بسم الله الرحمن الرحيم
Η καθηγήτρια θρησκειολογίας Αγγελική Ζιάκα, προφανώς ενοχλημένη για τις αιτήσεις ακυρώσεως του τμήματος «Ισλαμικών σπουδών», έγραψε τα εξής στο προσωπικό της λογαριασμό στο facebook.
«Οι Νταήδες της πίστεως
Δύο αιτήσεις ακυρώσεως της Εισαγωγικής Κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών του ΑΠΘ εκδικάστηκαν από το ΣτΕ τις προηγούμενες ημέρες. Η μια κατατέθηκε από ομάδα καθηγητών του ΑΠΘ (εκ της αιτήσεως τους συνάγεται ότι αυτοπροσδιορίζονται ως χριστιανοί) και η άλλη από έναν Έλληνα πολίτη (εκ της αιτήσεως του συνάγεται ότι αυτοπροσδιορίζεται ως μουσουλμάνος), με σκοπό να σταματήσει η λειτουργία του προπτυχιακού Προγράμματος των Μουσουλμανικών Σπουδών, του πρώτου σε ανώτατο ίδρυμα της Ελλάδας με αντικείμενο την ακαδημαϊκή μελέτη του Ισλάμ.
Οι πρώτοι και ο δεύτερος έχουν μια απολύτως κοινή θέση, κατά τι ζηλωτική: ότι η πίστη (η αλήθεια) ανήκει μόνον σε αυτούς, τους Νταήδες (hamalat al-‘ilm -για τους φοιτητές μας-, τους ‘φορείς της γνώσεως’), και ότι μόνον ως τέτοια μπορεί και πρέπει να διδάσκεται ή να μη διδάσκεται καθόλου, αν δεν ομολογεί την πίστη, ακόμη και στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
Θα δούμε λοιπόν, εντός των επομένων ημερών, αν η Εισαγωγική Κατεύθυνση Μουσουλμανικών Σπουδών είναι κάτι περισσότερο από αριθμοί συνεδριάσεων, εγγράφων και καταγγελιών, κι αν κάποτε αυτή η χώρα, η μικρή που νιώθει όμως τρανή, αφήσει το φως που την περιλούζει άπλετα και προκλητικά να τη φωτίσει και προς άλλες κατευθύνσεις. Λίγο να απελευθερωθεί από τους ΄εχθρούς’ της.
Οφείλω ευχαριστίες στους φοιτητές που εντόπισαν τη φαιδρή για το ζήτημα αρθρογραφία των ημερών, άρχισαν να σχολιάζουν, να αντιδρούν και να προβληματίζονται.
Υστερόγραφο: Νταής, αυτός που καλεί σε ντάουα (κλήση ‘στην ιερά αποστολή’) με σκοπό την υπεράσπιση και διάδοση των δικαίων θέσεών του και των αληθειών της πίστεώς του. Το ενδιαφέρον είναι ότι στο Κοράνιο, σε διάφορα χωρία, σημειώνεται εμφατικά ότι η ντάουα οφείλει να γίνεται με λεπτό/μη καταναγκαστικό στην εκφορά της λόγο, επιχειρήματα και πράξεις»
Να πω την αλήθεια περίμενα συγκεκριμένη επιχειρηματολογία από μια ακαδημαϊκό και όχι χαρακτηρισμούς του τύπου «ζηλωτές» και «νταήδες», κάνοντας λογοπαίγνιο με την αραβική λέξη ντάηα – αυτός που προσκαλεί στο Ισλάμ η αλλιώς ο Μουσουλμάνος ιεραπόστολος/κήρυκας.
Θα πρέπει καταρχάς να διευκρινίσουμε ότι το συγκεκριμένο τμήμα δεν υποστηρίζει τις παραδοσιακές Ισλαμικές μελέτες και σπουδές. Η δομή των μαθημάτων όπως επίσης και η ανάλυση που επιχειρείται μας παραπέμπει περισσότερο σε μια θρησκειολογική παρουσίαση, με οριενταλιστική και κοσμική μεθοδολογία προσέγγισης, παρά σε μια θεολογική εκπαίδευση όπως εσφαλμένα υποστηρίζουν.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο καθηγήτρια Αγγελική Ζίακα δεν είναι θεολόγος του Ισλάμ ούτε έχει παρακολουθήσει ακαδημαϊκό πρόγραμμα Ισλαμικής Θεολογικής σχολής. Παρουσιάζεται στα βιογραφικά της ως θρησκειολόγος, ιστορικός με έμφαση στο διαθρησκειακό διάλογο και με δραστηριότητα στο ερευνητικό κομμάτι. Συνεπώς δεν είναι ακαδημαϊκα έντιμο να παρουσιάζεται ως ειδικός του Ισλάμ. Μια σύγκριση με έναν Μουσουλμάνο λόγιο/καθηγητή του Ισλαμικού πανεπιστημίου της Μεδίνας, του Άζχαρ η άλλων έγκριτων Ισλαμικών πανεπιστημίων και θα καταλάβουμε επί της ουσίας την έννοια του ειδικού περί Ισλάμ.
