بسم الله الرحمن الرحيم
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν, για άλλη μια φορά, επιτέθηκε κατά των Μουσουλμάνων και του Ισλάμ με το πρόσχημα της «Ισλαμιστικής ριζοσπαστικοποίησης». Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι ο Γάλλος πρόεδρος, στην πραγματικότητα, επιδιώκει να στοχοποιήσει τους Μουσουλμάνους. Η δήλωση περί «κρίσης του Ισλάμ» άλλωστε το μαρτυρά με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο.
Η μόνη κρίση όμως που παρατηρούμε είναι στην κυβερνητική καρέκλα του Γάλλου προέδρου. Η τακτική γνωστή: Όταν τα νούμερα της δημοτικότητας παίρνουν την κατηφόρα τότε επιστρατεύεται το σχέδιο «καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της απειλής του κακού Μουσουλμάνου». Ο έθνο-λαϊκισμός άλλωστε πάντοτε πουλούσε. Όμως, για την εφαρμογή της τακτικής χρειάζεται ο αδύναμος κρίκος της κοινωνίας, αυτός που όταν τον καρπαζώσεις δεν θα αντιδράσει. Είναι αυτός που θα του ρίξουμε όλη την ευθύνη για να αποπροσανατολιστούμε από τα πραγματικά και ουσιαστικά προβλήματα της κοινωνίας, δες το παράδειγμα του Μπογδάνου με το Νικάμπ. Και ο αδύναμος της υπόθεσης, ως συνήθως, είναι οι Μουσουλμάνοι. Αυτοί που πριν τις εκλογές, η κατά την διάρκεια μιας αντιπαράθεσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, είναι το εξιλαστήριο θύμα για όλα τα κακά του τόπου.
Όσον αφορά τον «Ισλαμιστικό αυτονομισμό», τον οποίο υποτίθεται ότι προσπαθεί να εξαλείψει ο Γάλλος πρόεδρος, στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα αναμενόμενο πρόγραμμα που είχε σχεδιαστεί εδώ και πολλά χρόνια έτσι ώστε να περιορίσει την άνθιση του Ισλάμ στην Γαλλία. Να σημειωθεί εδώ ότι η Γαλλία έχει μια από τις μεγαλύτερες Μουσουλμανικές κοινότητες στην Ευρώπη, μαζί με την Γερμανία, η οποία ουδέποτε προκάλεσε προβλήματα στην Γαλλική κοινωνία. Αυτό που στην ουσία ενοχλεί την Γαλλική κυβέρνηση είναι απλά και μόνο η εντυπωσιακή ανάπτυξη του Ισλάμ που καθημερινά μετράει χιλιάδες μεταστροφές.
Ο Γάλλος πρόεδρος ελπίζει ότι με το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει επίσημα τον Δεκέμβρη, θα καταφέρει να περιορίσει την θρησκευτική έκφραση των Μουσουλμάνων. Ευελπιστεί να βάλει τέλος στις ξένες επιρροές, να παρακολουθεί τις χρηματοδοτήσεις των τζαμιών και οι Ιμάμηδες να εκπαιδεύονται με βάση τον κοσμικό χαρακτήρα της χώρας. Επιπλέον, θα επιχειρήσει να εμποδίσει την Ισλαμική παιδεία που λαμβάνουν τα παιδιά των Μουσουλμάνων από το σπίτι μέσω της υποχρεωτικής φοίτησης στα σχολεία της χώρας.
Επί της ουσίας ο Γάλλος πρόεδρος στοχεύει να χτυπήσει, η μάλλον έτσι νομίζει, το Ισλάμ. Στην πραγματικότητα όμως θα κάνει μια τρύπα στο νερό για τους εξής λόγους:
1) Η θρησκευτική έκφραση των Μουσουλμάνων δεν εμποδίζεται, ακόμα και αν λάβει την πιο ακραία απόφαση το γαλλικό κράτος και πει, για παράδειγμα, «λουκέτο σε όλα τα τζαμιά». Η προσευχή μπορεί να γίνεται στο σπίτι, τα κηρύγματα επίσης και πλέον με την χρήση της τεχνολογίας όλα τα κηρύγματα είναι προσβάσιμα διαδικτυακά.
2) Ο οικονομικός στραγγαλισμός των ενώσεων και των οργανισμών θα οδηγήσει στην περιθωριοποίηση των Μουσουλμάνων και πιθανόν να εναντιωθούν στο κράτος. Και κάπου εδώ (επιτηδευμένα;;) γεννιέται και η ριζοσπαστικοποίηση για την οποία έχει τεράστιο μερίδιο το κάθε κράτος με τις πολιτικές παρακολούθησης. Τέτοιες πρακτικές πολλές φορές μας έχουν δείξει ότι οι οργανώσεις στρέφονται σε τρομοκρατικές γκρούπες (αδελφοί μουσουλμάνοι, χίζμπ ατ ταχρίρ, κτλ) για την οικονομική τους ενίσχυση.
