Εισαγωγή: Ποιοι είναι οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι»;
Οι αδελφοί «Μουσουλμάνοι» (Ιχουάν αλ Μουσλιμήν) είναι μια οργάνωση που δημιουργήθηκε στην Αίγυπτο το 1928 με ιδρυτή τον Χάσαν Αλ Μπάνα ο οποίος άνηκε στην αίρεση του Σουφισμού και του Ασαριτισμού. Ένας από τους σημαντικούς ιδεολογικούς πατέρες αυτής της οργάνωσης, μαζί με τον Χάσαν αλ Μπάνα, είναι ο Σαήντ Κούτμπ που η ιδεολογία του, πέρα που έθεσε τα θεμέλια για την μεθοδολογία της οργάνωσης, αποτελεί και την μήτρα που γέννησε την σημερινή «Ισλαμική» τρομοκρατία.
Ο Χάσαν αλ Μπάνα, ήταν αυτός που έφερε την υποτιθέμενη «χρυσή αρχή» της οργάνωσης. Αυτή ήταν να ενωθούν όλες οι αιρέσεις μαζί με το αυθεντικό Σουνιτικό Ισλάμ καθώς επίσης και με μη Μουσουλμάνους (Χριστιανοί, Ιουδαίοι κτλ) για να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι οπαδοί που θα βοηθούσαν στην επίτευξη των στόχων της οργάνωσης, και βεβαίως των φιλοδοξιών των ηγετών της. Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό οι αδελφοί «Μουσουλμάνοι» έκαναν συμμαχίες με το σιιτικό καθεστώς του Ιράν. [1]
Ο Σαήντ Κούτμπ αποκαλούσε τις Μουσουλμανικές κοινωνίες και τους κυβερνήτες Μουσουλμάνους ως «άπιστους» και «αποστάτες» (τακφίρ). Εξέφραζε συχνά την αναγκαιότητα της επανάστασης και τις εξέγερσης εναντίον αυτών των ηγετών και απαιτούσε την αντικατάσταση τους [2].
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις δεν ξεχωρίζουν Μουσουλμάνους από μη Μουσουλμάνους, με αποτέλεσμα οι νεκροί και τα θύματα να είναι πιο πολλοί Μουσουλμάνοι. [3]
Με βάση αυτά, και πολλά άλλα, οι αδελφοί Μουσουλμάνοι αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο για την δημιουργία χάους και διαφθοράς, τόσο σε θρησκευτικό επίπεδο (λόγω αίρεσης και πλάνης) όσο και σε κοσμικό. Ο σκοπός τους δεν είναι το Ισλάμ αλλά οι πολιτικές τους φιλοδοξίες και η εξυπηρέτηση της κάθε γεωπολιτικής ατζέντας.
Η υποκρισία των αδελφών Μουσουλμάνων:
Ο Άλι Ασμάουι, πρώην μέλος της οργάνωσης, είχε βοηθήσει στην αναδιοργάνωση της αδελφότητας το 1965. Είχε στενές σχέσεις με τον Σαήντ Κούτμπ και με άλλα μέλη οπου συνελήφθη μαζί τους και φυλακίστηκε. Η αδελφότητα τον κατηγόρησε για προδοσία όταν έγραψε ορισμένα άρθρα σε μια εφημερίδα, τα οποία μετέπειτα έγιναν βιβλίο, στα οποία αποκάλυψε άγνωστες πτυχές για την μεθοδολογία της οργάνωσης, τους στόχους της, καθώς επίσης έκανε κάποιες αναφορές για ορισμένα ηγετικά στελέχη (όπως τον Κούτμπ).
Το βιβλίο του Ασμάουι καταπιάνεται με την αδελφότητα στο χρονικό διάστημα μεταξύ 1952 και 1970. Ασχολείται με τις συγκρούσεις μεταξύ των Ελεύθερων Αξιωματικών ( που πήραν την εξουσία μετά την επανάσταση του 1952, στην Αίγυπτο) και στη συνέχεια μεταξύ του Γκαμάλ Άμπντ Ελ-Νάσερ και των αδελφών Μουσουλμάνων.