Ένα από τα πολλά προβλήματα του συγκεκριμένου τμήματος είναι ότι επιχειρεί να επιμορφώσει τους Μουσουλμάνους για την θρησκεία τους με μη Μουσουλμάνους καθηγητές. Χριστιανοί, κοσμικοί, ουμανιστές, άθεοι, άθρησκοι, μπαίνουν στην διαδικασία να υποδείξουν στους Μουσουλμάνους την ιστορία και την θεολογία τους. Μια απλή ματιά στα μαθήματα που προσφέρουν στους σπουδαστές αποκαλύπτει ότι προωθούν ως παράδοση αιρέσεις όπως αυτές των Μουατάζιλα, Ασάηρα (καλάμ θεολογία), Σούφιστικούς μυστικισμούς και άλλες σέκτες που δεν αναγνωρίζονται στην Ισλαμική Ορθοδοξία (Σουννιτισμός). Πέρα από τις αιρέσεις, προωθούνται μαθήματα με αντικείμενο τον Χριστιανισμό και την παράδοση του. Δηλαδή οι Μουσουλμάνοι, σε ένα Ισλαμικό τμήμα, διδάσκονται Χριστιανική ιστορία και παράδοση. Τμήμα Ισλαμικών σπουδών η τμήμα διάφορων θρησκειών και ιδεολογιών;
Παρατήρησα στην ανάρτηση της στο facebook τον όρο Χαμαλατ αλ Ίλμ – حـمـلـة الـعـلـم, προφανώς λόγω επηρεασμού από την σέκτα των Ιμπάντι, αποδίδοντας τον άστοχα στους Ντουάτ (κήρυκες/ιεραπόστολοι του Ισλάμ). Ένα μικρό δείγμα της «ειδίκευσης».
Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά δεν με παραξενεύουν. Έχω δει και βλέπω χειρότερες καταστάσεις. Πάρτε παράδειγμα το Τζαμί στο Βοτανικό στο οποίο επιχειρούν να στεγάσουν Σιίτες και Σουννίτες μαζί. Μάλιστα, ο πρώην υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων, Κωνσταντίνος Γαβρόγλου, που επί των ημερών του χτίσθηκε το έκτρωμα στο Βοτανικό, επικροτεί την «ειδικό» του Ισλάμ για το τμήμα «Ισλαμικών σπουδών». Σε Μουσουλμανικό χώρο λατρείας δεν σεβαστήκαν την δογματική ταυτότητα, θα την σεβαστούν άραγε στην Ισλαμική παιδεία;
Η εποικοδομητική κριτική δεν είναι ζηλωτισμός , αλλά θεμιτός ζήλος για να διατηρηθεί η παράδοση. Η πίστη σαφώς και ανήκει σε αυτούς που την ενστερνίζονται, σε αυτούς που την βιώνουν κάθε δευτερόλεπτο και λειτουργεί σαν κώδικας και τρόπος ζωής. Γιαυτο το λόγο ο μη Μουσουλμάνος δεν έχει την δυνατότητα, ούτε το δικαίωμα, να επιμορφώσει έναν Μουσουλμάνο για την πίστη του. Έτσι όπως ένας Μουσουλμάνος δεν μπορεί να επιμορφώσει έναν Χριστιανό για τον Χριστιανισμό.
Το αβάσιμο και αστήριχτο επιχείρημα της «ακαδημαϊκής προσέγγισης του Ισλάμ» με τρόπο «επιστημονικό» και όχι ομολογιακό, όπως υποστηρίζουν, έρχεται σε σύγκρουση με την «θεολογική εκπαίδευση» την οποία προσπαθούν να προωθήσουν. Η θεολογία όμως δίχως ομολογία πίστεως είναι ανύπαρκτη. Η δικαιολογία της ακαδημαϊκής προσέγγισης θα ήταν αποδεκτή αν συζητάγαμε για ένα τμήμα που θα καταπιανόταν μόνο με τον πολιτισμό, την ιστορία την γλώσσα, τις κοινωνικές διαστάσεις και άλλα παρόμοια. Από την στιγμή όμως που χρησιμοποιείται ο όρος «θεολογία» και «θεολογική εκπαίδευση» αυτόματα εισέρχονται στο πεδίο της πίστεως, άρα του ομολογιακού χαρακτήρα. Συνεπώς, οι δικαιολογίες του τύπου «μα δεν είναι ομολογιακό μάθημα» η «δεν είναι δογματική» η «διακρίνουμε πίστη και ακαδημαϊκή κατάρτιση» δεν ευσταθούν και αντιφάσκουν.
Ως προς το υστερόγραφο: Η κριτική και η λεπτομερειακή αποδόμηση της αντίπαλης θέσης δεν σημαίνει αγένεια και καταναγκασμός. Σημαίνει υπεράσπιση της πίστης από την διαστρέβλωση που επιχειρείται, παρουσιάζοντας την ακαδημαϊκή ανεντιμότητα η οποία με το ζόρι προσπαθεί να ντυθεί με τον μανδύα της επιστήμης.
Δείτε επίσης:
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Στο AhmadEldin.blog θεωρώ ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζεται, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υιοθετώ τις απόψεις αυτές. Το κάθε σχόλιο εκφράζει τον σχολιαστή και μόνο. Παρακαλώ πολύ να είστε ευπρεπείς στις εκφράσεις σας. Σχόλια με ύβρεις, ειρωνείες, προκλήσεις, χλευασμούς, θα διαγράφονται αυτόματα