بسم الله الرحمن الرحيم
(αναδημοσίευση παλαιότερου άρθρου)
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε στις 2 Νοεμβρίου 2005 να ανακηρύξει την 27η Ιανουαρίου Διεθνή Ημέρα μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σίγουρα, ο αντισημιτισμός πρέπει να καταδικάζεται, με την έννοια να καταδικάζεται ο ρατσισμός, η αδικία, όχι μόνο απέναντι στους Εβραίους, αλλά απέναντι στον κάθε άνθρωπο.
Το πρόβλημα όμως με την λέξη και την έννοια του αντισημιτισμού, ιδιαίτερα όσο περνάνε τα χρόνια, είναι ότι χρησιμοποιείται, πολλές φορές, για να καταστέλλεται η κριτική κατά του Ισραήλ, η κριτική κατά του Ιουδαϊσμού ως θρήσκευμα. Δηλαδή, δεν μένουν μόνο στο ολοκαύτωμα, τιτλοφορούν ως αντισημιτισμό όταν επιχειρεί κάποιος, για παράδειγμα, να αναδείξει τις άδικες Εβραϊκές πολιτικές κατά των Παλαιστινίων. Αυτό δεν είναι αντισημιτισμός. Ομοίως, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν όλες οι περιπτώσεις που ασκείται κριτική κατά των Μουσουλμάνων, ως Ισλαμοφοβία. Προσωπικά, δεν συμφωνώ 100% με τον όρο Ισλαμοφοβία, η πιο εύστοχη λέξη θα ήταν ο «αντι – Μουσουλμανισμός».
Δεν έχω δει καμία ημέρα μνήμης, από πλευράς του ΟΗΕ, για τα εκατομμύρια θύματα που ανήκουν στην Ισλαμική πίστη. Μια παγκόσμια ημέρα μνήμης «Ισλαμοφοβίας» η «αντι – Μουσουλμανισμού», για τα θύματα στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Παλαιστίνη, για τους 8.000 Μουσουλμάνους που δολοφονήθηκαν στη Σρεμπρέντισα, μια γενοκτονία που δυστυχώς συμπεριλάμβανε και την ελληνική συμμετοχή, για τα 4 εκατομμύρια νεκρών άμαχων Μουσουλμάνων από τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Πολλοί είναι οι άμαχοι Μουσουλμάνοι νεκροί που θα μπορούσα να παραθέσω, αλλά η λίστα θα ήταν κυριολεκτικά ατελείωτη.
Η Ισλαμοφοβία εξακολουθεί να παράγει Μουσουλμανικά θύματα, όπως ο διωγμός των Μουσουλμάνων στην Κίνα, στην Ινδία και στην Βιρμανία, ενώ ο Αντισημιτισμός από την πλευρά του, στις ημέρες μας, δεν παράγει τόσα θύματα (νεκρούς), αλλά περιορίζεται στις λεκτικές επιθέσεις η σε βανδαλισμούς Εβραϊκών μνημείων.
Υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Αντισημιτισμού και της λεγόμενης Ισλαμοφοβίας; Κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, ο ρατσισμός έχει μια μορφή σωστά; Όταν όμως παρουσιάζονται πολιτικά συμφέροντα και τα λόμπι υπερτερούν έναντι άλλων, τότε αλλάζει το πράγμα. Ας δούμε ένα μικρό ελληνικό παράδειγμα, και έπειτα ας αναλογιστούμε το μέγεθος του σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τις προάλλες ο Υπουργός ανάπτυξης και επενδύσεων, ο Άδωνις Γεωργιάδης, με αφορμή την παρουσία του σε τελετή μνήμης για το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων, είπε: «Σήμερα στο Άουσβιτς επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας. Αδύνατον να συλλάβει ο νους το μέγεθος του Εγκλήματος. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έρθει εδώ μία τουλάχιστον φορά στην ζωή του. Και τον αντισημιτισμό πρέπει να τον αποκλείσουμε από τις ζωές μας. Ποτέ ξανά!». Σε άλλες αναρτήσεις του, παλιότερες, δημόσια εξέφραζε την συγγνώμη του προς τον Εβραϊκό λαό για τις αντισημιτικές δηλώσεις που υιοθετούσε στα πρώτα του πολιτικά βήματα.