Ο Άλι Ασμάουι, καταυτήν την διάρκεια, αποκαλύπτει πολλά για την φαινομενική καλοσύνη που προσπαθούσε να απεικονίσει η αδελφότητα προς τα έξω, στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας μανδύας για την άθλια κομματικοποίηση, πολιτικοποίηση, και τις πολιτικές απάτες των ηγετών τους με κύριο στόχο την διασφάλιση της ηγεσίας. Στην εισαγωγή του βιβλίου «Η μυστική ιστορία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας» (2η έκδοση, σελ. 6), ο Ασμάουι γράφει:
«Είδα ότι πολλοί ηγέτες της αδελφότητας, που διέφυγαν από τις χώρες τους σε Δυτικές χώρες, βρήκαν τον τρόπο να έχουν τις καλύτερες σχέσεις με την «Σατανική Αμερική» που συνήθιζαν (στην αδελφότητα) να μας προειδοποιούν από αυτήν. Το αντίθετο μάλιστα, είχαν πολλές ωφέλειες από τις παροχές που έδινε η Αμερική στο λαό της και σε όσους ζούσαν σε αυτήν. Έγινε ξεκάθαρο σε εμένα η υποκριτική τους στάση, τα δυο τους πρόσωπα. Με το ένα (πρόσωπο) ήταν τα αυστηρά τους κηρύγματα να είμαστε απόμακροι από κάθε τι δυτικό, γιατί ήταν του Σατανά, και το άλλο πρόσωπο ήταν το ευγενικό προς τις Αμερικανικές δυνάμεις, που συμβιβαζόντουσαν στο κάθε τι για χάρη τους, μόνο και μόνο να τους εντυπωσιάσουν και να τους συμπαθήσουν έτσι ώστε στην συνέχεια να τους βοηθήσουν να ρίξουν τις κυβερνήσεις τους από τις χώρες που διέφυγαν [4]
Είχα καταλάβει ότι πρόκειται για μια τακτική απόκρυψης του πραγματικού τους χαρακτήρα από μεριά τους. Αυτό με οδήγησε να στραφώ εναντίον τους γιατί γνώριζα τα πράγματα και τις καταστάσεις τους πολύ καλά από μέσα. Είναι εξαιρετικοί διδάσκαλοι της υποκρισίας»
Δεν αποτελεί μυστικό ότι η αδελφότητα, λίγο μετά την ίδρυση της, είχε χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο αποσταθεροποίησης προς τις Ισλαμικές κοινωνίες. Ενδιαφέρον επίσης είναι ότι αυτή η αποσταθεροποίηση, που εξυπηρετεί γεωπολιτικές ατζέντες, δεν είναι ως προς το συμφέρον των Μουσουλμάνων και των χωρών τους. Μπορεί να ισχυρίζονται ότι είναι εναντίον της «κακιάς Δύσης» αλλά την ίδια στιγμή κάνουν συμμαχίες και συνεργασίες με το σλόγκαν του «οτιδήποτε θα μας κάνει να φτάσουμε στην εξουσία τότε θα το χρησιμοποιήσουμε και θα το ακολουθήσουμε μέχρι το τέλος». Ένα πράγμα σαν το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»
Αδελφοί Μουσουλμάνοι: Η μήτρα για την σημερινή τρομοκρατία
Η σημερινή τρομοκρατία από δήθεν Μουσουλμάνους, πέρα που έχει σκοτώσει πολλούς αθώους ανθρώπους, Μουσουλμάνους και μη, και που έχει αμαυρώσει εξαιρετικά την εικόνα του αυθεντικού Ισλάμ, έχει τις ρίζες της στην αδελφότητα και συγκεκριμένα στον Σαήντ Κούτμπ.
Ο Κούτμπ σε μια περίοδο 15 ετών, μεταξύ του 1925 και του 1940, επηρεάστηκε από δυτικές αθεϊστικές φιλοσοφίες και συγκεκριμένα από αυτές του Μάρξ [5]. Στις αρχές του 1950 έγινε μέλος της αδελφότητας και αρχισυντάκτης του περιοδικού της οργάνωσης με την ονομασία «αλ Ιχουάν αλ Μουσλιμήν» Ο Κούτμπ θεωρείται, μαζί με τους υπόλοιπους πλανεμένους όπως τους Χομεϊνί, αλ Μαουντούντι, Χάσαν αλ Μπάνα, από τους κορυφαίους Μουσουλμάνους στοχαστές, όχι τόσο για τις ιδέες του αλλά κυρίως για τον δήθεν ηρωικό τρόπο που πέθανε. Εκτελέστηκε διά απαγχονισμού με την κατηγορία της υποκίνησης βίαιης επανάστασης στην Αίγυπτο (29 Αυγούστου το 1966).
Ο γνωστός σε όλους Άημαν αλ Ζαουάχιρι, που έγινε μέλος της «Ισλαμικής Τζιχάντ» και μετέπειτα ο μέντορας του Ίμπν Λάντεν (Μπίν Λάντεν), είναι ο «πιο κάλος μαθητής» του Μουχάμαντ Κούτμπ, αδελφού του Σαήντ Κουτμπ, ο οποίος είχε αναλάβει να προωθήσει τα έργα του αδελφού του [6]
Ο Ζαουάχιρι συνεχώς άκουγε από τον θειο του, τον Μαχφούζ Αζζάμ (στενός φίλος του Κούτμπ, από τους λίγους που είδαν τον Κούτμπ πριν την εκτέλεση του) για την «ηρωική στάση» του Κούτμπ στη φυλακή και στο μαρτύριο. [7]
Όλα αυτά, και άλλα παρόμοια που θα δούμε αναλυτικά σε επόμενα άρθρα για την αναρχοκουμμουνιστική ιδεολογία του Κούτμπ, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το πώς γεννήθηκε η σημερινή «Ισλαμική» τρομοκρατία που απορρέει ξεκάθαρα από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους (και έχει ρίζες ακόμα πιο πίσω στην αίρεση των Χαρητζητών). Δεν είναι καθόλου τυχαίο επίσης ότι η αδελφότητα έχει άριστες σχέσεις με διάφορα αριστερά κόμματα στην Ευρώπη (και στην Ελλάδα, και πρώτα ο Θεός θα έρθει η ώρα που θα του ξεμπροστιάσουμε με στοιχεία και αυτούς τους «Μουσουλμάνους»)
Το «Ισλάμ» της Αδελφότητας:
Ο πλανεμένος και αιρετικός Σαήντ Κούτμπ δεν έμεινε μόνο στην αίρεση, αλλά πέρασε και σε διάφορες άλλες δηλώσεις στα βιβλία του που με μεγάλη άνεση χαρακτηρίζονται από τους λογίους ως εκφράσεις απιστίας (κούφρ). Όχι ότι ο ίδιος απαραίτητα είναι κάφιρ (άπιστος) αλλά οι δηλώσεις του χαρακτηρίζονται από αίρεση που αγγίζουν τα όρια της απιστίας. Για παράδειγμα ανέφερε ότι το Ισλάμ είναι ένα μίγμα από κουμμουνισμό και χριστιανισμό:
«Το Ισλάμ είναι ένα μοναδικό, εποικοδομητικό και θετικιστικό θρήσκευμα που έχει διαμορφωθεί από τον Χριστιανισμό και τον Κουμμουνισμό. Μια τέλεια ανάμειξη με τον πιο τέλειο τρόπο» [8]
Είθε ο Αλλάχ ο Ύψιστος να με συγχωρέσει που έβαλα αυτήν την εμετική παράθεση. Κατά τον Κούτμπ λοιπόν, έχουμε το Ισλάμ το οποίο προέρχεται όχι από τον Αλλάχ και τον Απόστολο Του, αλλά από ιδεολογίες ανθρώπων (Κουμμουνισμός, Χριστιανισμός).