3) Οι εκπαιδευόμενοι Ιμάμηδες (ψευτοΙμάμηδες πιο σωστά), οι οποίοι θα διδάσκουν ένα κάλπικο Ισλάμ, μιας και θα βρίσκονται σε εντεταλμένη υπηρεσία από τις μυστικές υπηρεσίες, θα αυξήσουν την αγάπη των Μουσουλμάνων ως προς το παραδοσιακό – αυθεντικό Ισλάμ (Άχλου Σούννα – Ας Σαλαφία).
4) Η Ισλαμική παιδεία δεν τερματίζεται με την υποχρεωτική φοίτηση στα σχολεία της χώρας ούτε με την κατάργηση Μουσουλμάνων διδασκάλων. Οι γονείς κάλλιστα μπορούν να αναλάβουν την Ισλαμική εκπαίδευση του παιδιού τους δίχως να έχουν ανάγκη τα Ισλαμικά σχολεία και ταυτόχρονα θα φοιτούν στα σχολειά της χώρας. Η κατ’οικον Ισλαμική εκπαίδευση είναι δεδομένη όπως και να έχει.
Το πρόγραμμα του Μακρόν τονίζει και κάτι άλλο, την υποχρεωτική αποδοχή της Δημοκρατίας. Οι Μουσουλμάνοι, όπως υποστηρίζει, οφείλουν να αγαπήσουν την Δημοκρατία. Με άλλα λόγια ο Μακρόν αποσκοπεί στον προσηλυτισμό των Μουσουλμάνων σε ένα ξένο ιδεολόγημα. Και όλα αυτά στην προσπάθεια του να καταπολεμήσει, δήθεν, την Ισλαμιστική ριζοσπαστικοποίηση. Η ασυνέπεια της Γαλλίας είναι εντυπωσιακή. Κάνουν κηρύγματα στους Μουσουλμάνους για ελευθέριες, φιλελευθερισμούς και δημοκρατίες, όταν την ίδια ώρα κατασκευάζουν επιθετικά προγράμματα κατά της θρησκευτικής έκφρασης, τους περιορισμού της κοινότητας και προσηλυτίζουν επιβάλλοντας το κοσμικό αφήγημα τους. Εν ολίγοις, ο Μακρόν εφαρμόζει ένα είδος ιδεολογικού προσηλυτισμού και την ίδια ώρα τον προσάπτει ως κατηγορία στους Μουσουλμάνους.
Στην προσπάθεια της καταπολέμησης της ριζοσπαστικοποίησης, τα κράτη, πολλές φορές επιτηδευμένα, αγνοούν τις πραγματικές πηγές της. Όλοι γνωρίζουν ότι το Ισλάμ σαν θρησκεία και οι Μουσουλμάνοι σαν πιστοί ουδέποτε αποτέλεσαν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια. Οι περισσότερες αναλύσεις από τους δυτικούς πολιτικούς αναλυτές που στοχοποιούν το Ισλάμ, σχετίζονται αποκλειστικά με τα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα που υπάρχουν στις εξωτερικές πολιτικές η σε διάφορα think tank (δεξαμενές σκέψεις).
Αδυνατούν να καταλάβουν ότι αυτή η ριζοσπαστικοποίηση, την οποία υποτίθεται διώκουν, πρώτα έχει χτυπήσει και εξακολουθεί να χτυπά τους Μουσουλμάνους και τις Μουσουλμανικές χώρες. Δεν πρόκειται για μια Ισλαμική τρομοκρατία αλλά για μια Χαριτζιτική από την οποία απειλούνται πρωτίστως οι Μουσουλμάνοι και οι Ισλαμικές χώρες. Μάταια προσπαθείς να ποινικοποιήσεις το Ισλάμ έτσι ώστε να δεις αποτελέσματα στην μάχη κατά της τρομοκρατίας. Το μόνο που θα βλέπεις είναι να αυξάνεται ο εξτρεμισμός. Γεννάς εξοργισμένους Μουσουλμάνους διότι στοχεύεις την θρησκεία τους. Η μήπως αυτός είναι ο σκοπός σου εξαρχής;
Όπως προαναφέραμε ο σκοπός τους δεν είναι η αναχαίτιση του εξτρεμισμού, και αυτό διότι βολεύει στην πολιτική χειραγώγηση. Αν πραγματικά ήθελαν να βάλουν τέλος στο εξτρεμιστικό στοιχείο θα το έκαναν εύκολα. Ο εξτρεμισμός, η απειλή, ο φόβος του αόρατου εχθρού, πάντα θα χρησιμοποιούνται κάθε φορά που τα νούμερα της δημοτικότητας της κυβέρνησης κατρακυλούν. Αυτή είναι η πολιτική τους επιβίωση. Και ποιος θα παίξει τον ρόλο του σκιάχτρου; Οι Μουσουλμάνοι.