Σωστή κίνηση θα πει κάποιος, καταδικάζει τον ρατσισμό, άλλαξε ο Άδωνις και μπράβο, θα υποστηρίξουν οι καλοπροαίρετοι, η μάλλον οι αθώοι. Λίγες ημέρες πριν όμως, την ώρα μάλιστα που πνιγόντουσαν Μουσουλμάνοι μεσοπέλαγα, δήλωνε: «έχουμε πέσει θύμα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας».
Ο Άδωνις, και ο κάθε Άδωνις – πολιτικός, πάνω από όλα βάζει την πολιτική του καριέρα. Ο Αντισημιτισμός κόβει τέτοιου είδους καριέρες, η Ισλαμοφοβία από την άλλη, μιας και δεν υπάρχει ισχυρό Ισλαμικό λόμπι, όχι μόνο τις ενισχύει, όχι μόνο δεν αναχαιτίζει τις πολιτικές καριέρες, αλλά ο Ισλαμοφοβικός λόγος τις εκτοξεύει στα ύψη. Ισλαμοφοβία, εθνολαϊκισμός και ολίγη από δημαγωγία του πολιτικού, το αποτέλεσμα είναι «εκρηκτικό».
Αυτή ακριβώς είναι και η διάφορα μεταξύ της Ισλαμοφοβίας και του Αντισημιτισμού, όχι μόνο στο πολιτικό σκηνικό αλλά και στο παγκόσμιο επίπεδο γενικότερα. Είσαι Ισλαμοφοβικός, η πόρτα σου ανοίγεται διάπλατα. Είσαι αντισημίτης, δέχεσαι καρατόμηση.
Το σωστό, που σαφώς αγνοείται όταν στη μέση υπάρχουν συμφέροντα, θα ήταν να αντιμετωπίζαμε τον Αντισημιτισμό και την Ισλαμοφοβία με τον ίδιο τρόπο. Ο ρατσισμός δεν μπορεί να έχει δυο μέτρα και σταθμά.
Δεν κατανοώ την «ανάγκη» ορισμένων να συνδέσουν τα οποιαδήποτε εγκλήματα εναντίων τους με το ολοκαύτωμα.
Μόνο γελοία μπορεί να είναι η σύνδεση των νεκρών σε πολέμους (βάλατε και την Συρία μέσα που είναι στο 99% πόλεμος μεταξύ μουσουλμάνων!!) , με την συστηματική εξόντωση ενός ολόκληρου λαού από την Ευρώπη.
Αν στους μουσουλμάνους της Ευρώπης γινόταν το ίδιο πράγμα που έγινε με τους Εβραίους στο ολοκαύτωμα αγαπητέ, τότε τώρα θα μας χαιρετούσατε από τα τρένα, για αυτό και δεν υπάρχει ημέρα μνήμης για τους νεκρούς μουσουλμάνους, Έλληνες, Γερμανούς, Κούρδους, Μάγια, Ίνκας ….. και πάει λέγοντας. Γιατί όλοι αυτοί υπέστησαν σφαγές και εγκλήματα αλλά κανείς δεν προσπάθησε να τους εξαφανίσει από προσώπου γης με μεθοδικό τρόπο. Δεν έγινε επίσημο δόγμα του κράτους η εξαφάνιση τους από τον κόσμο.
Για αυτό και είναι δικαιολογημένη η αντίδραση που υπάρχει από την Εβραϊκή κοινότητα κάθε φορά που γίνεται η σύγκριση αυτή.
Δεν λεει κανείς ότι μόνο το ολοκαύτωμα είναι έγκλημα και όλα τα άλλα δεν είναι, απλά δεν είναι του ίδιου τύπου εγκλήματα.
Η διεθνής κοινότητα (πολύ σωστά κατά την γνώμη μου) διαφοροποίησε το έγκλημα αυτό από άλλα εγκλήματα, χωρίς να σημενει αυτό ότι κάθε νεκρό παιδάκι δεν είναι το ίδιο τραγικό όταν πεθαίνει. Δεν έγινε το ολοκαύτωμα το σύμβολο που έγινε λόγω των αριθμών των νεκρών, αλλά λόγω της φύσης του εγκλήματος.
Επίσης βλέπω ότι κάνατε μια αναφορά στην «Ελληνική συμετοχή» στην σφαγή της Σρεμπρένιτσα. Ποια ακριβώς είναι αυτή η Ελληνική συμετοχή? Γνωρίζετε ή απλά πετάτε λάσπη στον ανεμιστήρα?