Ο Κούτμπ έχει ξεστομίσει παρόμοιες δηλώσεις αίρεσης (που αγγίζουν τον βαθμό της απιστίας) όταν χυδαιολογούσε κατά ορισμένων από τους Σαχάμπα (οπαδούς και συντρόφους του Προφήτη), ενάντια στον Ουθμάν (η ευχαρίστηση του Αλλάχ να τον συνοδεύει), στον Μουάουια (η ευχαρίστηση του Αλλάχ να τον συνοδεύει) και στον Άμρ Ίμπν αλ-Ας (η ευχαρίστηση του Αλλάχ να τον συνοδεύει). Οι οπαδοί του Κούτμπ, από τους αδελφούς Μουσουλμάνους, έτρεξαν να καλύψουν αυτήν την αστοχία του ηγέτη τους με το να υποστηρίζουν ότι μετανόησε μετά από αυτά τα λόγια. Μέχρι και αυτοί δεν άντεξαν αυτές τις δηλώσεις. Όμως η αλήθεια είναι ότι ο Κούτμπ πέθανε με αυτό το πιστεύω για αυτούς τους Σαχάμπα, και η απόδειξη είναι τα βιβλία του που μέχρι το τέλος της ζωής του (μέχρι και οι τελευταίες εκδόσεις με την παρουσία του) εξύψωναν την εξέγερση κατά του Ουθμάν (η ευχαρίστηση του Αλλάχ να τον συνοδεύει) που αποτέλεσμα είχε τον θάνατο του.
Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε: «Όποιος ενοχλεί χυδαιολογώντας τους Σαχάμπα μου, τότε επάνω του είναι η κατάρα του Αλλάχ, των Αγγέλων και των ανθρώπων» [9]
Ο μεγάλος ιμάμης της προφητικής παράδοσης (της Σούννα), ο Άχμαντ Ίμπν Χάνμπαλ είπε: «Όποιον δείτε να μιλά άσχημα για τους Σαχάμπα του Αποστόλου του Αλλάχ τότε να αμφισβητήσετε το Ισλάμ του». Είναι αμέτρητες οι αναφορές από Ισλαμικά βιβλία των μεγάλων λογίων που αναφέρουν αχαντίθ (ρύσεις του Αποστόλου) για την εξύψωση των Σαχάμπα και για την τιμή που είχαν ως πρώτοι μαθητές του Αποστόλου [10]
Οι αδελφοί Μουσουλμάνοι, μέχρι σήμερα, πιστεύουν ακριβώς αυτό που πιστεύει και ο ιδεολογικός τους πατέρας (Σαήντ Κούτμπ). Ότι το Ισλάμ δεν διαφέρει καθόλου από τον Χριστιανισμό, ακόμα και σε δογματικά θέματα! Ο Μουχάμαντ Μόρσι είχε πει σε μια αραβική εκπομπή με τίτλο «90 λεπτά», στο κανάλι «Μεχουαρ»:
«…Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν διαφορές σε δογματικά θέματα, αδύνατον! Μεταξύ των Αιγυπτίων δεν υπάρχουν διαφορές στο δόγμα καθόλου (ως προς τα θεμέλια), ανάμεσα σε όλους τους Αιγύπτιους, δεν υπάρχουν διαφορές στο πιστεύω, μεταξύ των Μουσουλμάνων και των Χριστιανών…» [11]
Ο μεγάλος Αλλάμα, Δρ. Σάλεχ Αλ Φαουζάν, ρωτήθηκε «ποια είναι η ετυμηγορία/απόφαση για κάποιον που λέει ότι η ακίντα (το δόγμα) των Μουσουλμάνων και των Χριστιανών είναι ένα/όμοιο για χάρη πολίτικων σκοπιμοτήτων;» Απάντησε:
«Ζητώ καταφύγιο στον Αλλάχ (από αυτές τις δηλώσεις)…δεν είναι ένα το δόγμα μας και το δόγμα των Χριστιανών. Το δόγμα μας είναι (αγνός) Μονοθεϊσμός. Είναι η θρησκεία του Αβραάμ (Ισλάμ) σαν τη θρησκεία της Τριάδας; Ο Αλλάχ να μας συγχωρέσει. Λέγοντας αυτά για χάρη ωφελειών δεν επιτρέπεται. Ναι επιτρέπεται σε εμάς να έχουμε εμπορικές σχέσεις μεταξύ μας (μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών) , να έχουμε συμφωνίες…το να έχουμε όμως συμφωνίες είναι άλλο πράγμα, ο Προφήτης το έκανε αυτό, αλλά το να είμαστε ευχαριστημένοι με την θρησκεία τους η το να εξυμνούμε την θρησκεία τους, αυτό είναι απιστία (κούφρ) στον Αλλάχ»
Ο Ύψιστος είπε:
«Άπιστοι είναι πραγματικά εκείνοι που λένε ότι ο ΑΛΛΑΧ είναι ο Χριστός, ο γιος της Μαριάμ» {Κοράνι 5:17}
Επίσης:
«Πράγματι Απίστησαν όσοι είπαν: «Ο ΑΛΛΑΧ είν’ ένας απ’ τους τρεις της Τριάδας» {Κοράνι 5:73}
Επίσης:
«Βέβαια οι άπιστοι (που δεν δέχτηκαν το Ισλάμ) είτε είναι από τους οπαδούς της Βίβλου(Χριστιανοί-Ιουδαίοι) είτε από τους Πολυθεϊστές, θα μείνουν στη Φωτιά της Κόλασης, όπου (για πάντα) θα κατοικούν» {Κοράνι 98:6}
Ο Μόρσι στην πραγματικότητα δεν είπε κάτι καινούριο. Απλά παπαγάλισε τα λόγια του ιδεολογικού του πατέρα, του Σαήντ Κούτμπ, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το Κοράνι τον αναιρεί με ξεκάθαρα χωρία.
