνδέεις όλους τους Μουσουλμάνους με τους τρομοκράτες. Νομίζω δεν θα σου άρεσε μια παρόμοια γενίκευση από μεριά μου. Και ξέρεις ποιος είναι αυτός που είπε ότι όποιος σκοτώσει άπιστο (που είναι ειρηνικός μαζί μας και έχουμε συμφωνία ειρήνης) δεν θα μπει στον Παράδεισο; Ο Προφήτης μας. Εμείς σαν Μουσουλμάνοι απλά διαδίδουμε την διδασκαλία του ως απάντηση στους τρομοκράτες. Την ίδια στιγμή λοιπόν, όταν σας εξαπατούν οι τρομολάγνοι αναλυτές και τα ΜΜΕ, ότι το Ισλάμ διδάσκει θάνατο στον οποιοδήποτε άπιστο για να μπούμε στον Παράδεισο, ο Προφήτης είναι αυτός που λέει το ακριβώς αντίθετο.
Συνοψίζοντας, η ελευθερία έκφρασης έχει όρια και αν όχι πρέπει να αποκτήσει. Όπως κάθε τι πρέπει να στεγάζεται σωστά με κανόνες, έτσι πρέπει και η ελευθερία έκφρασης. Όταν θα είστε ελεύθεροι στην Δύση να κριτικάρεται τους Εβραίους τότε να βγείτε να καυχηθείτε για την ελευθερία του λόγου. Όταν μάθετε να είστε συνεπείς με τις έννοιες «ρητορική μίσους» και «ελευθερία του λόγου» χωρίς να τα χρησιμοποιείται εναλλάξ κατά το δοκούν και σύμφωνα με τα συμφέροντα και τα θέλω σας, τότε να βγείτε και να καμαρώσετε. Απόλυτη ελευθερία έκφρασης δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει διότι είναι αντίθετη με την ίδια την ανθρώπινη φύση.
Σε ευχαριστώ για την συζήτηση…
Φυσικά και ο καθένας ΔΕΝ μπορεί να λέει ό,τι επιθυμεί αν αυτό που επιθυμεί να πει είναι υβριστικό και βλάσφημο και ειδικά αν στοχεύει τα ιερά. Κι αν το ίδιο το άτομο δεν έχει ηθικά κριτήρια για να περιορίσει τον βλάσφημο λόγο του από μόνο του, υπάρχει νομοθεσία που μπορεί να το κάνει κι όχι μόνο στην Ελλάδα (: »A new analysis by the Pew Research Center’s Forum on Religion & Public Life finds that as of 2011 nearly half of the countries and territories in the world (47%) have laws or policies that penalize blasphemy, apostasy (abandoning one’s faith) or defamation (disparagement or criticism of particular religions or religion in general)» http://www.pewforum.org/2012/11/21/laws-penalizing-blasphemy-apostasy-and-defamation-of-religion-are-widespread/.). Επίσης η κοροϊδία δεν είναι ισοδύναμη της βλασφημίας πάντοτε. Η κοροϊδία μπορεί να στοχεύει πρόσωπα και καταστάσεις, η βλασφημία όμως των ιερών είναι κάτι που δεν αποτελεί »δικαίωμα» ούτε ελευθερία του λόγου. Στην Δύση δεν έχουμε πετύχει την ελευθερία του λόγου αλλά την ελευθεριότητα. Η ελευθερία προϋποθέτει αυτοκυριαρχία και μέτρο, σοφία και αρετή και αυτά τα συναντάς σπανίως στους ανθρώπους.