Όταν κάποιος ακούει για Ελληνική συμετοχή θα φανταστεί ότι Έλληνες σκότωναν αμάχους, έχετε κάποιο στοιχείο για αυτό? (άσε που ο όρος Ελληνική συμετοχή είναι εξοργιστικά άδικος, είναι σαν να πω εγώ για ένα έγκλημα που ενεπλάκησαν και δύο μουσουλμάνοι ότι το έγκλημα είχε «μουσουλμανική συμετοχή»).
Αγαπητέ, το έγκλημα στην Σρεμπρένιτσα είναι το πλέον μελετημένο έγκλημα εναντίων της ανθρωπότητας που έχει συμβεί ποτέ.
Έγιναν έρευνες που κράτησαν χρόνια, δικές πάνω σε δικές, πάνω σε δικές …. Χιλιάδες χιλιάδων σελίδες δικογραφίας.
Σε αντίθεση με άλλες χώρες και κουλτούρες, η πολιτισμένη Ευρώπη ξόδεψε άπειρα χρήματα, πόρους, χρόνο για να καθίσει τους ενόχους στο σκαμνί. Ξέρουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ που θα μπορούσαν πρακτικά να γίνουν γνωστά όσο αφορά το έγκλημα αυτό, ξέρουμε ποιος πήγε που, ποιος οδηγούσε ποιο όχημα, ποιος διηκούσε ποια ομάδα στρατιωτών, ποιος πήρε τηλέφωνο ποιον, τι του είπε …… μιλάμε για εκπληκτική λεπτομέρεια.
Καμία «Ελληνική συμετοχή» στην σφαγή δεν έχει γίνει γνωστή μέσα σε όλη αυτή την διαδικασία, αν εσείς έχετε κάποιο στοιχείο που δείχνει το αντίθετο να το καταθέσετε στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης και όχι να συκοφαντείτε με απαράδεκτο τρόπο έναν ολόκληρο λαό, έναν λαό στον οποίο υποτίθεται ανήκετε.
Αυτό που είπατε προφανώς δεν το βγάλατε από το μυαλό σας, είναι μια πολύ γνωστή ιστορία βασισμένη σε μια φωτογραφία Ελλήνων στην Σρεμπρένιτσα και μια αναφορά Ολλανδών κυανόκρανων ότι εκείνη την μέρα στο κέντρο της πόλης υπήρξε μια Σερβική και μια Ελληνική σημαία.
Καμία αναφορά στην σφαγή, καμία σχέση με αυτή, απλά το ότι στην ευρύτερη περιοχή που έγινε το έγκλημα, εκείνη την μέρα υπήρχαν και μερικοί Έλληνες, όπως υπήρχαν και πολλές άλλες χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ποτέ κανείς φυσικά να συνδέσει την παρουσία στην περιοχή ….. δύο Κινέζων με δήθεν συμετοχή της Κίνας στο έγκλημα.
Οι Έλληνες που ήταν στην ευρύτερη περιοχή εκείνη την μέρα, είναι γνωστοί εδώ και πολλά χρόνια και στις Ελληνικές αρχές αλλά και στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, με όνομα και επίθετο. Ουδέποτε κανείς από αυτούς που μελέτησαν την σφαγή θεώρησαν την μαρτυρία τους αρκετά σημαντική έτσι ώστε να μπουν στον κόπο να πληρώσουν τα εισιτήρια τους, να πάνε στην Χάγη και να δώσουν κατάθεση.
Αυτή είναι η αλήθεια για την «Ελληνική συμετοχή» που με τόση ευκολία χρεώσατε στον λαό ολόκληρο και σωστό θα ήταν να κάνετε μια διόρθωση.
Εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία αγνοείς τα εκατομμύρια νεκρών Μουσουλμάνων από τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», στο Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, τις διώξεις σε Βιρμανία, Κίνα και βεβαίως το τελευταίο έγκλημα της «Αραβικής Άνοιξης» (μαζί με αυτό και η Συρία) που ενορχηστρώθηκε από τις μεγάλες Δυτικές δυνάμεις σε συνεργασία με τις τρομοκρατικές οργανώσεις που είχε ως αποτέλεσμα την προσφυγική κρίση. Εντυπωσιάζει επίσης, η μάλλον εξοργίζει το συμπέρασμα σου, ότι ο νεκρός Εβραίος και γενικότερα το ολοκαύτωμα είναι πιο αποτρόπαιο έγκλημα από τα εκατομμύρια νεκρών Μουσουλμάνων. Γιατί; Διότι, όπως λες, ήταν οργανωμένο έγκλημα η εξάλειψη των Εβραίων (ως πολιτικό δόγμα), ενώ οι νεκροί Μουσουλμάνοι είναι …απλά θύματα πολέμου. Πώς και με ποια κριτήρια επινόησες την εξίσωση αυτή; Θες να μας πεις ότι το αίμα των εκατομμυρίων αθώων – άμαχων Μουσουλμάνων δεν ήταν (δεν είναι) οργανωμένο πολιτικό δόγμα από τις Δυτικές δυνάμεις; Και ακόμα αν είναι έτσι όπως το περιγράφεις, είναι δυνατόν να καταλήγεις στο εμετικό συμπέρασμα ότι το αίμα των Μουσουλμάνων έχει μικρότερη αξία και δεν μπορούμε να το συγκρίνουμε με το εβραϊκό αίμα που χύθηκε; Αν κάτι είναι γελοίο είναι ο συλλογισμός αυτός που υποστηρίζει ότι οι νεκροί απλά διαχωρίζονται ανάλογα με τις προθέσεις των δολοφονών. Από τα τρένα μπορεί να μην σας χαιρετάμε, αλλά σας χαιρετάμε από Γκουατάναμο, Αμπου Γκράιμπ, από στρατόπεδα αναμόρφωσης της Σιντσίανγκ και αλλα παρόμοια. Και τέλος, όσον αφορά την σφαγή στη Σρεμπρένιτσα τότε σαφέστατα και υπήρχε Ελληνική συμμετοχή η οποία δυστυχώς έχει αποδειχτεί και έχει καταγραφεί. Όχι από εμένα αλλά από τα γεγονότα:
https://www.news247.gr/gnomes/leyterhs-arvaniths/o-ratko-mlantits-kai-to-pio-kalokrymmeno-mystiko-tis-elladas.6526356.html
https://xyzcontagion.wordpress.com/2015/06/13/short-srebrenica/
Κανένας δεν χρέωσε την σφαγή στον λαό. Χρεώνεται όμως η πολιτεία η οποία χρωστά εξηγήσεις. Και όσοι αρνούνται αυτην την συμμέτοχη τότε δεν τους τιμά καθώς δεν διαφέρουν από τους συνομωσιολόγους.
Αγαπητέ , δεν αγνοώ τους νεκρούς κανενός λαού και καμίας θρησκίας. Κάθε λαός και κάθε θρησκία μετράει εκατομύρια νεκρούς, όχι μόνο η δική σου.
Αυτό που λέω είναι ότι το ολοκαύτωμα συμβολίζει κάτι άλλο, την συστηματική , μεθοδική προσπάθεια να εξαληφθεί ένα έθνος από το πρόσωπο της γης που εκφράζεται ως επίσημο δόγμα του κράτους. Με αυτή την έννοια φυσικά και δεν ανήκουν τα εγκλήματα που συντελούνται με θύματα τους μουσουλμάνους σε αυτή την κατηγορία. Αυτό όμως δεν τα κάνει λιγότερο φρικτά και αποτρόπαια και προφανώς και δεν καταλήγω στο ότι το αίμα του ενός αξίζει λιγότερο από το αίμα κάποιου άλλου.
Δεν καταλαβαίνω από πως προκύπτουν αυτά που λες, από αυτά που έγραψα.
Επίσης θέλω να σου πω ότι η εξόντωση των μουσουλμάνων ΔΕΝ είναι οργανωμένο πολιτικό δόγμα της δύσης. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πραγματικά συνωμοσιολογια. Αν ήταν έτσι τότε γιατί οι σημαντικότερες μουσουλμανικές χώρες έχουν άριστες διπλωματικές σχέσεις με την δύση?
Όσο αφορά το θέμα της Σρεμπρένιτσα, οι παραπομπές λένε απλά αυτό που λέω και εγώ, υπήρχαν Έλληνες στη περιοχή.
Εσύ δεν είπες αυτό, είπες ότι συμετείχαν στην σφαγή.
Η δεύτερη παραπομπή είναι πραγματικά τεράστια, ο όγκος των στοιχείων που περιέχει είναι εντυπωσιακός (αποδυκνύοντας αυτό που είπα, προκειτε για το πλέον λεπτομερώς καταγεγραμένο έγκλημα εναντίων της ανθρωπότητας στην ιστορία), δεν νομίζω ότι έκατσες και το διάβασες ολόκληρο (εγώ το έχω δει και παλαιότερα λεπτομερώς).