Η κατάσταση στην Αίγυπτο (Αύγουστος 2013)
Τι συμβαίνει πραγματικά στην Αίγυπτο; Είναι μια σύγκρουση μεταξύ του Ισλάμ και των Κουφάρ (απίστων); Μεταξύ της καθοδήγησης και του σκοταδισμού; Μεταξύ της Ισλαμικής Ορθοδοξίας και της αίρεσης; Η απάντηση είναι – τίποτα απολύτως από όλα αυτά-. Η σύγκρουση που υπάρχει στην Αίγυπτο είναι καθαρά πολιτικής φύσεως. Ένας διαγωνισμός ποιος θα πάρει την καρέκλα. Τα θύματα και οι αδικημένοι δεν είναι οι αδελφοί Μουσουλμάνοι, είναι αυτοί που λανθασμένα πίστεψαν ότι θύμα είναι η μασονική αυτή αδελφότητα και ορισμένοι πέθαναν για χάρη της. Μια αδελφότητα που ξεκίνησε όλο αυτό το χάος στην Αίγυπτο, που προετοιμαζόταν πολύ καλά από την ίδρυση της γιαυτήν την καταστροφή, για να εξυπηρέτηση τις γεωπολιτικές ατζέντες εξωτερικών συμφερόντων για μια νέα τάξη πραγμάτων στην Μέση Ανατολή. Το παραμύθι το έφαγαν πολλοί, όπως έφαγαν και το κεφάλι τους, οι ποιό έξυπνοι βεβαίως, της αδελφότητας, ξέρουν να κρύβονται καλά, μόνο οι αδαείς και οι ταλαίπωροι την πλήρωσαν, την πληρώνουν και θα την πληρώνουν, και αυτό γιατί επιμένουν να κλείνουν τα μάτια τους και να μην επιστρέφουν στην Σούννα του Προφήτη. Είθε ο Αλλάχ να τους σπλαχνιστεί και να τους συγχωρέσει.
Όταν έγινε η εξέγερση επί Μουμπάρακ σχεδόν κάνεις δεν ενδιαφέρθηκε να αναζητήσει την Σούννα του Προφήτη μας ως προς το τι πραγματικά πρέπει να γίνει. Ένα από αυτά που πιστεύουμε ακράδαντα σαν Μουσουλμάνοι ότι το Ισλάμ είναι ένας τρόπος ζωής. Έχει λύσεις για κάθε τι που αφορά την ζωή μας και την καθημερινότητα μας. Ο Αιγυπτιακός λαός, και όχι μόνο, μιας και η Ούμμα υποφέρει από αυτήν την αρρώστια, απέτυχε να συμβουλευτεί τις διδασκαλίες του Αποστόλου (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) και προτίμησε, για άλλη μια φορά, να ακολουθήσει τις επιθυμίες της και τα συναισθήματα της. Η εξέγερση εναντίον του Μουμπάρακ έγινε, και η καταστροφή μόλις είχε πάρει μέρος. Αν μόνο είχαν ακολουθήσει τον Απόστολο θα ήταν καλύτερα γιαυτούς. Αυτό ισχύει για όλη την αραβική «άνοιξη», που δεν είναι τίποτα άλλο παρά άνοιξη για «άλλους» εκτός των ίδιων των Μουσουλμάνων, στην ουσία είναι ένας χειμώνας.
