Το «πρότυπο» στέκεται ως παράδειγμα προς μίμηση, είναι το υπόδειγμα. Στις ημέρες μας όμως, δυστυχώς, η έννοια του προτυπου έχει σχεδόν χαθεί και κατανοείται άστοχα. Προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο που ένας μπασκετμπολίστας, ένας ποδοσφαιριστής η γενικότερα ένας αθλητής στέκεται ως πρότυπο;
Όπως πολύ σωστά είπε κάποτε, ο πρώην παίκτης του ΝΒΑ, Τσάρλς Μπάρκλει «Ι ‘m not a role model. Parents are role models. I ‘m a basketball player…» {Δεν είμαι πρότυπο. Οι γονείς είναι πρότυπα. Εγώ είμαι ένας μπασκετμπολίστας}
Το να κλωτσάς μια μπάλα στο αντίπαλο τέρμα, η να την καρφώνεις στην μπασκέτα, η να τερματίζεις πρώτος σε άθλημα, δεν σε κάνει αυτόματα και πρότυπο, ούτε αυτό σημαίνει ότι μπορείς να σταθείς ως παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά και τους νέους.
Τα πρότυπα των παιδιών και των νέων είναι οι γονείς τους, η πιο σωστά πρέπει να είναι οι γονείς τους. Πρότυπα στέκονται αυτοί που εξασκούν λειτούργημα στην κοινωνία. Ο γονιός, ο επιστήμονας, ο διανοούμενος, ο λόγιος και άλλοι παρόμοιοι που προσφέρουν στην κοινωνία με τις γνώσεις και τις αρετές τους, όχι 5 η 11 άτομα που τρέχουν πίσω από μια μπάλα.
Όσον αφορά τον Μουσουλμάνο, το κυριότερο πρότυπο του είναι ο Προφήτης Μουχάμαντ صلى الله عليه وسلم, για τον οποιο ο Ύψιστος είπε:
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ
«Πράγματι, κρατάς ένα σπουδαίο ηθικό χαρακτήρα» {Κοράνι 68:4}
Έχουμε μεγάλη ανάγκη σαν άτομα, σαν κοινωνία, κυρίως σαν πιστοί Μουσουλμάνοι, (και όχι μόνο) να αναθεωρήσουμε τον ορισμό για ένα πρότυπο και το ποιος πραγματικά στέκεται ως πρότυπο.
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Στο AhmadEldin.blog θεωρώ ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζεται, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υιοθετώ τις απόψεις αυτές. Το κάθε σχόλιο εκφράζει τον σχολιαστή και μόνο. Παρακαλώ πολύ να είστε ευπρεπείς στις εκφράσεις σας. Σχόλια με ύβρεις, ειρωνείες, προκλήσεις, χλευασμούς, θα διαγράφονται αυτόματα