Αν το κάνεις , θα δεις ότι άμεση σύνδεση με το έγκλημα δεν προκύπτει ΠΟΥΘΕΝΑ. Σε τελική ανάλυση αν προέκυπτε όλοι αυτοί θα βρίσκονταν στην Χάγη εδώ και χρόνια δεμένοι χειροπόδαρα.
Εδώ πρέπει να σου πω ότι ούτε συμφωνώ με τους Έλληνες που πήγαν να πολεμήσουν εκεί, ούτε διαφωνώ στο ότι οι περισσότεροι ήταν ακροδεξιοί, ούτε διαφωνώ στο ότι η τότε σύμπλευση όλης της Ελληνικής κοινής γνώμης με τον Σερβικό εθνικισμό είναι ντροπή για την Ελλάδα.
Απλά λέω ότι οι τριάντα – σαράντα ηλίθιοι Έλληνες στρατόκαβλοι που βρίσκονταν εκείνη την εποχή εκεί (γύρω στους εκατό στο σύνολο πέρασαν από την Βοσνία σε κάποια φάση) δεν υπάρχει το ελάχιστο στοιχείο ότι κάποιος από αυτούς είχε συμετοχή στο έγκλημα.
Επίσης κατανοώ την αριστερή κριτική που τους γίνεται στην δεύτερη παραπομπή που έκανες. Ο συγκεκριμένος το τραβάει από τα μάλια και τους παρουσιάζει αιμοδιψή τέρατα γιατί ήταν ακροδεξιοί. (Πράγμα λανθασμένο, οι περισσότεροι διακοπές κάνανε, δεν είδαν ποτέ μάχη και γύρισαν πίσω και έλεγαν ιστορίες για σημεία και τέρατα. Ο Μλάντιτς τους είχε εκεί για την προπαγάνδα ότι η Ελλάδα είναι μαζί μας , δεν ήθελε να δει κανέναν από αυτούς νεκρό.)
Εσύ όμως από που ως που?
Σάμπως η Βοσνία δεν ήταν γεμάτη εκείνη την εποχή με μουσουλμάνους εθελοντές? Όλοι αυτοί που διέφεραν από τους Έλληνες που πήγαν εκεί? Και οι μουσουλμάνοι εθελοντές σε αντίθεση με τους Έλληνες που ήταν για φωτογραφίες και να πίνουν sljivovica , πολέμησαν κανονικότατα.
Επαναλαμβάνεις την σοκαριστική, κατά την άποψη μου, θέση ότι το αίμα των νεκρών Εβραίων είναι ιερότερο και ανώτερο από το αίμα των Μουσουλμάνων. Ότι ο θάνατος τους «συμβόλιζε» κάτι πιο απάνθρωπο από τους νεκρούς Μουσουλμάνους. Ο συλλογισμός αυτός όχι μόνο είναι παράλογος αλλά και απαράδεκτος. Και αυτό διοτι οι νεκροί ειναι νεκροί, οι δολοφονημένοι δολοφονημένοι όποιος και αν είναι ο «συμβολισμός». Πως είναι δυνατόν να αγνοείς τον πολιτική σκοπιμότητα ως προς την διάλυση της Μ.Α, το Παλαιστινιακό και της εισβολής στο Ιράκ που στοίχησε (και εξακολουθεί να στοιχίζει) τον θάνατο σε εκατομμύρια νεκρούς; Ένας άλλος απίστευτος και άκυρος συλλογισμός από μεριά σου είναι ότι επειδή οι Μουσουλμανικές χώρες έχουν καλές διπλωματικές σχέσεις με τον Δυτικό κόσμο, τότε αυτόματα αναιρούνται τα εγκλήματα που διεπράχθησαν κατά των Μουσουλμάνων. Οι σφαγές στο Ιράκ και η εισβολή της ΗΠΑ, για εσένα, αυτόματα μπαίνουν στο πλυντήριο επειδή το Ιράκ έχει καλές διπλωματικές σχέσεις!
