O Γιούσουφ αλ Καραντάουι είναι Αιγύπτιος Μουσουλμάνος θεολόγος με έδρα τη Ντόχα του Κατάρ και πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Μουσουλμάνων μελετητών. Είναι ο πρώτος Αιγύπτιος στον κατάλογο τρομοκρατών που ανακοίνωσε η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν. Οι χώρες αυτές έχουν καταγράψει συνολικά 59 άτομα και 12 ιδρύματα που έχουν χρηματοδοτήσει τρομοκρατικές οργανώσεις και έχουν λάβει υποστήριξη από το Κατάρ.
Ο Καραντάουι είναι γνωστός υποστηρικτής των βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας και των «μαρτυρικών» θανάτων. Προήγαγε και νομιμοποίησε τις επιχειρήσεις των «μαρτυρικών» θανάτων αναφέροντάς τες ως «ανώτερη μορφή τζιχάντ για χάρη του Αλλάχ».
Ενώ ο Μεγάλος Μουφτής του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, ο Σέιχ Αμπντούλ Αζίζ Μπιν Αμπντουλάχ αλ-Σέιχ θεωρεί τις βομβιστικές επιθέσεις ως «τίποτε άλλο παρά αυτοκτονία», η «νομική» γνωμάτευση του Καραντάουι σχετικά με το τζιχάντ ενθάρρυνε και στήριξε την καταπολέμηση των εχθρών του Θεού με ακραίους και εξτρεμιστικούς τρόπους.
«Με ένα νέο όπλο το οποίο έβαλε η μοίρα στα χέρια των ευάλωτων για να το χρησιμοποιήσουν για αντίσταση ενάντια στην ισχυρή δύναμη του αλαζονικού», καταυτόν τον τρόπο ο Καραντάουι κάποτε δικαιολόγησε τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας σε αποκλειστική συνέντευξη στο Αλ Τζαζίρα.
Όταν ρωτήθηκε σε μια συνέντευξη, που αναφέρθηκε από την AFP, για τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας σε περίπτωση πολέμου, ο Σαουδάραβας Μεγάλος Μουφτής μίλησε για την αυτοάμυνα λέγοντας ότι δεν πρέπει να εκδηλώνεται με τρόπους που «είναι ενάντια στη Σαρία», αφού η αιματοχυσία και η αυτοκτονία είναι ενάντια στις διδασκαλίες του Ισλάμ.
«Δεν ξέρω πώς αυτό μπορεί να νομιμοποιηθεί η να θεωρηθεί τζιχάντ για χάρη του Αλλάχ. Φοβάμαι ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο αυτοκτονία», δήλωσε ο Σαουδάραβας Μεγάλος Μουφτής ως απάντηση στον Καραντάουι.
Στην κορυφή της λίστας των «επικίνδυνων καταζητούμενων» του Καΐρου
Ο Καραντάουι ζει στο Κατάρ από το 1961. Δραπέτευσε κατά την διάρκεια της ηγεσίας του Αιγύπτιου Προέδρου Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ αφού συνελήφθη τον Ιανουάριο του 1954 και στη συνέχεια τον Νοέμβριο του ίδιου έτους.
Το 1961 ο Καραντάουι ταξίδεψε στο Κατάρ οπου υπηρέτησε ως Διευθυντής του Δευτεροβάθμιου Θρησκευτικού Ινστιτούτου. Αφού εγκαταστάθηκε εκεί, έλαβε την ιθαγένεια του Κατάρ. Το 1977 ίδρυσε την Κοσμητεία της Σχολής Σαρίας και Ισλαμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Κατάρ. Ήταν ο Κοσμήτορας του μέχρι τα τέλη του 1990, τότε Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Μουσουλμάνων μελετητών.
Ο Καραντάουι γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1926 στο χωριό Σαφατ Ταραμπ Μαχάλλα αλ Κούμπρα της Αιγύπτου. Ανήκει στην ομάδα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και έγινε ένας από τους γνωστούς ηγέτες και μέντορες. Του πρότειναν να πάρει αρκετές φορές τη θέση του Μόρσι αλλά αρνήθηκε. Παρακολούθησε συναντήσεις του Διεθνούς Οργανισμού της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως εκπρόσωπος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Κατάρ.
Ο Καραντάουι έγραψε το βιβλίο «Η Μουσουλμανική Αδελφότητα: εβδομήντα χρόνια στο Κάλεσμα, Εκπαίδευση και Τζιχάντ», το οποίο ασχολείται με την ιστορία της ομάδας από την έναρξή της μέχρι τα τέλη του εικοστού αιώνα και τον θρησκευτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό της ρόλο στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες του κόσμου όπου βρίσκεται.