Το Ισλαμικό πιστεύω και οι Μουσουλμάνοι που τηρούν παραδοσιακά και αυθεντικά το Ισλάμ είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι για την εύρυθμη λειτουργία μιας κοινωνίας. Το γνωρίζουν πολύ καλά εχθροί και «φίλοι». Το να μην αποδέχομαι την Δημοκρατία δεν με κάνει αυτόματα φασίστα. Το να αποκαλώ τον μη Μουσουλμάνο άπιστο (κάφιρ) δεν με κάνει εν δυνάμει δολοφόνο η τρομοκράτη. Το να εφαρμόζω την Σαρία δεν με κάνει αντικοινωνικό και πολέμιο προς το τοπικό Σύνταγμα της χώρας. Το να φορά την μαντίλα η Μουσουλμάνα δεν την κάνει αόρατη. Όλες αυτές οι πεποιθήσεις, έννοιες και πρακτικές δεν απειλούν ούτε απείλησαν κανέναν ούτε υπονομεύουν τους τοπικούς νόμους. Απειλή είναι ο παραστρατιωτικός χαρακτήρας και το κάλεσμα προς την βιαιοπραγία. Και αυτή η απειλή δεν έχει ούτε θρήσκευμα ούτε σημαία. Τον παραστρατιωτικό, εξτρεμιστικό και τρομοκρατικό χαρακτήρα θα τον βρούμε σχεδόν σε κάθε θρησκεία, πολιτική ιδεολογία και φιλοσοφία.
Γιατί όμως αυτές οι κυβερνήσεις βρίσκουν τόσο απειλητικό το Ισλάμ σε σημείο που να ανακοινώνουν ειδικά προγράμματα αντιμετώπισης; Για τους εξής λόγους:
1) Οι Μουσουλμάνοι σέβονται την πίστη τους και είναι αφοσιωμένοι στον Θεό. Αυτό κάθεται σαν αγκάθι στον άθεους και τους άθρησκους του κοσμικού κράτους
2) Οι Μουσουλμάνοι έχουν ως ταυτότητα την πίστη τους κυρίως, όχι την εθνικότητα τους. Δίχως να σημαίνει ότι δεν αγαπούν την πατρίδα τους. Αυτό σημαίνει ενότητα μεταξύ τους. Γιαυτο άλλωστε από τις βασικές αποστολές των μυστικών υπηρεσιών είναι να σπέρνει διχόνοια ανάμεσα στους Μουσουλμάνους των κοινοτήτων
3) Οι Μουσουλμάνοι αγαπούν τον θεσμό της οικογένειας και παντρεύονται. Θεωρούν αμαρτία την ομοφυλοφιλία και ασκούν κριτική στους ΛΟΑΤΚΙ . Το κοσμικό κράτος αγωνίζεται ενάντια στο θεσμό της οικογένειας, μέσω του φεμινισμού, και προάγει τους ΛΟΑΤΚΙ.
4) Οι Μουσουλμάνοι γεννούν πολλά παιδιά και εξαιτίας αυτού θεωρούνται απειλή ως μια κοινότητα που μεγαλώνει το πιστεύω τους, όταν την ιδία ώρα οι κοσμικοί αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογεννητικότητας.
5) Οι Μουσουλμάνες καλύπτουν το σώμα τους. Αυτό ενοχλεί την κουλτούρα της γύμνιας όπως επίσης εναντιώνεται στον φεμινισμό.
6) Οι Μουσουλμάνοι είναι σταθεροί στις θρησκευτικές τους αξίες και κανονισμούς και δεν επιτρέπουν τροποποιήσεις όπως κάνουν τα υπόλοιπα θρησκεύματα για να αφομοιωθούν.
Αυτοί είναι μερικοί λόγοι που αυτά τα κράτη επιθυμούν να καταστρέψουν την Ισλαμική ταυτότητα ελέγχοντας την και διαβάλλοντας την. Δεν τολμάνε (ακόμα) να ομολογήσουν ότι θέλουν να καταστρέψουν το ίδιο το Ισλάμ. Εισάγουν μια δήθεν πολεμική κατά του «εξτρεμισμού», έχοντας πάντα ως κεντρικό στόχο το ίδιο το Ισλάμ. Παρουσιάζουν τα αντίθετα των παραδοσιακών ισλαμικών διδασκαλιών μέσω ψευτο ιμάμηδων και ψευτο μουσουλμάνων (φιλελευθέρων, αιρετικών, μοντερνιστών κτλ).
Σε μελλοντικά άρθρα η βίντεο-παρουσιάσεις θα δούμε και το παράδειγμα της Ελλάδας.
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Στο AhmadEldin.blog θεωρώ ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζεται, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υιοθετώ τις απόψεις αυτές. Το κάθε σχόλιο εκφράζει τον σχολιαστή και μόνο. Παρακαλώ πολύ να είστε ευπρεπείς στις εκφράσεις σας. Σχόλια με ύβρεις, ειρωνείες, προκλήσεις, χλευασμούς, θα διαγράφονται αυτόματα