Όσον αφορά τις παραπομπές και ο τρόπος με τις οποίες τις διαβάζεις, είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα και απόδειξη της εθελοτυφλίας. Με βάση το συμπέρασμα σου πιστεύω ότι καν δεν άνοιξες το λίνκ:
Εδώ ολόκληρη η έρευνα https://xyzcontagion.wordpress.com/srebrenica/
Εδώ οι δικαστικές εξελίξεις οι οποίες όπως φαίνεται έχουν παγώσει https://xyzcontagion.wordpress.com/justice-for-srebrenica/
Επίσης: «Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia – ICTY), είχε επίσης συντάξει ένα προ-κατηγορητήριο για συμμετοχή Ελλήνων στην ανθρωποσφαγή στη Σρεμπρένιτσα. Το έγγραφο παραθέτει ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής», Σταύρος Τζίμας, στο βιβλίο του με τίτλο «Η κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και οι ελληνικές φαντασιώσεις. Ελλάς – Σερβία – Ορθοδοξία» (2014, εκδόσεις Επίκεντρο, σελ. 107). Το έγγραφο του ICTY μάλιστα κατονομάζει δέκα Έλληνες, αναφέροντας: «… ελληνικές παραστρατιωτικές ομάδες, μαζί με άλλες μονάδες του σερβοβοσνιακού στρατού και του Υπουργείου Εσωτερικών και μονάδες που αναφέρονται σε αυτό το κατηγορητήριο, συμμετείχαν σε Κοινή Εγκληματική Οργάνωση, κύριος στόχος της οποίας ήταν – μεταξύ άλλων: η δια της βίας μεταφορά γυναικών και παιδιών εκτός του θύλακα της Σρεμπρένιτσα, προς το Κλάντανι, στις 12 και 13 Ιουλίου 1995, η σύλληψη, κράτηση και μαζική εκτέλεση, από εκτελεστικό απόσπασμα, ο ενταφιασμός και ο επανενταφιασμός χιλιάδων μουσουλμάνων ανδρών και αγοριών, ηλικίας 16 έως 60 ετών, από τον θύλακα της Σρεμπρένιτσα, από τις 12 έως τις 19 Ιουλίου 1995…» https://www.vice.com/el/article/8q9584/srebrenica-ellines-bosnia
Εθελοντής της ΕΕΦ στις επιχειρήσεις της Σρεμπρένιτσα, Δελτίο ειδήσεων Dnevnik SRT, 16/07/1995
Από το δελτίο ειδήσεων της σερβικής τηλεόρασης Dnevnik SRT, Ιούλιος 1995: Μέλος της ΕΕΦ στις επιχειρήσεις της Σρεμπρένιτσα.
«»Οι Ελληνες εθελοντές χρυσαυγίτες και άλλοι φασίστες ήταν παρόντες όλες τις μέρες εκείνης της εβδομάδας των θηριωδιών στην Σρεμπρένιτσα. Οχι γενικά κι αόριστα, απλά ‘στη Σρεμπρένιτσα’ ή κάπου παραδίπλα, σε κάποιο τυχαίο σημείο μέσα στην πόλη. Ηταν παρόντες εκεί ακριβώς, στα χωράφια και στις αποθήκες και στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, την ώρα που γίνονταν οι άγριες μαζικές εκτελέσεις δεμένων κρατουμένων και αιχμαλώτων, ακριβώς στα σημεία συγκέντρωσης και εξόντωσης των Βόσνιων μουσουλμάνων, εκεί που πήγαιναν τους άντρες και τα αγόρια και κατόπιν άνοιγαν μαζικούς τάφους.
Και μαζί τους βρίσκονταν ο Α2 που ασχολήθηκε εκείνη την κρίσιμη ώρα των επιχειρήσεων ειδικά με τους Ελληνες: Για να καταστρέψει στοιχεία που αποδείκνυαν την θηριωδία. Ναι, καλά καταλάβετε, στοιχεία που είχαν οι Ελληνες στα χέρια τους.
Και έκαναν και πολλά άλλα πράγματα, ενώ δίπλα τους υπήρχαν πάντα Σερβοβόσνιοι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί (τους κατονομάζουμε έναν προς έναν και με τις ιδιότητες τους), αλλά και παραστρατιωτικοί του Αρκάν και του Σέσελι, όπως και η συμμορία-διμοιρία Bijeljina του διαβόητου αιμοσταγούς μισθοφορικού 10ου Αποσπάσματος Σαμποτάζ (από 43 χρόνια κάθειρξη για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία), στο οποίο υπηρετούσαν και δύο Ελληνες της ΕΕΦ (πήραν ‘προαγωγή’ και τους δέχτηκαν στην ‘ελίτ’ μονάδα δολοφόνων).»»
