Διαβάσαμε στο protagon.gr:
«Ολοένα και λιγότεροι Αραβες δηλώνουν μουσουλμάνοι τα τελευταία έξι χρόνια, σύμφωνα με γκάλοπ που διενήργησε το Αραβικό Βαρόμετρο, ερευνητικό δίκτυο στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, για λογαριασμό του BBC. Οι πόλεμοι, οι εμφύλιες συγκρούσεις και η γενικότερη αναταραχή στην περιοχή φαίνεται πως έχουν αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του ποσοστού των μουσουλμάνων, ιδίως στις ηλικίες κάτω των 30 ετών. Οι ερευνητές ρώτησαν τους κατοίκους 10 χωρών και των παλαιστινιακών εδαφών αν δηλώνουν μη-θρησκευόμενοι. Στο προηγούμενο γκάλοπ, το 2012-13, το ποσοστό ήταν 8%. Φέτος, ήταν 13% στον γενικό πληθυσμό και 18% στις ηλικίες κάτω των 30. Οι ερωτώμενοι δήλωσαν επίσης ότι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε θρησκευτικούς αρχηγούς και πολιτικά κόμματα. Το ποσοστό είναι μεγαλύτερο στις χώρες της «Αραβικής Ανοιξης» και η μεγαλύτερη αύξηση παρατηρείται σε Αίγυπτο, Λιβύη και Τυνησία, σύμφωνα με τους Times. Οι αναλυτές το αποδίδουν στην άνοδο των ακραίων ισλαμιστικών κομμάτων, γεγονός που έστρεψε κόσμο μακριά από τη θρησκεία…»
Δεν διαβάζω κάτι περίεργο ούτε κάτι νέο. Οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι, όχι μόνο οι Άραβες, δεν μορφώνονται για την θρησκεία τους ούτε την κατανοούν σύμφωνα με την απαιτουμένη (ισλαμική) ορθόδοξη ερμηνεία. Η «αραβική άνοιξη» είναι ίσως το μεγαλύτερο παράδειγμα, μέχρι στιγμής, που δείχνει την άγνοια πολλών Μουσουλμάνων για την θρησκεία τους, για το τι πραγματικά διδάσκει το Κοράνι και η Σούννα (παράδοση) του Προφήτη Μουχάμαντ. Πρόκειται για μια άγνοια ως προς την μεθοδολογία τήρησης και αντιμετώπισης των πραγμάτων, όχι μόνο ως προς το θεολογικό κομμάτι αλλά και ως προς το κοινωνιολογικό και ανθρωπολογικό.
Η Ισλαμική μας παιδεία ήταν, είναι και θα είναι το ζητούμενο η οποία πολεμήθηκε και πολεμείται με σφοδρότητα από τα λεγόμενα «Ισλαμιστικά κινήματα» που προτεραιότητα τους ήταν η πολιτική εξουσία και όχι η Ισλαμική ορθόδοξη μόρφωση.
Ένα στοιχείο που προδίδει αυτήν την πραγματικότητα προέρχεται από την ίδια την έρευνα, η οποία αποτυπώνει ορισμένες περίεργες, μη Ισλαμικές, πεποιθήσεις των Αράβων που δεν έχουν καμία απολύτως βάση στα Ισλαμικά διδάγματα. Για παράδειγμα, τα εγκλήματα τιμής. Στο Ισλάμ, και συγκεκριμένα στη Σαρία, τα εγκλήματα τιμής είναι απαγορευμένα. Δεν σχετίζονται με κάποιο είδους θρησκευτικής πρακτικής αλλά με μια εθιμοτυπική παράδοση. Και ως γνωστόν, έθιμα και θρησκεία πολλές φορές είναι αντίθετα μεταξύ τους και δεν πρέπει να συγχέονται. Να σημειώσουμε ότι τα εγκλήματα τιμής τα συναντάμε και σε άλλες κουλτούρες και χώρες, πιο συγκεκριμένα σε κάθε κλειστή κοινωνία. Η ενδοοικογενειακή βία, για παράδειγμα, που μαστίζει τον Δυτικό κόσμο, τα ερωτικά εγκλήματα και άλλα παρόμοια, είναι μια μορφή εγκλημάτων τιμής.