Ο Ύψιστος λέει:
«Κι υπακούετε στον ΑΛΛΑΧ και στον Απόστολο Του, και μη φιλονικείτε, γιατί θα χαθείτε κι η δύναμη σας θα εκτραπεί. Να κάνετε υπομονή, γιατί ο ΑΛΛΑΧ είναι με τους υπομένοντες» {Κοράνι 8:46}
Ο Απόστολος (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Σας συμβουλεύω, να φοβάστε τον ΑΛΛΑΧ και να υπακούετε τους αρχηγούς σας, ακόμα και αν είναι ένας Αιθίοπας σκλάβος. Διότι πράγματι, όποιος ζήσει μετά που θα φύγω θα δει πολλές διαφωνίες διαμάχες λεκτικές και αντιφάσεις. Γιαυτό λοιπόν πρέπει να εμμένετε- να είστε προσκολλημένοι στην Σούννα μου και στην Σούννα των Χαλίφηδων, προσκολληθείτε γερά, και προσέξτε τις καινοτομίες (αιρέσεις), διότι όλα τα καινούργια (σε θέματα πίστεως) είναι Μπίντα’α και κάθε Μπίντα’α είναι πλάνη από τον ορθό δρόμο» [12]
Τι συμβαίνει εάν εγκαταλείψουμε την Σούννα του Προφήτη μας; Ο Ύψιστος προειδοποιεί, και το τέλειο παράδειγμα είναι η σημερινή κατάσταση της Αιγύπτου:
«Κι ας προσέξουν εκείνοι που αντικρούουν (δεν τηρούν) τη διαταγή του Αποστόλου ότι θα τους συμβεί κάποια δοκιμασία ή θα πέσει πάνω τους αβάσταχτη τιμωρία» (Κοράνι 24:63)
[Κι ας προσέξουν εκείνοι που αντικρούουν (δεν τηρούν) τη διαταγή του Αποστόλου]: Σημαίνει ότι οφείλουμε να προσέχουμε να μην εναντιωνόμαστε στην διαταγή, στον τρόπο, στην μεθοδολογία (Σούννα) του Προφήτη (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Τα λόγια μας και οι πράξεις μας πρέπει να είναι σύμφωνα με τις διδασκαλίες και την μεθοδολογία του Αποστόλου. Ότι δεν είναι σύμφωνο θα απορριφτεί και ότι είναι σύμφωνο θα γίνει αποδεκτό από τον Ύψιστο. [13]
Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) ανέφερε: «Όποιου η πράξη δεν είναι σύμφωνη με την υπόθεση μας (νόμο, τρόπο, μέθοδος) θα απορριφτεί» [14]
[ότι θα τους συμβεί κάποια δοκιμασία]: Εδώ η λέξη «δοκιμασία» (Φίτνα – فتنة) αναφέρεται στην υποκρισία η στην απιστία η στην καινοτομία. Κατανοούμε λοιπόν ότι η προειδοποίηση είναι αρκετά σοβαρή για αυτούς που εναντιώνονται στην Σούννα του Προφήτη. Ο μεγάλος λόγιος Ιμάμης Άχμαντ ανέφερε για το συγκεκριμένο χωρίο ότι η λέξη Φίτνα αναφέρεται στο Σίρκ (πολυθεϊσμό, αποδίδοντας στον Αλλάχ ψεύτικες θεότητες) [15]
[ή θα πέσει πάνω τους αβάσταχτη τιμωρία]: Σημαίνει επίγεια τιμωρία η οποία μπορεί να είναι (να υποστούν) διωγμό, αδικία/καταπίεση, φυσικές καταστροφές και άλλα παρόμοια. [16]
Μπορούν να μας πουν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι οπαδοί τους που τους υποστηρίζουν, αν διακρίνουν από τα ξεκάθαρα εδάφια του Ύψιστου ότι αυτό που έχει πέσει πάνω στην Αίγυπτο και τον λαό της πρόκειται για τιμωρία; Έχουν καμία αμφιβολία ότι αυτό που συμβαίνει στην Αίγυπτο είναι «Φίτνα» και «αβάσταχτη τιμωρία» με την μορφή των διωγμών, της αδικίας και των καταστροφών; Αν το βλέπουν αυτό, που στην περίπτωση μη κατανόησης έχουν σοβαρό θεολογικό πρόβλημα, μπορούν να καταλάβουν ποια είναι η ουσιαστική αιτία όλης αυτής της Φίτνα; Είναι γιατί εναντιώθηκαν στην διαταγή του Αποστόλου όπως λέει ο Ύψιστος στο εδάφιο.
Πως εναντιώθηκαν; Με το να κάνουν εξέγερση και επανάσταση στον κυβερνήτη τους (Μουμπάρακ) όταν ο Προφήτης κάλεσε στην υπομονή όταν ο Κυβερνήτης είναι άδικος και καταπιεστής.
«Από τον Ουσάηντ Ιμπν Χουντάηρ που είπε, ότι ο Απόστολος είπε «Μετά από εμένα θα δείτε κυβερνήτες που δεν θα σας δίνουν τα δικαιώματα σας, αλλά εσείς πρέπει να τους τα δίνεται και κάντε υπομονή μέχρι να με συναντήσετε ( την Ημέρα της Κρίσης)» [17]
Επίσης,
«Ο Απόστολος (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε «Να υπακούς τον κυβερνήτη σου ακόμα και στην περίπτωση που σε μαστιγώνει και σου παίρνει την περιουσία σου» [18]
Ο Προφήτης σου λέει κάνε υπομονή, ενώ εσύ ταλαίπωρε Μουσουλμάνε επηρεασμένος από την δυτική νοοτροπία, έχοντας καταπιεί αμάσητα την πλάνη του κουμμουνισμό και της αναρχίας (η βασική ιδεολογία των αδελφών Μουσουλμάνων), καλείς σε συγκρούσεις, επαναστάσεις, που το μόνο που φέρνουν είναι το χάος και την καταστροφή, από αυτήν που δήθεν επαναστατείς για να αποφύγεις!