«…Κάλεσε κάποιος απ’ τη Δικαιοσύνη τους χρυσαυγίτες και τους άλλους της ΕΕΦ, έστω για να καταθέσουν τι ακριβώς έκαναν εκεί, ή έστω τι είδαν. Και αν ναι, ποιους ακριβώς;;; Οπως γράφει ο Τάκης Μίχας στο βιβλίο του το 2002, για τα επόμενα δέκα χρόνια, η αντίδραση υπουργών, κυβερνητικών εκπροσώπων και άλλων υψηλόβαθμων κρατικών αξιωματούχων κυμαίνονταν από το «δεν μας ενδιαφέρει» και το «δεν έχουμε ακούσει τίποτα σχετικό» μέχρι το «ουδέποτε έκαναν τέτοια πράγματα οι Ελληνες εθελοντές και ουδέποτε συνέβησαν αυτά που λέτε». Σε μια προσπάθεια του 2005, έπειτα από ερώτηση στη Βουλή του Ανδρέα Ανδριανόπουλου προς τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Αναστάση Παπαληγούρα, για την διεξαγωγή έρευνας, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο βουλευμάτων από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, σε μια ανάκριση που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2005 και τελείωσε το 2011.
Τη δικαστική διερεύνηση είχε διατάξει τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς ο τότε προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και την είχε αναθέσει στην Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνά Θεοδωροπούλου, «η οποία έλαβε την εντολή να μελετήσει κάθε στοιχείο της υπόθεσης και να εντοπίσει αν εμπλέκονται με οποιονδήποτε τρόπο Ελληνες πολίτες σε σφαγές αμάχων», όπως έγραφε στις 29 Ιουνίου 2005 μεταξύ άλλων και το BBC Greek, και το Reuters (Karolos Grohmann, Greece starts probe into Srebrenica massacre, Reuters, 27/06/2005), και η εφημερίδα Independent, και μας υπενθύμισε πρόσφατα μια τότε βουλευτίνα της ΔΗΜΑΡ:
http://mariayannakaki.gr/
Να ερευνηθεί η υπόθεση ήταν και το κύριο αίτημα και στην «Εκκληση των 200» πανεπιστημιακών, δημοσιογράφων, πολιτικών, διανοουμένων κ.ο.κ., την οποία ξεκίνησαν οι Μιχάλης Μητσός, Ριχάρδος Σωμερίτης, Ηλίας Κανέλλης και Μανώλης Βασιλάκης, και στην οποία υπήρχαν οι υπογραφές, μεταξύ άλλων, και των πολιτικών Μιχάλη Παπαγιαννάκη, Πέτρου Κουναλάκη, Αννας Καραμάνου, Νίκου Μπίστη, Στέφανου Μάνου και Ανδρέα Ανδριανόπουλου. Η έκκληση κατέληγε ως εξής:
«Αλλά σε αντίθεση με αυτούς, με τον υπόλοιπο κόσμο, σε αντίθεση με όλη την Ευρώπη, εδώ μας παραπληροφόρησαν και μας ενέταξαν άκριτα σε ένα κοινό ψυχολογικό μέτωπο με το εγκληματικό καθεστώς Μιλόσεβιτς. Με πρόσχημα την Ορθοδοξία, την πατροπαράδοτη ελληνοσερβική φιλία και τον δήθεν αντιιμπεριαλισμό. Και όχι μόνον αυτό. Ελληνες εθελοντές (οι επώνυμες μαρτυρίες τους έχουν δημοσιευθεί) πολέμησαν στη Βοσνία με τον Κάρατζιτς και τον Μλάντιτς και ατιμάζοντάς την, ύψωσαν την ελληνική σημαία στη Σρεμπρένιτσα την ώρα της μεγάλης σφαγής. Η Ελληνική Πολιτεία έχει συνεπώς την υποχρέωση και συγγνώμη να ζητήσει δημοσίως από τις οικογένειες των 8.000 σφαγιασθέντων και να απαιτήσει να λογοδοτήσουν όσοι Ελληνες ‘εθελοντές’ συνέπραξαν στο μεγάλο έγκλημα και οι γνωστοί άγνωστοι που τους ενέπλεξαν. Το απαιτούμε».