Ωραία, ιδρύεται μία θρησκεία στα πρότυπα της φιλοσοφίας του Καζαντζάκη του συμπατριώτη μας αγαπητή Ιωάννα και σας λέει: «Πιστεύουμε πως ο Θεός είναι η ψυχή του ανθρώπου. Το πιο ιερό πράγμα είναι η ψυχή του ανθρώπου. Το θεωρούμε υπέρτατη βλασφημία να λένε κάποιες θρησκείες πως αυτή η ψυχή του ανθρώπου μπορεί να τιμωρηθεί από κάποια άλλη ανώτερη οντότητα. Όσοι πίνακες παρουσιάζουν ψυχές ανθρώπων να βασανίζονται ή να θανατώνονται σε κάποια μεταθανάτια κατάσταση, είναι βλάσφημοι και αποκρουστικοί. Ζητούμε να απαγορευτούν.» Εκείνη την στιγμή πρέπει να καταδικαστούν και να κλειστούν στα αμπάρια ένα μεγάλο μέρος Χριστιανικής και Ισλαμικής τέχνης, να αλλάξει ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ την ρητορική τους για μετά θάνατον τιμωρία κτλ γιατί αυτό είναι βλάσφημο για κάποιους? Θα δεχόταν το Ισλάμ να γίνει αυτό γιατί θα είχε ηθικές αρχές και θα σεβόταν την πίστη των άλλων?
Άλλο τι περιέχει η θεολογία και η θρησκεία του καθένα. Για άλλη μια φορά δίνεις λάθος αναλογίες και παραδείγματα. Ο Χριστιανισμός για παράδειγμα λέει ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός, εμείς λέμε ότι ο Ιησούς είναι μόνο Προφήτης και Απόστολος του Θεού όχι Θεός ο ίδιος. Γνωρίζουμε σαν Μουσουλμάνοι ότι αυτό είναι το πιστεύω τους παρολαυτα όμως δεν απαιτούμε από αυτούς (νομικά πάντα) να αλλάξουν την θεολογία τους. Όταν όμως ο Χριστιανός αρχίσει να προσβάλει τα ιερά του Μουσουλμάνου (η και το αντίθετο) με γελοιογραφίες, σκίτσα και γενικά προσβολές (τονίζω ΟΧΙ στα πλαίσια της θεολογίας της κάθε πίστης), τότε αυτό είναι κάτι το εντελώς το διαφορετικό.
Κατ’ αρχάς μία ερώτηση: Έχετε αφήσει κάποια προηγούμενη απάντησή μου στην άκρη? Γιατί έχω την εντύπωση πως στο προηγούμενο σχόλιό σας είχα απαντήσει (πριν το σχόλιο της Ιωάννας) αλλά δεν την βλέπω ακόμη αναρτημένη. Αν όχι μπορεί να έκανα κάτι λάθος εγώ.
Στο συγκεκριμένο. Νομίζω πως πλέον παίζουμε με τις έννοιες και τις λέξεις. Μου λέτε πως » (τονίζω ΟΧΙ στα πλαίσια της θεολογίας της κάθε πίστης)». Δηλαδή αν το charlie είχε ιδρύσει μία «θρησκεία βλασφημίας» και έβγαζε ένα ιερό βιβλίο που έλεγε «θεολογική υποχρέωση για να σωθούν οι πιστοί είναι να προσβάλλετε τα ιερά των άλλων θρησκειών» θα το σεβόσουν γιατί θα υπαγόταν στην «θεολογία» μιας άλλη θρησκείας?
Προτείνετε νομικά οι θεολογίες να έχουν ασυλία στο τι λένε αλλά όχι και οι τέχνες, η επιστήμη και η ενημέρωση? Με άλλα λόγια ελευθερία λόγου ΜΟΝΟ στις θρησκείες?
Για το σχόλιο σου που δεν εμφανίστηκε: Δεν είδα κάτι στην κονσόλα διαχείρισης μου. Νομίζω ότι δεν παίζουμε καθόλου με τις λέξεις. Άλλο προσβάλω και βλασφημώ ένα πιστεύω και άλλο το αρνούμαι λόγω πίστης/θεολογίας. Ακόμα και το υποθετικό (ανύπαρκτο) σενάριο το όποιο πρότεινες, εάν ήταν κανόνας και νόμος μιας χώρας τότε και πάλι οι οπαδοί των θρησκειών που θίγονται δεν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο από το να μεταναστεύσουν. Όμως εδώ οφείλεις να δεις ότι τελικά υπάρχει και νομικό εμπόδιο προς την βλασφημία και την προσβολή του άλλου σε θέματα πίστης. Επίσης, να προσθέσω εδώ και τον νόμο περί εξύβρισης και δυσφήμησης. Υπάρχει σχετικός νόμος που το απαγορεύει.