Μετά από την ανατροπή του Μουμπάρακ περνάμε στην ανατροπή του Μόρσι. Ο Μόρσι και η παρέα του αρχίζει να παραπονιέται για την «αδικία» αυτή. Ξέχασε όμως ότι έτσι όπως ανέβηκε, ενάντια στη Σούννα, ανατρέποντας τον Μουμπάρακ, με ακριβώς τον ίδιο τρόπο ανατράπηκε και ο ίδιος. Ποια «αδικία» λοιπόν όταν γεύεσαι τα έργα σου;
Σε αυτό το σημείο θα ακούσουμε τα γαβγίσματα περί Δημοκρατίας και εκλογών, όμως οι ταλαίπωροι «Δημοκράτες» ας μάθουν ότι το Ισλάμ και η Δημοκρατία είναι δυο έννοιες αντίθετες. Πως είναι δυνατόν το Ισλάμ να δέχεται το σλόγκαν «ο λαός κυβερνά – αποφασίζει» όταν η εντολή και η εξουσία ανήκουν στον Αλλάχ, τον Ύψιστο, τον Κύριο, τον Δημιουργό;
«Δεν είναι σωστό σ’ ένα Πιστό κι ούτε σε μια Πιστή, όταν για μια υπόθεση που έχει ληφθεί η απόφαση από τον ΑΛΛΑΧ κι από τον Απόστολο Του, να έχουν την ελεύθερη επιλογή για την απόφαση τους. Κι αν κανείς δεν υπακούει στον ΑΛΛΑΧ και στον Απόστολο Του, τότε βρίσκεται σε φανερή πλάνη.» {Κοράνι 33: 36}
Συνειδητοποιούν το Σίρκ (πολυθεϊσμό/παγανισμό) της δήλωσης/σκέψης αυτής; Το Ισλάμ δεν έχει καμία σχέση με την Δημοκρατία και με τις εκλογές [19]
«Και όποιος δεν δικάσει, με βάση τα όσα αποκαλύφθηκαν απ’ τον ΑΛΛΑΧ, αυτοί είναι οι Άπιστοι» Κοράνι 5:44
Με αυτά και με αυτά φτάνουμε στο σήμερα, που εξαιτίας των επαναστατικών ιδεολογιών των μασόνων Αδελφών Μουσουλμάνων και με συνδυασμό την εγκατάλειψη της Σούννα έχουμε αυτό το αποτέλεσμα που βλέπουμε. Κλείνοντας το άρθρο αυτό θα ήθελα να παραθέσω την εξαιρετική συμβουλή του Χάσαν αλ Μπάσρι, του μεγάλου αυτού Ιμάμη που είπε:
«εάν ο κόσμος έκανε υπομονή με τους άδικους κυβερνήτες του, τότε δεν θα αργούσε να έρθει η διέξοδος από τον Αλλάχ. Όμως ο κόσμος βιάζεται με το ξίφος και καταλήγει να μένει με αυτό ( να σκοτώνεται). Μα τον Αλλάχ, οι επαναστάτες δεν φέρνουν καλό ούτε για μια μόνο ημέρα» [20]
Είθε ο Αλλάχ να προστατέψει τον λαό της Συρίας και της Αιγύπτου
Είθε ο Αλλάχ να δώσει μια διέξοδο από το χάος αυτό
Είθε ο Αλλάχ να σταματήσει την αιματοχυσία
Είθε ο Αλλάχ να δώσει ασφάλεια και προστασία στις χώρες αυτές
Είθε ο Αλλάχ να πάρει μακριά αυτήν την δοκιμασία
Είθε ο Αλλάχ να σπλαχνιστεί και να δείξει έλεος στους Μουσουλμάνους όπου και αν βρίσκονται
Είθε ο Αλλάχ να βοηθήσει το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους
Είθε ο Αλλάχ να μας ευλογήσει με ασφάλεια και προστασία
Άχμαντ Ελντίν
————————————————————————-
Υποσημειώσεις – Πηγές:
[1] Όμαρ αλ-Τιλμισάνι, Το εμπνευσμένο δώρο: Χάσαν αλ Μπάνα, σελ 78.
[2] «Ισλάμ και Δύση», από τν συλλογή του Michael Thompson, σελ. 44-45 και του Γιούσουφ αλ Καραντάουι (οπαδός των αδελφών Μουσουλμάνων) στο «Προτεραιότητες τους Ισλαμικού κινήματος» σελ 110
[3] http://cnsnews.com/news/article/sunni-muslim-extremists-committed-70-terrorist-murders-2011
[4] δείτε το παράδειγμα της Αιγύπτου σήμερα – από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε πολλά.
[5] Σαλάχ αλ Χάλιντη, «από την γέννα στο μαρτύριο», βιογραφία του Σαήντ Κούτμπ, σελ 213-245.