Ομως, οι δολοφονίες και πολύ περισσότερο τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Ισως ήρθε η ώρα για την αναζήτηση απαντήσεων στο ντροπιαστικό αυτό θέμα. Οπως πολύ σωστά είχε γράψει ο Διονύσης Γουσέτης την τελευταία φορά που ανακινήθηκε κάπως το θέμα, το 2005 (‘Σρεμπρένιτσα’, Αυγή 09/07/2005):
http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?cid=877&sec=194
«H ελληνική ανάμειξη στον πόλεμο δεν περιορίστηκε στους εθελοντές που έσπευσαν, από μια κακώς νοούμενη αλληλεγγύη, να βοηθήσουν τον ‘αδελφό σερβικό λαό’, ούτε στους μισθοφόρους. H χώρα μας παραβίασε επανειλημμένα το εμπάργκο παρέχοντας στις δυνάμεις του Μλάντιτς και του Κάρατζιτς ποικίλη στρατιωτική βοήθεια και ‘διευκολύνσεις’. Οταν η εφημερίδα Tα Nέα επικοινώνησε με το γραφείο της εισαγγελέως Κάρλα ντελ Πόντε στο ΔΠΔΧΓ, προκειμένου να μάθουν αν διερευνήθηκε ποτέ η ελληνική εμπλοκή, η απάντηση ήταν ‘ουδέν σχόλιον’.
Οπως δείχνουν τα πράγματα, την ευθύνη την αναλαμβάνει πλέον αποκλειστικά η ελληνική Δικαιοσύνη -και η συνείδησή μας».
[Σ.Σ.: Στο άρθρο του αυτό, ο κ. Γουσέτης θεωρεί ότι υπάρχουν φωτογραφίες («ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Ε. Βενιζέλος διέψευδε την ύψωση μιας ελληνικής σημαίας στην κατακτημένη Σρεμπρένιτσα. Οι ατιμωτικές φωτογραφίες διαψεύδουν τη διάψευση»), όμως φωτογραφίες από τη Σρεμπρένιτσα μέχρι τότε που έγραφε το άρθρο, το 2005, δεν υπήρχαν. Ούτε μέχρι το 2012-2013 υπήρχαν. Είναι η γνωστή σύγχυση με την φωτογραφία αρχείου που είχε δημοσιεύσει το Εθνος, υποτίθεται από την Σρεμπρένιτσα, με τον Κάρατζιτς και τους εθελοντές να βραβεύονται το Πάσχα του 1995, όμως εκείνη η φωτογραφία ήταν από το Πάλε τρεις μήνες πριν τα γεγονότα].»»
Αγαπητέ, προφανώς και δεν έχει νόημα η συνέχιση της συζήτησης, δεν θα σου αλλάξω γνώμη, ούτε θα ανεβάσεις αυτό που σου γράφω μάλλον. Απλά να σου αναφέρω:
Δεν υπάρχει στην νομική επιστήμη ο όρος προκατηγορητήριο . Αν πατήσεις την λέξη στο Google θα σου βγάλει μόνο αναδιαμοσιεύσεις του πράγματος που ανέφερες. Είναι ανύπαρκτος όρος. Προκειτε για προκαταρκτική έρευνα (το προκατηγορητήριο μάλλον ακουγόταν πιο ουάου) που μπήκε στο αρχείο το 2005….. έχουμε 2021, και από τότε μέχρι σήμερα η Χάγη έχει συλέξει καμία χιλιάδα καταθέσεις ακόμη.
Απλά δεν υπήρξαν ποτέ στοιχεία, πόσες φορές πρέπει να στο πω?
Για τους εθελοντές μουσουλμάνους το κάναμε βαβα ή μου φαίνεται ?
Δεν έχεις να μου πεις κάτι ουσιώδες μπροστά στα στοιχεία και αυτό είναι το βασικό σου πρόβλημα. Νόημα από μεριά μου δεν έχει όταν εθελοτυφλείς μπροστά στα εγκλήματα των φασιστών που σήκωσαν την Ελληνική σημαία, σφάζοντας Μουσουλμάνες γυναίκες και παιδιά. Αν μετά από όλα αυτά εσύ δεν βλέπεις στοιχεία, τότε με συγχωρείς αλλά τον κουφό και τον τυφλό δεν μπορώ να τον κάνω να ακούσει η να δει. Όσο αφορά για τους εθελοντές Μουσουλμάνους, αυτό λέγεται θράσος, ο θύτης το παίζει θύμα. Θύμισε επίσης «αγαπητέ», το σύνθημα «Σύρμα – Μαχαίρι – Σρεμπρένιτσα» ποιοι το έλεγαν; https://luben.tv/abaluben/96641