«Αφήστε όμως εμάς να την εξασκούμε» Αφού θες τόσο πολύ να εξασκείς την ελευθερία του λόγου, τότε άσε με και εμένα να την εξασκήσω βρίζοντας τη μητέρα σου, την αδερφή σου, τη γυναίκα σου και την κόρη σου και δημοσιεύοντας γυμνές φωτογραφίες τους. Μην τολμήσεις όμως να μου κάνεις μήνυση, την «ελευθερία του λόγου» θα εξασκώ και εγώ.
Προς τον αγαπητό Γιώργο:
Ο λόγος δεν είναι κάτι νεκρό. Είναι ζωντανός, είναι μια ενεργειακή εκπόρευση του ανθρώπου που έχει υπόσταση. Ο λόγος έχει δύναμη όπως και η σκέψη. Όταν ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τον λόγο λανθασμένα δημιουργεί δυσαρμονία και ακαθαρσίες στην συλλογική ψυχική ατμόσφαιρα -πρώτα απ΄όλα στον ίδιον τον εαυτό του, ασχέτως του ότι οι περισσότεροι δεν είναι αρκετά ευαίσθητοι για να το αντιληφθούν-, πόσο μάλλον όταν εκπέμπει ύβρεις για τα ιερά. Στην σκέψη και στον λόγο βρίσκονται οι αιτίες για τις φυσικές/υλικές πράξεις. Δηλαδή ο λόγος είναι επίσης μια πράξη, απλώς σε πιο λεπτοφυές πεδίο. Δεν μπορεί λοιπόν να εκπέμπεται αλόγιστα και χυδαία, βλασφημώντας το πνεύμα (ασχέτως δογματικής τοποθέτησης επ΄αυτού). Αυτό δεν εμποδίζει κάποιον που δεν αισθάνεται την ύπαρξη Θεού να είναι άθεος (κι ας μην υπάρχει στην πραγματικότητα »ά-θεος» κανείς) όμως δεν μπορεί να βλασφημεί αυτό που ακόμα δεν καταλαβαίνει, επαναλαμβάνω ασχέτως οποιασδήποτε θρησκευτικής-δογματικής τοποθέτησης, χριστιανικής, μουσουλμανικής, ή άλλης.. Δείχνει την ίδια την ευτέλεια και την μικρότητά του αυτό κατ’ αρχήν, αλλά πέρα από αυτό, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί δικαίωμα του ατόμου.