Ένα άλλο στοιχείο που με παραξένεψε είναι ότι οι Άραβες στην έρευνα, ενώ υποτίθεται απομακρύνθηκαν από το Ισλάμ λόγω του φανατισμού και του εξτρεμισμού, θεωρούν ως κύριο εχθρό τους το Ισραήλ, και όχι τις λανθασμένες ιδεολογίες και μεθοδολογίες που επινόησαν τα «Ισλαμιστικά» κινήματα, οπου στην πραγματικότητα αυτά έφεραν το χάος στις Μουσουλμανικές χώρες. Η συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, δυστυχώς επιμένει να μην κατανοεί ότι ο μεγαλύτερος εχθρός τους ήταν οι αιρετικές τάσεις και οι επινοήσεις αυτών των κινημάτων, με κεντρικό άξονα την πολιτική εξουσία, οπου μετέπειτα εξωτερικεύτηκε στην κοινωνία με επαναστάσεις και εξεγέρσεις, δήθεν για το καλό του τόπου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα τελικά αποτελέσματα όλοι τα γνωρίζουμε.
Γιαυτο το λόγο, οι ορθόδοξοι Μουσουλμάνοι λόγιοι, τονίζουν συνεχώς την ανάγκη που έχουμε για δυο βασικά πράγματα σαν Ούμμα. Την (Ισλαμική) παιδεία και τον εξαγνισμό από αιρέσεις και νεωτερισμούς, όχι μόνο στην θεολογία και στο δόγμα αλλά και στην μεθοδολογία τήρησης των πραγμάτων απέναντι σε κοινωνικές προκλήσεις. Ο μεγάλος Ιμάμης και λόγιος Μαάλικ εύστοχα παρατήρησε, λέγοντας, ότι τα ζητήματα της μετέπειτα γενιάς των Μουσουλμάνων δεν πρόκειται να διορθώνουν εάν δεν αναζητήσουν αυτό που διόρθωσε τα ζητήματα της πρώτης γενιάς Μουσουλμάνων. Και ορθά τίθεται το ερώτημα: Και τι διόρθωσε την πρώτη γενιά των Μουσουλμάνων, που έχτισαν αυτοκρατορίες και έμειναν στην ιστορία; Οι πορείες; Οι διαδηλώσεις; Η κομματικοποίηση; Η μίμηση των μη Μουσουλμάνων; Αυτό που διόρθωσε την πρώτη γενιά των Μουσουλμάνων και τους έκανε επιτυχημένους ήταν η προσκόλληση στο Κοράνι και την Σούννα, η μελέτη των πρώτων ενάρετων προκατόχων μας, η εξωτερίκευση της γνώσης σε πράξεις, η παιδεία και η πνευματική καλλιέργεια. التصفية و التربية
Παρόλα τα προβλήματα και τις προκλήσεις, που ως ένα βαθμό είναι φυσιολογικά μιας και ζούμε σε ένα κόσμο που κυριαρχεί η α-θρησκεία και το κοσμικό στοιχείο, το Ισλάμ ως θρησκεία είναι η γρηγορότερη αναπτυσσόμενη πίστη παγκοσμίως. Οι Μουσουλμάνοι (μαζί με τους Άραβες) εξακολουθούν να είναι περισσότερο θρησκευόμενοι συγκριτικά με τους Χριστιανούς, τους Εβραίους και άλλα θρησκεύματα. Αυτό αποδεικνύεται εμπειρικά εύκολα και σίγουρα δεν παύει να είναι εντυπωσιακό.
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Στο AhmadEldin.blog θεωρώ ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζεται, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υιοθετώ τις απόψεις αυτές. Το κάθε σχόλιο εκφράζει τον σχολιαστή και μόνο. Παρακαλώ πολύ να είστε ευπρεπείς στις εκφράσεις σας. Σχόλια με ύβρεις, ειρωνείες, προκλήσεις, χλευασμούς, θα διαγράφονται αυτόματα