Τα τραγελαφικά των «προέδρων» για το «Τζαμί» της Αθήνας

Τις τελευταίες ημέρες γίνεται μια συζήτηση για το «Τζαμί» στα ΜΜΕ, με προσκαλεσμένους οι οποίοι είναι αδαείς και υποτίθεται εκπροσωπούν τους Μουσουλμάνους στην Αθήνα. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι τα συγκεκριμένα άτομα, που βγαίνουν και πλασάρονται ως υπεύθυνοι και «πρόεδροι», εκπροσωπούν τον εαυτό τους και στην καλύτερη περίπτωση το σωματείο τους, όχι το σύνολο των Μουσουλμάνων.  

Αυτοί λοιπόν η ψευτο υπεύθυνοι, σε αυτήν την συζήτηση για το «Τζαμί», επικεντρώνονται όχι στα πραγματικά προβλήματα που προκύπτουν από την ανέγερση αυτού κτηρίου, αλλά ο καημός τους είναι η εξωτερική εμφάνιση του χώρου.

Συγκεκριμένα, ο ψευτοπρόεδρος της ανύπαρκτης Μουσουλμανικής «ένωσης» δήλωσε ότι δεν τον απασχολεί η χωρητικότητα διότι κατανοεί, όπως λέει, τον συμβολικό χαρακτήρα του «Τζαμιού». Εφόσον αποδέχεσαι τον συμβολικό χαρακτήρα όπως υποστηρίζεις, γιατί επικεντρώνεσαι σε ένα δευτερεύον θέμα που έχει να κάνει με την εμφάνιση; Από πότε η εμφάνιση και η αισθητική ενός χώρου είναι πιο σημαντικά από την ουσιαστική εξυπηρέτηση των πιστών με τις πραγματικές ανάγκες που έχουν;  

Το κυριότερο πρόβλημα όμως, όπως έχουμε τονίσει αρκετές φορές, είναι ο αδογμάτιστος χαρακτήρας του κτηρίου που επιτρέπει σε κάθε έναν από διαφορετικό δόγμα να προσεύχεται. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω αυτό το σκεπτικό. Ας φανταστούμε για μια στιγμή μια Εκκλησία ανοιχτή σε Ορθόδοξους, Καθολικούς και Προτεστάντες. Είναι εφικτή μια τέτοια θρησκευτική συνύπαρξη; Φυσικά και όχι. Τότε γιατί το επιδιώκουμε για τους Μουσουλμάνους;  

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η επιτροπή που συνοδεύει το κτήριο η αλλιώς αυτό που λέμε διοικητικό συμβούλιο. Ένα διοικητικό συμβούλιο από αποτελείται από Σουννίτες και Σιίτες, και ακόμα χειρότερα από Χριστιανούς. Για άλλη μια φορά καλούνται οι Σουννίτες και Σιίτες να συνυπάρχουν στις αποφάσεις του «Τζαμιού». Ποιες αποφάσεις όμως; Ποιανού απόφαση θα επικρατεί; Του Σουννίτη που θα έχει σουννιτικές επιρροές η του Σιίτη με τις σιιτικές επιρροές; Πως θα τα βρίσκουν μεταξύ τους και πάνω σε ποια βάση θα λαμβάνονται οι αποφάσεις;

Αυτά και άλλα παρόμοια είναι τα ουσιαστικά προβλήματα του χώρου που χρήζουν άμεσης επίλυσης. Όχι αν μοιάζει με περίπτερο η αν έχει η όχι μιναρέ. Η εμφάνιση του χώρου είναι το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί, ιδιαίτερα όταν προκύπτουν οι προαναφερθέντες δυσλειτουργίες που επί της ουσίας ακυρώνουν την έννοια Τζαμί.

Σε μελλοντικά άρθρα θα εξετάσουμε τις πολιτικές σκοπιμότητες αυτών των ψευτο προέδρων, συγκεκριμένα τα συμφέρονται και τις ατζέντες τρίτων χωρών που εξυπηρετούν. Διότι όλη αυτή η εμμονή με τον μιναρέ, δεν είναι καθόλου αθώα και τυχαία. Επίσης θα δούμε, από την θρησκευτική και θεολογική σκοπιά, την ταπεινότητα που πρέπει να συνοδεύει τους Ισλαμικούς χώρους λατρείας σύμφωνα με την Προφητική παράδοση (Σούννα). Και αυτό διότι η ουσία δεν είναι τα κτήρια τα μεγάλα με μιναρέδες και τρούλους, αλλά η λατρεία που λαμβάνει μέρος για χάρη του Υψίστου.

Διαβάστε επίσης:

• Το επίσημο Τζαμί και τα προβλήματα που το συνοδεύουν
• Το σχόλιο μας για το επίσημο Τζαμί στην εκπομπή ALPHA Ρεπορτάζ (βίντεο)

Άχμαντ Μ. Ελντίν

Διπλωματούχος Ισλαμικής Θεολογίας