Ο Καραντάουι θεωρούσε τον Χάσαν Αλ Μπάνα, ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ως ένα «Σουνίτικο έργο που πρέπει να ενεργοποιηθεί». Περιέγραψε τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ως «την καλύτερη ομάδα μεταξύ του Αιγυπτιακού λαού στη συμπεριφορά, την ηθική και τη σκέψη της».
Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Κατάρ, ο Καραντάουι δεν ξέχασε να αντιδράσει εναντίον του καθεστώτος στην Αίγυπτο. Επομένως, αμέσως μετά το ξέσπασμα της επανάστασης του Ιανουαρίου, ο Καραντάουι ήταν υποστηρικτής της επανάστασης εναντίον του καθεστώτος Μουμπάρακ και συνέχισε να κηρύττει στα τζαμιά του Κατάρ και στο το Αλ Τζαζίρα για να κινητοποιήσει τους Αιγυπτίους και να τον ανατρέψει.
Όταν η Μουσουλμανική Αδελφότητα ήρθε στην εξουσία, ο Καραντάουι επισκέφθηκε πολλές φορές την Αίγυπτο και απευθύνθηκε στους Αιγυπτίους από την πλατεία Ταχρίρ και το τζαμί Αλ Άζχαρ, ζητώντας εναντίωση και πολεμική σε όσους άνηκαν στο καθεστώς Μουμπάρακ και αυτό που ονομάζεται στρατιωτικός κανόνας. Ο Καραντάουι είπε ότι η νίκη του Μόρσι ήταν μια νίκη για τη μεγάλη Αιγυπτιακή επανάσταση και περιέγραψε τον στρατιωτικό του αντίπαλο Άχμαντ Σαφίκ ως έναν από τους εχθρούς της επανάστασης.
Η επανάσταση στις 30 Ιουνίου όμως ήρθε για να σταματήσει όλα τα όνειρα και τις προσδοκίες του Καραντάουι. Έκανε πόλεμο εναντίον όλων εκείνων που εξεγέρθηκαν εναντίον του Μόρσι και της Αδελφότητας και κατηγόρησε τους Αιγυπτίους που απέρριψαν τον κανόνα του Μόρσι ως εχθρούς του Ισλάμ.
Ο Καραντάουι πιάστηκε να εξεγείρει και να υποκινεί τους διαδηλωτές μέσα από την οθόνη του Αλ Τζαζίρα με πρόθεση την αποσταθεροποίηση της Αιγύπτου και να ζητά την επιστροφή του Μόρσι και της Αδελφότητας. Κάλεσε για διεθνή παρέμβαση, για να επαναφέρει τον Μόρσι στην εξουσία, καθώς επίσης ζητούσε την καταδίκη των τότε υπουργών Άμυνας, στρατού και αστυνομικών ηγετών ενώπιον των διεθνών δικαστηρίων.
Οι κατηγορίες εναντίον του Καραντάουι
Οι κατηγορίες εναντίον του Καραντάουι περιλαμβάνουν: την επικοινωνία με ξένους οργανισμούς και χώρες, την αποκάλυψη μυστικών, την εφαρμογή τρομοκρατικών ενεργειών, τη βία στην Αίγυπτο και την προετοιμασία ενός τρομοκρατικού σχεδίου σε συνεργασία με τους ηγέτες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο, με τη Χαμάς και τις Λιβανέζικες και άλλες οργανώσεις εντός και εκτός της χώρας, με εξτρεμιστικές ιδέες. Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν επίσης: λαθρεμπόριο όπλων στα δυτικά σύνορα κατά μήκος των ερημικών οδών και διείσδυση στοιχείων της Χαμάς και της Χεζμπολάχ μέσω υπόγειων σηράγγων, την προσέλκυση τους στη χώρα για να προκαλέσουν χάος και σαμποτάζ, επίθεση στο καθεστώς της Αιγύπτου και δολοφονίες πολιτικών προσώπων.
Οι έρευνες έδειξαν ότι ο Καραντάουι άνοιξε τους διαύλους επικοινωνίας με το Κατάρ και την Τουρκία, όπου το Κατάρ του προσέφερε τα αναγκαία κεφάλαια για να δημιουργήσει μια κατάσταση χάους και να καταστρέψει την Αιγυπτιακή εθνική ασφάλεια.
Από το ξέσπασμα της επανάστασης τον Ιούνιο του 2013 δεν σκέφτηκε να επιστρέψει στην Αίγυπτο, έχοντας φόβο ότι θα συλληφθεί και θα εκδικαζόταν δικαστική δίωξη εναντίον του. Συνέχισε να υποκινεί και να συνωμοτεί εναντίον του Αιγυπτιακού καθεστώτος και του Αιγυπτιακού λαού για τη διαιώνιση του χάους και την ανατροπή του Προέδρου Άμπντελ Φατάχ αλ Σίσι.