[6] Kepel, War for Muslim Minds, 2004, σελ 174-5
[7] Lawrence Wright, Looming Tower, 2006, σελ. 36
[8] Μα’αρακατ ουλ Ισλάμ ουαρ Ρα’σαμάλιηα, 13η έκδοση, σελ 16
[9] Αλ Αλμπάνι, ασ-Σαχίχα, Νούμερο 2340
[10] Ασ-Σούννα, Νούμερο 2359
[11] http://www.youtube.com/watch?v=MVuOjSmBe4o
[12] Άμπου Νταούντ νούμερο 4607 και ατ Τιρμιδί νούμερο 2676
[13] Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ, τόμος 7, σελ 133
[14] Ιμπν Χάτζαρ αλ Ασκαλάνι, Φάτχ αλ Μπάρι τόμος 4 σελ 416 – και από την Συλλογή του Μούσλιμ νούμερο 1343
[15] Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ, τόμος 7, σελ 133
[16] Ταφσίρ Ίμπν Καθίρ, τόμος 7, σελ 134
[17] Σαχίχ αλ Μπουχάρι νούμερο 7057 και Σαχίχ Μούσλιμ νούμερο 1847
[18] Σαχίχ Μούσλιμ νούμερο 4554
[19] http://islamforgreeks.org/2013/03/04/democracy-debate/
[20] Ιμπν Σάαντ, Ταμπακάτ αλ Κούμπρα, τόμος 7, σελ 165.
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Κύριε Αχμέντ καλά όλα αυτά που γράφετε, αλλά είναι σε ακατάλληλη στιγμή. Τη στιγμή που σκοτώνουν αθώους ανθρώπους στην Αίγυπτο (σε όποια ομάδα και να ανήκουν) αν ψαχουλεύετε τα λάθη των αδελφών μουσουλμάνων και προσπαθείτε να δικαιώσετε τους πραξικοπιματίες είστε τουλάχιστον ανήθικος.
Από εσάς περιμένω ακόμα δύο άρθρα. Πρώτον να γράψετε αν στο Ισλάμ (σύμφωνα με τη Σούννα πάντα) επιτρέπεται να πάρει την εξουσία κάποιος με τη δύναμη των όπλων και την υποστήριξη του Ισραήλ και των ΗΠΑ και δεύτερον να γράψετε τουλάχιστον ένα αρνητικό άρθρο για την Σαουδική Αραβία και τον βασιλιά Αμπτάλλαχ.
Αυτή είναι η πιο κατάλληλη στιγμή (ίσως έπρεπε και νωρίτερα) να μάθει και να καταλάβει ο κόσμος τι εστί Μουσουλμανική Αδελφότητα. Αυτή που έφερε το χάος και την καταστροφή στην Αίγυπτο. Η κλάψα για την καταστροφή δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Η αναζήτηση και η κατανόηση της αίτιας που οδήγησε σε αυτό το χάος ωφελεί ασύγκριτα περισσότερο. Δεν είμαι από αυτούς που θα μείνουν στην κλάψα γιατί δεν ωφελεί. Είσαι ψεύτης και λασπολόγος όταν λες ότι προσπαθώ να δικαιολογήσω τους «πραξικοπηματίες» δείξε μια πρόταση η μια λέξη από το άρθρο που το κάνω αυτό. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να ξεμπροστιαστεί η αιτία, που δεν είναι κανένας άλλος εκτός από την αδελφότητα (και επίσης άλλοι θεολογικοί παράγοντες). Όσον αφορά για τα άρθρα που περιμένεις ειρηνεύοντας τότε μάθε 1) Ότι η μεθοδολογία της Μουσουλμανικής αδελφότητας, όπως αποκαλύπτει πρώην μέλος της (Ασμάουι), είναι να έχει της καλύτερες σχέσεις με την Αμερική και την Δύση για την επίτευξη των πολίτικων σκοπιμοτήτων. Άλλωστε είναι πασίγνωστο ότι ήρθε στην εξουσία μέσω αυτής (της Αμερικής). Βεβαίως δεν είναι αρνητικό να έχεις καλές σχέσεις με μη Μουσουλμανικές χώρες, αλλά στην περίπτωση της αδελφότητας είναι υποκριτικό με βάση την ιδεολογία της (δες παραπάνω στην ενότητα της υποκρισίας). 2) Γιατί να γράψω αρνητικό άρθρο για την Σ. Αραβία; Όχι μόνο για την Σ. Αραβία αλλά για οποιαδήποτε Μουσουλμανική χωρά. Η κάθε χώρα μπορεί να έχει τα προβλήματα της, οι ηγέτες των Μουσουλμάνων να έχουν πολλά προβλήματα, αλλά αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να τους επιτεθούμε. Το Κοράνι και η Σούννα καλεί στον σεβασμό και την υπακοή των ηγετών (υπακοή στο σωστό και το χαλάλ) ακόμα και αν είναι οι χειρότεροι (Μπουχάρι 7057).
Εσύ είσαι ο ανήθικος. Ένας σιχαμερός που υποστηρίζει τους Αδελφούς Τρομοκράτες. Κύριε Ελντίν άψογο το άρθρο για άλλη μια φορά τους ξεβρακώσατε!
eksairetiko arthro kai krima gia thn Aigypto
τότε κύριε Άχμεντ έπρεπε να γραψετε το άρθρο σας πρίν από της 3 Ιουλίου για να πείτε στο λαό της Αιγύπτου ότι το Ισλάμ λέει «πρέπει να υπακουτε τους κυβερνήτες σας όσο κακοί κ άχρηστοι κ να είναι». Στο σχόλιο λέτε: 2) Γιατί να γράψω αρνητικό άρθρο για την Σ. Αραβία; Όχι μόνο για την Σ. Αραβία αλλά για οποιαδήποτε Μουσουλμανική χωρά. Η κάθε χώρα μπορεί να έχει τα προβλήματα της, οι ηγέτες των Μουσουλμάνων να έχουν πολλά προβλήματα, αλλά αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να τους επιτεθούμε.