Απαντώντας στο συγκεκριμένο παράδειγμα που φέρεις στο τελευταίο σχόλιο:
η ψυχή είναι εκπόρευση του ανθρώπινου πνεύματος το οποίο αποτελεί τμήμα του Θεού, είναι δηλαδή πράγματι θεϊκής φύσης, ως εκ τούτου ιερή, και αυτή η ίδια δεν μπορεί να »τιμωρηθεί». Αυτό που αυτοτιμωρείται με όσα έπραξε κατά τη διάρκεια της γήϊνης ζωής (πολλοί θεωρούν ότι είναι πολλαπλοί οι κύκλοι ενσαρκώσεων της ψυχής) είναι η συνείδηση. Οι πίνακες δεν μπορούν να δώσουν μέσω της ζωγραφικής με ακρίβεια πώς έχουν τα πράγματα, λειτουργούν μεταφορικά. Δηλαδή με λίγα λόγια υπάρχουν κριτήρια στον πνευματικό χώρο -και όχι μόνο μιας θρησκείας, αλλά όλων, καθώς σε γενικές γραμμές τα βασικά πράγματα είναι κοινά- που καθορίζουν αν κάτι είναι ιερό ή δεν είναι. Δεν μπορεί λοιπόν ο καθένας να ιδρύει ό,τι να ‘ναι αποκαλώντας το θρησκεία που έχει ιερά αυτό ή το άλλο, και να θεωρηθεί θρησκεία. Αλλά και αυτό που καθορίζεται ως ιερό σε κάθε πραγματική θρησκεία δεν μπορεί να βλασφημείται. Δεν γνωρίζω πώς τοποθετούνται οι μουσουλμάνοι για την ψυχή, ούτε πώς τοποθετούνται ακριβώς οι δογματικοί χριστιανοί, όμως πώς μπορεί να κυκλοφορεί κάποιος βλαστημώντας τις ψυχές των άλλων, τις θεωρεί ή όχι ιερές; είναι μολυσματικό. Θα συμφωνούσα μαζύ σου αν κάποια θρησκεία παρουσίαζε ως ιερά πρόσωπα τους ανθρώπινους αυτοχρισμένους δογματικούς αντιπροσώπους της. Τότε ναι, φυσικά θα αντικρουστεί, αλλά με ορθό λόγο γιατί και πάλι η χυδαιολογία και η βλασφημία, είναι χυδαιολογία και βλασφημία που μολύνει.
Ahmed Eldin,
σωστά λες, ο Ιησούς Χριστός ήταν Διδάσκαλος, όχι ο ίδιος ο Θεός, φυσικά, είναι γνωστό αυτό στους περισσότερους στον ελληνικό πνευματικό χώρο, και παγκόσμια, εκτός των δογματικών χριστιανών, όμως αυτό δεν σημαίνει όπως και πάλι σωστά λες, ότι είναι δικαίωμα οποιουδήποτε να χυδαιολογεί για τους μεγάλους μύστες και τους προφήτες της κάθε θρησκείας (όπως έκαναν οι Γάλλοι σκιτσογράφοι κι όχι μόνο για το Ισλάμ). Δεν μπορεί να υπάρξει πολιτισμός με βλασφημίες των Ιερών για τον άνθρωπο από αρχαιότητας, σαν »δικαίωμα» και »ελευθερία του λόγου». Υλισμός = σκοταδισμός.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία στο ιστολόγιο.
1ον: Το κάθε κράτος νομοθετεί και οργανώνεται όπως επιθυμεί. Η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι μια απλή θεωρία. Είναι απλά ο λόγος για τον οποίο η Ευρώπη αιματοκυλίστηκε. Είναι ο λόγος που επιστήμονες, καλλιτέχνες και άλλοι άνθρωποι του πνεύματος οδηγήθηκαν στο θάνατο ως υβριστές και προσβολείς του Θεού, του τύραννου κλπ. Είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρώπη έχασε τα πιο λαμπρά μυαλά της. Είναι ο λόγος για τον οποίο τα μουσουλμανικά κράτη χάνουν τους πιο άξιους ανθρώπους τους. Η Ευρώπη, ιδίως η κεντρική, είναι η ήπειρος που πλήρωσε όσο καμιά άλλη την ελευθερία λόγου και έκφρασης. Μετά από πολλές ζημώσεις αποφασίστηκε ότι έτσι θα λειτουργεί η ελευθερία έκφρασης. Η σάτιρα εξ ορισμού προκαλεί, πληγώνει και αναστατώνει, αλλιώς