Αιγύπτιοι δικηγόροι έχουν καταθέσει αγωγές για να αποσύρουν την Αιγυπτιακή εθνικότητα του Καραντάουι και οι υποθέσεις παραμένουν στο δικαστήριο. Επίσης, μια εκστρατεία εναντίον του Καραντάουι, όπου οι δικηγόροι υπέβαλαν καταγγελία ενώπιον της Γενικής Εισαγγελικής Αρχής του Εφετείου της Αλεξάνδρειας, κατηγορώντας τον ότι υποκίνησε το στρατό και την αστυνομία.
Ο Καραντάουι είναι υπεύθυνος για την κλιμάκωση των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Αίγυπτο και για τη δολοφονία εκατοντάδων Αιγυπτίων στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων λόγω της νομολογικής γνωμάτευσης του. Πρόκειται για νομολογικές γνωματεύσεις που αποσκοπούσαν στην υπονόμευση της εθνικής ενότητας και απαιτούσαν από τις μεγάλες δυνάμεις να επέμβουν στρατιωτικά στην Αίγυπτο. Αυτά (και όχι μόνο) έβαλαν τον Καραντάουι στον κατάλογο της τρομοκρατίας.
{al Arabiya.net}
Σχόλιο:
Να θυμηθούμε ξανά ορισμενα σημαντικά πράγματα:
Στις αρχές του 20ου αιώνα δημιουργούνται διάφορες πολιτικές ομάδες με πολιτικοποιημένες και κομματικοποιημένες ιδεολογίες. Ο σκοπός αυτών των Μουσουλμάνων ήταν να δημιουργήσουν πολιτικά κινήματα τα οποία θα εναντιωνόντουσαν ιδεολογικά στις αποικιοκρατίες η στις νέο αποικιοκρατικές συμπεριφορές της Δύσης απέναντι στους Μουσουλμάνους και στις Ισλαμικές χώρες.
Τα κινήματα αυτά είχαν και έχουν στόχο να «αφυπνίσουν» τους Μουσουλμάνους μέσω του πολιτικού ακτιβισμού και να λειτουργήσουν ως «μεταρρυθμιστές» για το καλό της Ούμμα (το σύνολο των Μουσουλμάνων).
Κύριο χαρακτηριστικό των πολιτικών κινημάτων αυτών ήταν η επικράτηση της μαρξιστικής, λενινιστικής και κουμμουνιστικής σκέψης ως μεθοδολογία. Όχι το Κοράνι και η Προφητική παράδοση (Σούννα). Ως προς τις θεολογικές τους πεποιθήσεις ενστερνίζονται την σχολή των Ασάηρα και Μουατάζιλα (λογικοκρατίες).
Ο αρχικός τους σκοπός, κατά την ίδρυση τους, ήταν να απαλλαγούν από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις και ιδεολογίες, και να εγκαθιδρύσουν το Ισλαμικό Χαλιφάτο και τις ένδοξες ημέρες του Ισλάμ μέσω μαρξιστικών μεθοδολογιών.
Τα μέλη τους δεν καθορίζονται από τις δογματικές πεποιθήσεις τους αλλά καθαρά από την τήρηση του καταστατικού του κινήματος. Γιαυτο τον λόγο βλέπουμε πολλά από τα κινήματα αυτά να περιέχουν σιίτες και σουννίτες και διάφορα μέλη τους να έχουν διαφορετικά δόγματα μεταξύ τους.
Τα πολιτικά κινήματα που ξεχώρισαν τον 20ο αιώνα ήταν τα εξής:
- Αδελφοί Μουσουλμάνοι – Ιδρυτής: Χάσαν αλ Μπάνα (μεγάλη και ηγετική φιγούρα της αδελφότητας ήταν και ο Σάγιντ Κούτμπ)
- Τζαμαάτ Ισλάμι – Ιδρυτης: Αμπουλ Άλα Μαουντούντι
- Χιζμπ ατ Ταχρίρ – Τακί’ου Ελντίν αν Ναμπαχάνι
Από αυτά τα κινήματα και από τότε γεννιέται η σύγχρονη (λεγομένη) Ισλαμιστική τρομοκρατία μιας και αυτές οι οργανώσεις (κυρίως η Μουσουλμανική αδελφότητα) λειτούργησαν ως ιδεολογική μήτρα για τους σημερινούς τρομοκράτες, τους μοντέρνους Χαριτζήτες.
Δείτε περισσότερα στα ενημερωτικά μας εγχειρίδια:
Άχμαντ Μ. Ελντίν 
Στο AhmadEldin.blog θεωρώ ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζεται, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι υιοθετώ τις απόψεις αυτές. Το κάθε σχόλιο εκφράζει τον σχολιαστή και μόνο. Παρακαλώ πολύ να είστε ευπρεπείς στις εκφράσεις σας. Σχόλια με ύβρεις, ειρωνείες, προκλήσεις, χλευασμούς, θα διαγράφονται αυτόματα