Το ίδιο γιατί δεν ίσχυε για την Αίγυπτο πριν τις 3 Ιουλίου; Μπορεί οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι να κάνουν λάθη αλλά αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να τους επιτεθουμε σύμφωνα με αυτά που λέτε. Επίσης στο Ισλάμ απαγορεύεται η κριτική; Γιατί να μην κριτικαρουμε τους ηγέτες για να γινουν καλύτεροι; Δεν θα έπρεπε κάποιος να τους πει τα λάθη τους; Εν τέλει δεν είναι προφήτες, είναι άνθρωποι και κάνουν λάθη. Για παράδειγμα πρόσφατα ο βασιλιάς της Σ. Αραβίας αποκάλεσε «τρομοκράτες» αυτούς που εχουν ξεσηκωθεί στην Αίγυπτο. Από την άλλη όμως υποστηρίζει οικονομικά τους αντάρτες της Συρίας. Δεν είναι υποκρισία; Μπορεί ο βασιλιάς επειδή είναι μουσουλμανος να πει πως σύμφωνα με το Ισλάμ αυτά δεν είναι σωστά πράγματα, αλλά με ποιό δικαίωμα αποκαλεί «τρομοκράτες» τον μισό αιγυπτιακό λαό; Μήπως φοβάται για την πολυαγαπημένη καρέκλα του;
Ναι, υπακοή στους κυβερνήτες όσο άχρηστοι και αν είναι. Διότι με τους ξεσηκωμούς και τις εξεγέρσεις χειρότερο κακό γίνεται. Δεν το βλέπουμε άραγε πόσα άτομα σκοτώθηκαν εξαιτίας αυτής της αναρχίας; Υπακοή στον άδικο κυβερνήτη γιατί έτσι λέει ο Απόστολος του Αλλάχ. Τα πράγματα είναι απλά και σε όποιον αρέσει. Αυτή είναι η Σούννα πως αν την ακολουθούσαμε δεν θα φτάναμε έως εδώ.
Όσο για την απάντηση στο σχόλιο μου τότε φαίνεται οτι δεν διάβασες το άρθρο ούτε έχεις καμία ιδέα για το τι γράφω και τι δεν γράφω. Ουδέποτε υπήρχε κριτική στο πρόσωπο του Μουχάμαντ Μόρσι απο μεριά μου παρά μόνο σαν μέλος της μασονικής αδελφότητας του (αδελφοί Μουσουλμάνοι) ΑΦΟΥ έπεσε και τα ηνία τα ανέλαβε ο στρατός (που δεν δικαιολογούμε σε καμία περίπτωση τις άδικες επιθέσεις σε κόσμο παρά μόνο στους τρομοκράτες αδελφούς Μουσουλμάνους που δημιούργησαν το χάος αυτό). Επίσης η κριτική απευθύνεται στην αδελφότητα σαν αντι Ισλαμική ομάδα και κυρίως παρουσίασα το σκοτεινό τους παρελθόν. Μην τα μπερδεύεις λοιπόν τα πράγματα και δίνεις λάθος αναλογίες. Εάν ο Μορσι ήταν ηγέτης της Αιγύπτου ουδέποτε θα ασκούσα δημόσια κριτική παρά μόνο στην αδελφότητα.
Στο Ισλάμ απαγορεύεται η ΔΗΜΟΣΙΑ κριτική προς τον νόμιμο ηγέτη μιας χώρας. Η συναίνεση των Ουλεμά (Ιτζμάα) καλεί στην κριτική, την διόρθωση και την συμβουλή προς τον ηγέτη ΙΔΙΩΤΙΚΑ έτσι ώστε να μην παρασυρθούν οι αρρωστημένες καρδιές για χαοτικές εξεγέρσεις.
Πολύ σωστά αποκαλούνται τρομοκράτες οι αδελφοί Μουσουλμάνοι. Αυτό είναι και αυτό ακριβώς αποδεικνύω και στο άρθρο. Τις καλύτερες σχέσεις είχαν με τον Ιμπν Λάντεν και τον Ζαουάχιρι.
Εκτιμω πολυ την Ισλαμικη διδασκαλια για την υπομονη. Μακαρι ο καθε λαος να σκεπτοταν τις επιπτωσεις
Το άρθρο έχει την μυρωδιά Φαταλισμού.
Μυρωδιά φαταλισμού;
Μενέλαε, το σχόλιο αυτό απευθύνεται στον Μουσουλμάνο σχολιαστή και συγκεκριμένα για μια Ισλαμική χώρα, όχι για μια χώρα μη Ισλαμική, όπως η Ελλάδα (η γενικά στην Ευρώπη), που κατοικεί Μουσουλμανική μειονότητα και κοινότητες Μουσουλμάνων. Ένας Μουσουλμάνος, ακόμα και αν είναι γέννημα θρέμμα μιας μη Μουσουλμανικής χώρας, απαγορεύεται να ανακατεύεται με τα συντάγματα αυτής της μη Ισλαμικής χώρας (ακόμα και αν είναι η πατρίδα του). Εάν νιώθει καταπιεσμένος και δεν μπορεί να τηρήσει το πιστεύω η λύση είναι να την εγκαταλείψει όχι να κάνει εξέγερση. Η νόμιμη Ισλαμική ανατροπή ενός ηγέτη από Μουσουλμάνος, που όπως έχουμε αναφέρει πολλές φόρες η καλύτερη λύση είναι η εσωτερική αλλαγή της ίδιας της κοινωνίας πρώτα, αφορά ΜΟΝΟ την περίπτωση της Ισλαμικής χώρας.