δεν θα ήταν σάτιρα. Έχετε κι εσείς στο δικαίωμα της κριτικής στον τρόπο που νομοθετεί κάποιο κράτος, όμως δεν μπορείτε να το αλλάξετε ή να το εμποδίσετε με νόμιμο τρόπο, γιατί τότε θα παραβιάσετε το ίδιο το Σύνταγμά του. Οι νόμοι που όπως λέτε απαγορεύουν ειδικά στις μουσουλμάνες να φορούν μαντήλα, είναι γενικότεροι: απαγορεύουν και στους χριστιανούς να φοράνε το σταυρό και στους ιερείς να κυκλοφορούν με θρησκευτική ενδυμασία. Όπως στην Τουρκία απαγορεύεται η ισλαμική μαντήλα στα πανεπιστήμια και τις δημόσιες υπηρεσίες. Οι μουσουλμάνοι γονείς έχουν ζητήσει κατά καιρούς στο όνομα της κοσμικής εξουσίας να κατέβει ο Εσταυρωμένος από σχολεία, δημόσια νοσοκομεία κ.ο.κ., κάτι που έγινε απολύτως σεβαστό. 2ον: Από τη στιγμή που δείχνετε τόση κατανόηση στην επιλογή ενός κράτους να σκοτώνει κάποιον επειδή άλλαξε θρησκεία, λέγοντας «σε όποιον δεν αρέσει μπορεί να φύγει», δείξτε και λίγη κατανόηση στο κράτος που επιλέγει να βάλει την ελευθερία της έκφρασης πάνω από τη θρησκεία. Από τη στιγμή που αρνείστε να καταδικάσετε την πλήρη και απόλυτη στέρηση όλων των ανθρωπίνων ελευθεριών κάποιου (θανάτωση), δεν μπορείτε να δείξετε κατανόηση στον απλό «περιορισμό» τους; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, αν υποθέσουμε ότι η Ευρώπη αύριο απαγόρευε την ελευθερία έκφρασης έναντι της θρησκείας, ποια ποινή μπορεί να επιβάλλει σ’ αυτούς που δεν το σέβονται; λιθοβολισμό, δημόσιο μαστίγωμα, κόψιμο χεριού, ισόβια, πρόστιμο; Μια θρησκεία δε γελοιοποιείται ποτέ από τρίτους, παρά μόνο από τους δικούς της.
Νίκο, εάν έκανες τον κόπο να διαβάσεις το άρθρο καθώς επίσης διάβαζες και τα σχόλια θα έβλεπες ότι λεγόμενα σου έχουν απαντηθεί με λεπτομέρεια. Νεκρούς επιστήμονες γνώρισε η Δύση όχι ο Ισλαμικός πολιτισμός. Σάτιρα να κάνετε στα δικά σας ιερά και αξίες, όχι στα δικά μας. Και άλλο κριτική και άλλο γελοιοποίηση. Ελευθερία έκφρασης (με τον φανατικό τρόπο τον οποιο παρουσιάζεις) δεν σημαίνει ότι προσβάλω τον άλλον. Λες: «Το κάθε κράτος νομοθετεί και οργανώνεται όπως επιθυμεί» ε τοτε ποιο είναι το πρόβλημα σου με τις χώρες που απαγορεύουν και τιμωρούν την προσβολή στα ιερά; Μόνο ένα κοσμικό κράτος έχει το δικαίωμα να νομοθετεί όπως επιθυμεί, όχι μια Μουσουλμανική χώρα; Λες: «Οι νόμοι που όπως λέτε απαγορεύουν ειδικά στις μουσουλμάνες να φορούν μαντήλα, είναι γενικότεροι: απαγορεύουν και στους χριστιανούς να φοράνε το σταυρό και στους ιερείς να κυκλοφορούν με θρησκευτική ενδυμασία». Αυτό ακριβώς. Δηλαδή, υποκρισία και δυο μέτρα και σταθμά. Στην θρησκευτική έκφραση επιβάλλεται περιορισμός ενώ στην έκφραση προσβολής προς την θρησκεία επιτρέπεται στο όνομα της ελευθερίας.
«Charlie Hebdo που δέχτηκε την επίθεση και στηρίζει σθεναρά την ελευθερία έκφρασης, απέλυσε παλαιοτέρα σκιτσογράφο της με την δικαιολογία του αντισημιτισμού…Υποκρισία…» Γι’ αυτό και ‘γω ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Charlie. Je ne suis Charlie, je suis musim.